Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Proces elektroosadzania a skład powłok stopowych Zn-Cr

Osuchowska E., Buczko Z., Olkowicz K.

Inżynieria Powierzchni

|

2018

|

nr 2

3--10

PL

W pracy omówiono proces elektroosadzania powłok stopowych Zn-Cr w warunkach prądu stałego i impulsowego. Określono zmiany zawartości chromu w otrzymanych powłokach stopowych, wydajności prądowej procesu, morfologii powierzchni, struktury oraz mikrotwardości w funkcji zmian stężenia chromu(III) w kąpieli do osadzania, gęstości prądu (stałego i impulsowego) oraz mieszania roztworu. Badano morfologię powierzchni, strukturę oraz twardość otrzymanych powłok. Powłoki Zn-Cr o dobrej jakości zawierały do 0,25% Cr (dla prądu stałego) i do 9% Cr (dla prądu impulsowego). Badane powłoki stopowe Zn-Cr otrzymane w warunkach prądu impulsowego wykazywały wyższą mikrotwardość niż powłoki Zn-Cr otrzymane w warunkach prądu stałego oraz powłoki cynkowe.

EN

In the present work, the electrodeposition process of Zn-Cr alloy coatings under the conditions of direct and pulse current was discussed. Changes in the Cr content in the obtained alloy coatings, current efficiency of the process, surface morphology, structure and microhardness as a function of chromium(III) concentration in the bath to deposition, current density (direct and pulse) and solution mixing were determined. Surface morphology, structure and hardness of the obtained coatings were investigated. The Zn-Cr alloy coatings of good quality contained up to 0.25 %Cr (for direct current) and up to 9% Cr (for pulse current). The tested Zn-Cr alloy coatings obtained under pulse current conditions showed higher microhardness than the Zn-Cr coatings obtained under direct current conditions and than zinc coatings.

2

Powłoki na stali nierdzewnej wytwarzane anodowo oraz metodą CVD z nanostrukturami węglowymi o właściwościach hydrofobowych

Buczko Z., Olkowicz K., Tomassi P., Żółciak T.

Inżynieria Powierzchni

|

2018

|

nr 2

30--37

PL

Metodą anodowego utleniania stali nierdzewnej i późniejszego nakładania warstw węglowych w procesach CVD otrzymano powłoki o właściwościach hydrofobowych i superhydrofobowych. Modyfikowano parametry procesu CVD i otrzymywano różne struktury węglowe, w tym grafenowe. Warstwy charakteryzowano za pomocą widm Ramana oraz mikroskopii SEM. Zwilżalność powierzchni oceniono badając kąt zwilżania. Próbki zawierające warstwy węglowe wykazywały właściwości hydrofobowe, a te zawierające struktury grafenowe charakteryzowały się kątem zwilżania większym niż 150°, co oznacza właściwości superhydrofobowe.

EN

The method of anodic oxidation of stainless steel and the subsequent deposition of carbon layers in the CVD processes resulted in obtaining the coatings with hydrophobic and superhydrophobic properties. The parameters of the CVD process were modified and various carbon structures, including graphene type ones, were obtained. The coatings were characterised by Raman spectra and SEM microscopy. The wettability of the surface was evaluated by investigating a contact angle. The samples containing carbon coatings showed hydrophobic properties, and those containing graphene structures were characterized by the contact angle greater than 150°, which means superhydrophobic properties.

3

Dobór parametrów procesu anodowego utleniania aluminium w celu zwiększenia szybkości wytwarzania powłok tlenkowych

Tomassi P., Buczko Z., Olkowicz K.

Inżynieria Powierzchni

|

2018

|

nr 1

43--49

PL

Wykonano badania porównawcze trzech opracowanych w IMP technologii anodowego utleniania aluminium pod kątem zwiększenia szybkości wytwarzania powłok tlenkowych. Zbadano grubość, mikrotwardość i jakość uszczelnienia otrzymanych powłok. Szybkość wytwarzania powłok tlenkowych wyniosła ok. 1 µm/min, a więc była ponad dwukrotnie wyższa od uzyskiwanej w konwencjonalnym procesie otrzymywania powłok ochronno-dekoracyjnych. Sformułowano wnioski na temat zakresu zastosowań poszczególnych procesów anodowego utleniania aluminium.

EN

The aim of this work was to obtain high velocity of oxide coatings growth in the process of anodic oxidation of aluminium. Three different processes of oxidation were investigated. The coatings thickness, hardness and sealing quality were examined. The forming velocity of coatings was about 1 µm/min, much higher than obtained by conventional method of anodizing for anticorrosive purpose. The future scopes of application of elaborated processes were described.

4

Copper/nanodiamond composite coatings obtained by electrochemical deposition

Buczko Z., Gniadek M., Olkowicz K., Okurowski W.

Inżynieria Materiałowa

|

2016

|

Vol. 37, nr 6

306--310

EN

Copper composite coatings with nanodiamond particles were electrochemically deposited. Depositions were made on copper sheet basis in acid sulphate solutions with and without organic additives. The studies indicate the possibility of electrochemical deposition of composite Cu/diamond coatings and the coating properties depend on solutions composition. The concentration of the diamond preparation in process electrolyte solutions was about 0.5 g/dm3. The composites surface morphology was investigated by SEM microscopy and chemical composition with EDS microanalysis. Concentrations of diamond particles in samples surfaces were evaluated by ImageJ computer analysis. Hardness of coatings were measured by Vicker’s method.

PL

Kompozyty o osnowie metalicznej z fazą dyspersyjną są obecnie intensywnie badane w celu opracowania metod wytwarzania materiałów o ulepszonych właściwościach mechanicznych, tribologicznych, elektrycznych, cieplnych i innych. Istotnym obszarem zastosowań są urządzenia elektroniczne. Postępująca miniaturyzacja urządzeń powoduje problemy związane z odprowadzaniem ciepła z układów scalonych. Miedź jako osnowa jest materiałem atrakcyjnym ze względu na dobre przewodnictwo elektryczne, ale również dobre parametry mechaniczne, takie jak np. plastyczność. Podejmowane są próby wprowadzania jako fazy dodatkowej cząstek węglowych, na przykład takich jak diament. Materiał ten charakteryzuje się dużym przewodnictwem cieplnym oraz małym współczynnikiem rozszerzalności cieplnej. Diament jest również najtwardszym znanym materiałem. Jako faza dyspersyjna może korzystnie wpływać na właściwości kompozytu. Próby uzyskania materiału kompozytowego miedzi z diamentem są podejmowane różnymi metodami, m.in. w procesie spiekania, ale również poprzez elektrolityczne osadzanie. Celem pracy było zbadanie możliwości elektrolitycznego osadzania materiałów kompozytowych na osnowie miedzi, zawierających cząstki nanodiamentu oraz ocena ich podstawowych właściwości takich jak skład chemiczny, twardość oraz morfologia powierzchni powłoki.

5

Badania skuteczności adsorpcji 2,4,6-trichlorofenolu z modelowych roztworów wodnych na wybranych trocinach

Kuśmierek K., Olkowicz K., Świątkowski A.

Ochrona Środowiska

|

2015

|

Vol. 37, nr 4

19--24

PL

Celem pracy była ocena przydatności trocin do usuwania 2,4,6-trichlorofenolu (TCP) z wody. Do badań wybrano cztery biosorbenty pochodzące z drewna dębowego, olchowego, wiśniowego i sosnowego. Zbadano wpływ dawki trocin, pH roztworu oraz siły jonowej na skuteczność usuwania TCP z modelowego roztworu wodnego. Do opisu kinetyki adsorpcji zastosowano równania pseudo I i pseudo II rzędu, wykazując, że kinetyka przebiegała zgodnie z modelem pseudo II rzędu. Izotermy adsorpcji TCP na trocinach w warunkach równowagowych opisano równaniami Freundlicha, Langmuira, Langmuira-Freundlicha oraz Sipsa. Wykazano, że TCP był najskuteczniej usuwany na trocinach dębowych, podczas gdy najgorszym adsorbentem okazały się trociny sosnowe. Uzyskane wyniki pokazały, że trociny mogą być skutecznym i tanim adsorbentem do usuwania chlorofenolu z wody. Można je wykorzystać np. do tworzenia barier ochronnych oraz ekranów ograniczających przenikanie i migrację zanieczyszczeń organicznych do wód powierzchniowych i podziemnych.

EN

The aim of this study was to evaluate the usefulness of sawdust for 2,4,6-trichlorophenol (TCP) removal from water. Four different wood-derived biosorbents, namely oak, alder, cherry and pine sawdust, were selected for experiments. Effect of the sorbent dose, solution pH and ionic strength on efficacy of TCP removal from a model solution was investigated. The adsorption kinetic data were analyzed using the pseudo-first and pseudo-second order models, demonstrating the latter to represent the adsorption kinetics. The isotherms of TCP adsorption on the sawdust were fitted against the Langmuir, Freundlich, Langmuir-Freundlich and Sips equations. It was demonstrated that the oak sawdust removed TCP most efficiently, while the pine sawdust was the worst sorbent. The results revealed that sawdust might be an efficient low cost adsorbent for chlorophenol removal from water. It may be employed e.g. in protective barriers and shields limiting organic contaminant penetration and diffusion into surface and groundwater.