The radiation-induced polymerization of some acrylate oligomers was investigated by means of FT-IR spectroscopy applied to films of various thickness that were cured under isothermal conditions. Different types of oligomers, one polyethyleneglycol diacrylatc (PEGDA), one polyurethane triacrylate (PURTA), and one epoxy diacrylate derived from bis-phenol A (EPDA) were selected for their contrasting networks properties, with a low, intermediate, and high T(g) of the radiation-cured materials, respectively. In order to gain a deeper insight into the effect of gradual vitrification on the reactivity of the polymerizable systems, the conversion - dose profiles of the epoxy diacrylate were recorded at various temperatures. The dependence of the limiting conversion on the polymerization temperature was examined under various experimental conditions and compared with the conversion - T(g) relation, which was deduced from dynamic thermo-mechanical analysis. The correlation between resulting T(g) measured in the samples at maximal conversion for each curing temperature was shown to be slightly deviating from linearity. A phenomenological model of the reaction kinetics was shown to depict satisfactorily the observed photopolymerization profiles. From the well-determined T(g) - conversion relation, a semi-mechanistic kinetic model taking into account the gradual vitrification of the network can be foreseen.
PL
Metodą FT-IR zbadano przebieg inicjowanej promieniowaniem UV bądź strumieniem elektronów (EB) polimeryzacji diakrylanu glikolu polioksyetylenowego (PEGDA), triakrylanu poliuretanu (PURTA) oraz epoksydiakrylanu pochodnej bisfenolu A (EPDA) [wzory (I)-(III)]. Utwardzone polimery charakteryzowały się, odpowiednio, niską, pośrednią i wysoką wartością temperatury zeszklenia (T(g)). Jako inicjatorów polimeryzacji użyto produktów handlowych o nazwach "Darocur 1173" - wzór (IV) oraz "Irgacure 651" - wzór (V)]. Określono charakter wpływu dawki promieniowania na wydajność (G) polimeryzacji PURTA i EPDA (rys. 4), a także zależność G w polimeryzacji EPDA od temperatury utwardzania, rodzaju inicjatora i czasu (rys. 7, 8, ta-bela 1). Innym analizowanym parametrem była maksymalna wydajność polimeryzacji (G(max)); zbadano wpływ temperatury utwardzania PEGDA i EPDA na G(max) a w przypadku EPDA - dodatkowo wpływ ilości i rodzaju inicjatora oraz grubości próbki (rys. 6,9,10). Temperaturę zeszklenia utwardzonych próbek EPDA oznaczano metodą dynamicznej analizy termomechanicznej (rys. 11). Pozwoliło to na ocenę zależności wartości T(g) od temperatury sieciowania (rys. 12). Zależność ta ma charakter liniowy jedynie do pewnej wartości temperatury polimeryzacji, po przekroczeniu której następuje znaczne odchylenie od liniowości. Stwierdzono, że zaproponowany fenomenologiczny kinetyczny model reakcji izotermicznej polimeryzacji [równanie (6)] dobrze opisuje badany proces. Na podstawie wyznaczonych zależności T(g)-konwersja można przewidzieć semi-mechanistyczny kinetyczny model stopniowego zeszklenia w toku polimeryzacji.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.