Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Nawierzchnia jednowarstwowa: ekonomiczna i efektywna

Ruttmar I., Koźlarek P.

Przegląd Komunalny

|

2014

|

nr 5

76--79

PL

Sieć drogowa w Polsce w ok. 95% składa się z dróg samorządowych i lokalnych. Ich stan techniczny jest zdecydowanie gorszy niż stan dróg krajowych, ekspresowych i autostrad. To efekt braku dostatecznego finansowania, co z kolei wymusza poszukiwanie nowych technologicznie rozwiązań, pozwalających na szybkie i tanie remonty oraz naprawy.

2

Jednowarstwowa nawierzchnia asfaltowa. Zachodnie wymagania w Polskich realiach

Koźlarek P.

Budownictwo i Architektura

|

2014

|

Vol. 13, nr 4

153--160

PL

Polska sieć drogowa w około 95% składa się z dróg samorządowych. Ich stan techniczny w odniesieniu do stanu sieci autostradowej i sieci dróg krajowych jest zdecydowanie gorszy. Brak środków finansowych to jedna z podstawowych przyczyn tego stanu. W związku z tym poszukuje się technologii, które pozwolą na wykonanie remontu/naprawy możliwie szybko i tanio. Jednowarstwowa nawierzchnia asfaltowa jest takim rozwiązaniem, oferując przy tym podwyższoną trwałość. Za zachodnią granicą technologia ta odnalazła swoją pozycję w przepisach technicznych pod nazwą „Asphalttragdeckschicht”, i została oznaczona jako AC 16 TD. W ścisłym tłumaczeniu hasło to oznacza „nośną ścieralną warstwę (warstwę podbudowy)”. Technologia nawierzchni jednowarstwowej polega na wbudowaniu jednej (pojedynczej) warstwy o grubości od 5 do 10 cm z mieszanki mineralno-asfaltowej, która łączy w sobie funkcje dwóch warstw – warstwy podbudowy oraz warstwy ścieralnej, dzięki czemu jest odporna na oddziaływanie czynników atmosferycznych oraz zapewnia nośność odpowiednią do obciążenia ruchem. Niedostateczne środki finansowe, brak możliwości kilkudniowego wyłączenia z użytkowania drogi wymagającej remontu stało się podstawą do wykonania w dniu 11 maja 2013r., odcinka o długości 220m w Pruszkowie k. Warszawy w technologii nawierzchni jednowarstwowej. Przedsięwzięcie to stało się podstawą do zdobycia nowych pozytywnych doświadczeń z zachodnią technologią użytą w standardowych polskich realiach.

EN

Polish road network is made up of 95% local roads. Their technical condition is much worse in comparison to motorways and national roads network. The lack of financial resources is one of the main reasons for this situation. That is why there is a continuous search for technologies, that allow for fast and cheap pavement repair or modernization. The monolayer asphalt pavement is such a solution offering in addition to cost effectiveness and shorter construction time, also an increased durability. Our western neighbors developed the technical regulations for this technology under the name "Asphalttragdeckschicht" which is marked as AC 16 TD. In direct translation "Asphalttragdeckschicht" means supporting wearing course / base layer. The monolayer asphalt pavement consists of a single layer with thickness between 5 to 10 cm made of HMA that links the functions of two layers – asphalt base course and asphalt wearing course. Thanks to this, the monolayer is resistant to environmental conditions and provides an adequate bearing capacity for a given traffic load. Insufficient funding and the impossibility to put the street out of operation were the bases for the investor’s decision to build a 220m section of road pavement using the monolayer pavement technology in Pruszków near Warsaw. This project gave the possibility to learn and gain an experience with a new western technology applied to Polish reality.

3

Granulat asfaltowy jako pełnowartościowy składnik mieszanki mineralno-asfaltowej

Koźlarek P.

Budownictwo i Architektura

|

2014

|

Vol. 13, nr 4

145--152

PL

Mieszanki mineralno-asfaltowe (mma) produkowane obecnie muszą spełniać szereg wymagań stawianych wyrobowi gotowemu. Obostrzenia stawiane przed mma zawierają się w europejskich normach wyrobu oraz polskich wytycznych technicznych. Polskie wytyczne techniczne ograniczają również możliwości związane ze stosowaniem granulatu asfaltowego, nie uwzględniając możliwości technicznych wytwórni mieszanek mineralno-asfaltowych (WMA). Wyróżnia się dwie główne metody dodawania granulatu asfaltowego w WMA: metoda na zimno oraz metoda na gorąco. W warunkach polskich metodą najczęściej stosowaną jest metoda na zimno, w tej metodzie granulat asfaltowy dodawany jest bezpośrednio do mieszalnika w odróżnieniu do metody na gorąco, która przewiduje wstępne ogrzanie granulatu asfaltowego w bębnie grzewczym. Dlatego podjęto próbę udowodnienia, iż mieszanka mineralo-asfaltowa zaprojektowana ze zwiększoną zawartością granulatu asfaltowego będzie w stanie konkurować z mma zaprojektowaną w 100% z nowych i niepochodzących z recyklingu materiałów składowych. Zostały wytypowane dwa rodzaje mma do kategorii ruchu KR3-4 z przeznaczeniem do warstwy podbudowy oraz wiążącej. Wykonano referencyjne badanie typu bez dodatku granulatu asfaltowego oraz badania typu z jego użyciem w wysokości 15, 25 oraz 35%. Zastosowanym lepiszczem był asfalt drogowy 35/50, a program badań obejmował wykonanie badań parametrów objętościowych, badań powiązanych funkcjonalnie i funkcjonalnych każdej z mma.

EN

Currently produced HMA mixes have to meet a certain requirements for a finished product. European product standards and Polish technical guidelines contain all relevant regulations and requirements regarding HMA. Polish technical guidelines WT 2-2010 reduce also the maximum amount of RAP in HMA without taking into consideration the technical capabilities of asphalt mixing plants. There are two main methods to introduce the RAP into HMA at the asphalt mixing plant: cold and hot method. The most popular method in Poland is the cold method, where the cold RAP is added directly to the mixer. According to hot method the RAP is first preheated by using special heating drum, and then added to the mixer. Therefore, an attempt was made to prove, that the HMA with increased content of RAP can compete with HMA made of 100% virgin material. Two HMA mixes designated for traffic category 3 to 4 were selected for further tests, namely asphalt base and binder course. Four variants of every mixture type were made with 0, 15, 25 and 35% of RAP. The virgin added binder was the unmodified asphalt type 35/50. The research plan included testing of each mixture’s volumetric parameters, as well as, their performance-based and performance-related properties.