Ograniczanie wyników
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Powiadomienia systemowe
  • Sesja wygasła!
  • Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
New oligoazomethines were synthesized via polycondensation of aromatic diamines with one of two dialdehydes. Both dialdehydes, namely 4-({2-[(4-formylphenoxy)methyl]benzyl}oxy)benzaldehyde (2-FPMBB), and 4-({4-[(4-formylphenoxy)methyl]benzyl}oxy)benzaldehyde (4-FPMBB) were prepared from p-hydroxybenzaldehyde with o-xylenedibromide or p-xylenedibromide, respectively. Dialdehydes and oligomers were characterized by FT-IR, 1H NMR and 13C NMR methods. Size exclusion chromatography (SEC) technique was used to determine molecular weights and molecular weight distributions of synthesized oligomers. The thermal stability of oligomers was conducted by thermogravimetric analysis (TGA) and differential thermal analysis (DTA). The weight losses of oligoazomethines (O1, O2, O3 and O4) at 1000° were found to be 54.74, 46.27, 54.85 and 53.10% respectively. In all cases, the imine (-HC=N-) linkage is the first breaking group due to the high temperature. It can be seen from TGA that oligo(azomethine ether)s containing chlorine atoms have higher thermal stability at 1000° than O1 and O3 oligomers.
PL
Zsyntetyzowano dwa monomery dialdehydowe tj.: 4-({2-[(4-formylofenoksy)metylo]benzylo}oksy)benzaldehyd (2-FPMBB) i 4-({4-[(4-formylofenoksy)metylo]benzylo}oksy)benzaldehyd (4-FPMBB) (Schemat A). Metodą polikondensacji aromatycznych diamin z jednym z dwu dialdehydów otrzymano oligomery zawierające ugrupowania azometinowe (O1, O2, O3 i O4, Schematy B i C). Dialdehydy oraz oligomery charakteryzowano za pomocą FT-IR, 1H NMR i 13C NMR (rys. 1-3, tabele 1-3). Metodą chromatografii żelowej (SEC) wyznaczono rozkład ciężarów cząsteczkowych zsyntetyzowanych oligomerów (tabela 5). Ich stabilność termiczną oceniano za pomocą analizy termograwimetrycznej (TGA) oraz różnicowej analizy termicznej (DTA) (rys. 9-11, tabela 4). Stwierdzono, że w temp. 1000° ubytek masy oligomerów O1, O2, O3 i O4 wynosił odpowiednio 54,74, 46,27, 54,85 i 53,10%. We wszystkich przypadkach, w wysokiej temperaturze, w pierwszej kolejności rozrywane są wiązania iminowe (-HC=N-). Na podstawie badań TGA ustalono, że oligomery O2 i O4, zawierające atomy chloru w łańcuchu, charakteryzują się w temp. 1000° lepszą stabilnością termiczną niż oligomery O1 i O3 niezawierające atomów chloru.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.