Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Pomiary detalu architektonicznego kamienic warszawskich z drugiej połowy XIX i początku XX wieku

Roguska J.

Kwartalnik Architektury i Urbanistyki

|

2011

|

T. 56, z. 3

113-126

PL

Autorka zapoczątkowała swe badania nad detalem architektonicznym kamienic warszawskich z drugiej połowy XIX i początku XX wieku w latach 70. wieku XX. Badania oparte na studiach archiwalnych, bibliotecznych a zwłaszcza na obserwacjach terenowych i na gromadzonej przez lata dokumentacji fotograficznej posłużyły jako podstawa wykładów na temat detalu architektonicznego prowadzonych na Studium Podyplomowym Konserwacji Zabytków Politechniki Warszawskiej w latach 1974-1991, następnie wykładów fakultatywnych na studiach architektonicznych na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej prowadzonych do 2005 r. Wyniki badań na różnymi rodzajami detalu architektonicznego stały się tematem cyklu artykułów publikowanych, poczynając od 1978 r. po czasy obecne, głównie w "Kwartalniku Architektury i Urbanistyki" (ich spis w nr 2/2011 Kwartalnika). W 2006 r. autorka artykułu zainicjowała w ramach kierowanego przez nią Zakładu Historii Architektury Powszechnej na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej inwentaryzację pomiarową detalu architektonicznego kamienic warszawskich. W niniejszym sprawozdaniu zreferowane zostały cele i tematyka pomiarów w latach 2006-2011 oraz załączony wybór rysunków pomiarowych i spis mierzonych obiektów.

EN

The author initiated her research on the architectural details of Warsaw tenement houses from the second half of the 19th century and the beginning of the 20th century in the 1970s. The research was based on archive and library studies, in particular on field observations and photo documentation gathered over years, which served as the basis of lectures regarding architectural details given in the Post-Diploma Studies of Historical Monument Preservation in 1974-1991, then additional lectures on architecture studies at the Architecture Faculty of the Warsaw University of Technology conducted until 2005. The results of research on various architectural detail became the topic of a cycle of articles published from 1978 until the present, primarily in the "Architecture and Town Planning Quarterly". In 2006, the author initiated a measurement inventory of architectural details of Warsaw tenement houses within the Department of Common Architecture History which she managed at the Architecture Faculty of the Warsaw University of Technology. This report covers the goals and issues of measurements in 2006-2011 and enclosed selection of measurement drawings together with the list of measured buildings.

2

Okna i ich oprawa architektoniczna w warszawskich kamienicach w drugiej połowie XIX wieku i na początku XX wieku

Roguska J.

Kwartalnik Architektury i Urbanistyki

|

2011

|

T. 56, z. 1

38-69

PL

Okna i ich oprawa były w 2. połowie XIX i na początku XX wieku detalem architektury domów, mającym znaczenie nie tylko funkcjonalne, lecz również decydującym o wyrazie estetycznym fasad. Układ okien i opracowanie ich oprawy miały istotny wpływ na kompozycję i stylowy charakter elewacji w dobie historyzmu, secesji i wczesnego modernizmu. W artykule podjęte zostały zagadnienia techniczno-technologiczne (konstrukcji i materiału) stolarki okiennej, kompozycyjno-estetyczne aspekty rozmieszczenia i dekoracyjnego ukształtowania okien, ich podziałów, oprawy i kolorystyki. Z badań wynika, że w warszawskich kamienicach w 2. połowie XIX i na początku XX wieku powszechnie stosowano typ okna ościeżnicowego (podwójnego, z otwieraniem skrzydeł zewnętrznych na zewnątrz). Od połowy pierwszej dekady XX wieku wchodziły w użycie okna półskrzynkowe i skrzynkowe (podwójne, z otwieraniem wszystkich skrzydeł do wewnątrz). W zakresie konstrukcji i podziałów w różnych okresach stosowano: okna podwójne dwuskrzydłowe, okna podwójne dwudzielne z nadślemiem i okna podwójne, trójdzielne lub czterodzielne z nadślemiem, oraz inne wyspecjalizowane rozwiązania (np. okna wystawowe). Omówione zostały przeważające tendencje kompozycji rozmieszczenia okien, ewoluujące wraz z nurtami stylowymi oraz kolorystyka stolarki okiennej. W Warszawie do ok. 1910 r. na zewnątrz okna malowano na ciemno. Następnie zaczęła się upowszechniać barwa biała. Obecnie sytuacja w zakresie kolorystyki i materiału w zachowanych kamienicach odbiega często od pierwotnej wskutek zmian w trakcie użytkowania, odbudowy po zniszczeniach wojennych. Rozpoznanie stanu pierwotnego i uszeregowanie rozwiązań w ciągi chronologiczne ma znaczenie dla prawidłowego projektowania dzisiejszych prac remontowych, konserwatorskich i modernizacyjnych zabytkowej substancji budowlanej.

EN

In the mid 19th century and in the beginning of the 20th century, windows and window frames were not only a functional detail of residential architecture but also determined the aesthetic aspect of the facade. The layout of windows and window frames had an important impact upon the composition and stylish character of the elevation in the period of historism, Art Nouveau and early modernism. The article addresses technical and technological issues (construction and material) of window woodwork, composition related and aesthetical aspects of layout and decorative form of windows, their divisions, window frames and colours. The research demonstrated that in the second half of the 19th century and in the beginning of the 20th century, windows with window frames were used in Warsaw tenement houses (double windows with eternal wings opening outwards). Casement windows and semi-casement windows (double with all wings opening inwards) started to be used from the mid of the first decade of the 20th century. The following solutions were used in reference to window construction and division in various periods: two-wing double windows, double windows divided into two parts with transom windows, double windows divided into three or four parts with transom windows and other specialised solutions (e.g. shop windows). The article discusses dominating trends of window layout evolving in line with the style and colour of window woodwork. In Warsaw, until approximately 1910, the outside parts of the windows were painted with dark colours. Then white started to become popular. Currently, the reality in reference to colours and materials in preserved tenement houses frequently departs from the original, due to changes in use and reconstruction after war damages. The recognition of the original state and arrangement of solution into chronological order is important for correct design of the current construction, conservation and modernisation works of the historical building substance.

3

Kształtowanie strefy wejściowej kamienic warszawskich w drugiej połowie XIX i na początku XX wieku

Roguska J.

Kwartalnik Architektury i Urbanistyki

|

2010

|

T. 55, z. 1-2

93-125

PL

Przejazd bramny w domu frontowym wielkomiejskiej kamienicy warszawskiej w 2. połowie XIX w. łączył ulicę z podwórzem. Z przejazdu dostępne były schody główne w domu frontowym. Prócz funkcji komunikacyjnej przejazd bramny pełnił rolę recepcyjnej strefy wejściowej, często o reprezentacyjnym charakterze. Opracowanie przejazdu bramnego, było najczęściej zgodne z odcieniem stylowym fasady, odpowiadało zmieniającym się tendencjom stylistycznym, randze ulicy, zamożności właściciela i lokatorów. Dla wyrazu estetycznego przejazdów bramnych duże znaczenie miało ukształtowanie ogniotrwałego - w myśl przepisów - przekrycia, podziały ścian, ich dekoracja i wyposażenie, takie jak: portale, rzeźby, studnie/zdroje, posadzka, listy lokatorów, wrota bramne, odboje itp. Przejazdy bramne w 2. połowie XIX wieku, w okresie historyzmu, przekrywano sklepieniami ceglanymi, nawiązującymi do form sklepień historycznych. Do najczęściej stosowanych należały około połowy stulecia sklepienia kolebkowe z lunetami (zanikające) i upowszechniające się w sklepienia żaglaste na gurtach. Te ostatnie dawały możliwość dekoracyjnych modyfikacji. Popularną w ostatnich dekadach XIX w. modyfikacją sklepienia żaglastego była forma sugerująca kopułę na żaglach. W kamienicach neogotyckich stosowano sklepienia krzyżowe na żebrach i kryształowe. Do bardzo powszechnych należały sklepienia odcinkowe, od lat 70., 80. XIX w. na belkach żelaznych, stanowiące po wypełnieniu zaprawą tynkarską krzywizn - przekrycia płaskie, ciągłe lub dzielone na pola belkami, zależnie od techniki wykonania. Na początku XX wieku, obok sklepień dotychczasowych, wprowadzono ceglano-stalowe stropy Kleina i żelbetowe. Podziałom w strefie przekrycia odpowiadała artykulacja ścian. Niezależnie od preferencji stylistycznych dotyczących przekryć i dekoracji ścian, zarysowała się obiektywna tendencja do rosnącego bogactwa dekoracji przejazdów i ich światłocieniowego, "rzeźbiarskiego" opracowania, która osiągnęła kulminację w ostatnich dekadach XIX wieku. Z secesją, na początku XX wieku, wiąże się wprowadzenie nowych motywów dekoracji - roślinnych i zwierzęcych , a około 1910 roku - geometrycznych. Fazę secesyjną cechowało spłaszczenie artykulacji i dekoracji ścian, linearyzm podziałów i ornamentyki, najpierw krzywolinijnych, a około 1910 r. - kanciastych. Przed 1914 r. zarysował się powrót do historycznych motywów dekoracji - klasycystcznych i barokowych - w modernistycznej interpretacji. Na początku XX wieku zaznaczyło się odchodzenie od bogatych imitacji materiałowych na rzecz szlachetniejszych materiałów. Przeprowadzone rozpoznanie przejazdów bramnych, tendencji estetycznych, typów przekryć, rozwiązań konstrukcyjnych, na tle czasu, może być użyteczne dla prowadzonych remontów konserwatorskich kamienic.

EN

The gate passage in the frontage house of a Warsaw tenement house in the second half of the 19th century connected the street with the courtyard. The main stairs in the frontage house were accessible from the passage. Apart from a communication function, the passage also played the role of reception of the entrance zone, frequently of a representative character. The gate passage usually matched the tone of style of the facade, corresponded with the changing style trends, renown of the street, wealth of the owner and tenants. The aesthetical expression of gate passages was significantly influenced by fireproofing - following regulations - roofing, wall divisions, their decoration and equipment such as portals, sculptures, wells/springs, floors, lists of tenants, gateway doors, door stops etc. Gate passages in the second half of the 19th century, in the period of historicism, were covered with brick roofing referring to forms of historic vaults. Those most frequently applied in the mid century included barrel vaults with lunettes (phasing out), and the becoming more popular pendentive like vault on arches. The latter gave the possibility of decorative modifications. A popular modification of a pendentive vaults in the last decades of the 19th century was a form suggesting a pendentive dome. Neo-gothic tenement houses used cross vaults, rib, stellar and cell vaults. Sprung-arch roofs were also very popular from the 1870s/1880s. Based on iron beams, after filling curves with plaster, they formed flat roofing, continuous or divided by beams into fields dependent upon the building technique. At the beginning of the 19th century, apart from modern vaulting, brick and steel Klein roofing and reinforced concrete ceilings were introduced. Divisions in the roofing zone corresponded with the wall articulation. Regardless of the stylistic preferences of roofing and wall decoration, the objective trend of increasing abundance of passage decorations and their chiaroscuro "sculptural" work emerged, and then culminated in the last decade of the 19th century. Art Nouveau, at the beginning of the 20th century, refers to the introduction of new decorative plant and animal motives, and from around 1910 of geometric ones. This period was characterised by flattening articulation and wall decoration, linearism of divisions and decorative art, first curvy, and then around 1910 - of angular shape. The return to historic decorative motives - classicistic and baroque - in a modernistic interpretation was noted before 1914. The beginning of the 20th century saw a departure from rich imitations materials towards more refined materials. This study of gate passages, aesthetical trends, roofing types, construction solutions over time can be useful for conducted conservation renovations of tenement houses.

4

Detal architektoniczny kamienic warszawskich w drugiej połowie XIX i na początki XX wieku: balkony

Roguska J.

Kwartalnik Architektury i Urbanistyki

|

2010

|

T. 55, z. 4

67-87

PL

Temat jest kontynuacją badań i opracowań kolejnych typów detalu architektonicznego XIX i XX wieku w warszawskich kamienicach. Na bazie zgromadzonych danych terenowych, dokumentacji fotograficznej, studiów archiwalnych i bibliotecznych oraz wydatowania obiektów (w części wg autorskiej metody) została zarysowana ewolucja formalno-stylistyczna, materiałowa, technologiczna ważnego dla kształtowania elewacji detalu. Balkony były istotnym składnikiem kompozycji fasad, na ich kształtowanie miały wpływ postępy zastosowania w budownictwie żelaza oraz zmieniające się tendencje artystyczne. Treść artykułu została ujęta w częściach: 1. Definicje, rola balkonów, 2. Elementy, budowa i konstrukcja, 3. Materiał i formy, 4. Zagadnienia kompozycji i rozmieszczenia balkonów na fasadach kamienic.

EN

This topic continues the research and studies of subsequent types of architectural detail of the 19th and 20th centuries in Warsaw tenement houses. The gathered field data, photographic documentation, archive and library studies and building dating (partially in line with the author's method), resulted in outlined formal-stylistic, material, technologic evolution of the detail important for shaping elevation. The balconies were an important element of the facade composition; they were influenced by the progress in using iron and changing artistic trends. The content of the article was covered in following parts: 1. Definitions and role of balconies, 2. Elements, construction and structure, 3. Materials and forms, 4. Issues of composition and placing balconies on façades of tenement houses.

5

Detal architektoniczny kamienic warszawskich w drugiej połowie XIX i na początku XX wieku: bramy

Roguska J.

Kwartalnik Architektury i Urbanistyki

|

2009

|

T. 54, z. 2

78-100

PL

Bramy kamienic i domów były jednym z najbardziej zindywidualizowanych i nieszablonowych wytworów warszawskiego przemysłu artystycznego. W najwyższym stopniu wśród innych rodzajów detalu miały status detalu artystycznego. Ze względu na materiał, z którego zostały wykonane, można wyróżnić bramy: drewniane, drewniane z żelaznymi kratami i żelazne. Ze względu na budowę można wyróżnić bramy: dwuskrzydłowe, dwuskrzydłowe z nieruchomym nadślemiem, trójskrzydłowe. Wszystkie miały furtki dla ruchu pieszego w ramach jednego ze skrzydeł. Odcień stylowy bram był dostosowywany do odcienia stylowego fasady, ale nie była to zasada rygorystycznie przestrzegana. Z okazji przebudów, wymian zużytego detalu, kamienice starsze otrzymywały nowe bramy w aktualnym odcieniu stylowym. Ewolucja stylistyczna bram podążała za ogólnymi tendencjami stylowymi.

EN

Gates of tenements and houses were one of the most individual and original products of Warsaw artistic manufacturing in the second half of the 19th century and the beginning of the 20th century. They represented the status of artistic detail to the highest extent amongst other types of detail. According to the material they were made from, we can distinguish wooden gates, wooden gates with metal bars, and metal ones. In reference to construction we can divide gates into two-wings, two-wings with a transom window, and three-wings. All of them had wickets for pedestrian traffic within one of the wings. The stylish colour of the gates matched the stylish colour of the facade; this principle was not strictly obeyed. During reconstructions and replacements of worn details, old tenement houses obtained new gates in the present stylish colour. The stylish evolution of gates followed the general style trends.

6

Modernism in the architecture of state and muicipal institutions in Warsaw of the 1920s and 1930s

Roguska J.

Architecture Civil Engineering Environment

|

2009

|

Vol. 2, no. 4

31-40

EN

Warsaw's recovery of its capital status after more than a hundred years, as well as the needs of a metropolis encouraged in the 1920s and 30s the construction of public utility buildings, including many offices of high state and municipal authorities. The new buildings represented many tones of modernism: modernized classicism, structural verticalism, moderate "grey brick" functionalism, puristic avant-garde functionalism, late "streamlined" functionalism, or the "International style". Important to Warsaw architecture was the mutual relationship and fusion of tendencies and streams. The article attempts to distinguish and characterize them, and show on the examples of a number of prominent Warsaw buildings, that the dominating shade of modernism of its public utility buildings of that time was influenced by: the general evolution of modernist forms and the date of construction, hierarchically understood rank and function of the building, the preferences of the commissioning party and the individual evolution of the architects-designers artistic workshops.

PL

Odzyskana po ponad stuletniej przerwie stołeczna rola Warszawy i potrzeby wielkiego miasta pobudziły intensywne wznoszenie w latach 20. i 30. XX wieku gmachów użyteczności publicznej, w tym liczne siedziby wysokich urzędów państwowych i miejskich. Nowopowstałe budynki tego rodzaju reprezentowały różne odcienie modernizmu: zmodernizowany klasycyzm, strukturalny wertykalizm, umiarkowany funkcjonalizm "szarej cegły", purystyczny-awangardowy funkcjonalizm, późny funkcjonalizm "opływowy", "styl międzynarodowy". Dla architektury Warszawy charakterystyczne było wzajemne oddziaływanie i przenikanie tendencji i nurtów. W artykule podjęta została próba ich wyodrębnienia, scharakteryzowania i wykazania na kilkunastu przykładach wybitnych budowli w Warszawie, że na dominujący odcień modernizmu warszawskich budynków użyteczności publicznej tego czasu wpływ miały: ogólna ewolucja form modernizmu i data powstania, hierarchicznie pojmowana ranga i funkcja obiektów, preferencje zleceniodawcy i indywidualna ewolucja warsztatów twórczych architektów-projektantów.

7

Detal i dekoracja w architekturze mieszkaniowej Warszawy w drugiej połowie XIX i na początku XX wieku: wystrój schodów. Zarys typologii i ewolucji formy wybranych elementów

Roguska J.

Kwartalnik Architektury i Urbanistyki

|

2008

|

T. 53, z. 1

65-85

PL

Zniszczenia drugiej wojny światowej sprawiły, że wiele elewacji domów i kamienic warszawskich z drugiej połowy XIX i początku XX wieku, z czasów historyzmu, secesji i wczesnego modernizmu utraciło detal i dekorację. Oryginalny wystrój zachował się we wnętrzach obiektów, szczególnie bogaty w klatkach reprezentacyjnych schodów głównych. W artykule zarysowana została ewolucja rozwiązań i form detalu i dekoracji schodów głównych. Obserwacją badawczą objęto wybrane elementy, ważne dla wyrazu artystycznego reprezentacyjnych schodów: balustrady schodów, dekorację stropów klatek schodowych i ścian, wnęki gazowe, posadzki. Najwięcej miejsca poświęcono balustradom z żeliwa i żelaza, elementom trwałym, dobrze zachowanym w całej ich różnorodności, którą można uporządkować typologicznie. Ich duży zbiór pozwala zarysować ewolucję form, podążających za tendencjami stylistycznymi w architekturze. Na przykładzie balustrad podniesiony został ważny w estetyce końca XIX wieku problem opozycji, szablon - indywidualna forma. Wyraziła się ona przewagą w Warszawie do lat osiemdziesiątych XIX wieku balustrad żeliwnych oraz seryjnej, fabrycznej produkcji, a następnie od lat dziewięćdziesiątych XIX i na początku XX wieku upowszechnieniem bardziej indywidualnych form balustrad z uszlachetnionego żelaza wykonywanych w technice kowalsko-ślusarskiej.

EN

The destruction of World War II resulted in the fact that many facades of Warsaw houses and tenements from the second half of the 19th century and the beginning of the 20th century, the period of Historicism, Art Nouveau and Early Modernism, lost detail and decoration. The original decor survived inside buildings, particularly rich in the representative staircases of the main stairs. The article presents the evolution of solutions, form of detail and decoration of main stairways. The research observation covered selected elements important for the artistic expression of representative staircases: stair balustrades, decoration of staircase ceilings and walls, gas niches and floors. The most space was dedicated to iron and cast iron balustrades - durable elements, well preserved in all their diversity, which can be ordered typologically. Their large sample allows for an outline of evolution of forms following stylistic tendencies in architecture. Balustrades serve as an example to tackle an important problem in the aesthetics of the end of 19th century - the opposition between pattern and individual form. This was demonstrated by the predominance in Warsaw, until the eighties of the 19th century, of cast iron balustrades and serial factory productions. Then, from the nineties of 19th century and in the beginning of the 20th century, more individual forms of balustrades from refined iron, made in blacksmith and ironwork techniques, were popularised.

8

The luxury trend in the modernist architecture of Warsaw tenement houses

Roguska J.

Architecture Civil Engineering Environment

|

2008

|

Vol. 1, no. 4

27-36

EN

This paper sketches the underlying legal and financial structure of the luxury trend that surfaced in the housing architecture of Polish modernism developing in the 1930s. An analysis of examples from the architecture of Warsaw, the luxury trend in multi-family houses has been characterized on levels of: construction and functional solutions, contour of form and facade, application of finishing materials. In respect of placement, locations in prestigious city areas have been identified and location types classified. The relation of the period's novel application of skeleton constructions to adapting the formal features of the "international style" and Le Corbusier's "five principles of modern architecture" as well as the importance of modern construction and the principles of functionalism in designing comfortably arranged accommodation have been followed through. Characteristic material and aesthetic solutions have been presented. The paper presents opinions and ideological views of leading Warsaw architects in respect of the luxury trend in housing of the interwar years.

PL

Opracowanie wskazuje podstawy prawne i finansowe rozwoju nurtu luksusowego mieszkalnictwa w architekturze polskiego modernizmu w latach trzydziestych XX wieku. W wyniku analizy zgromadzonych przykładów z architektury warszawskiej, nurt luksusowy domów wielorodzinnych scharakteryzowany zostal na poziomie: rozwiązań konstrukcyjnych i funkcjonalnych, kształtowania brył i elewacji, zastosowań materiałów wykończeniowych. W zakresie usytuowań wydobyte zostały lokalizacje w prestiżowych rejonach miasta i sklasyfikowane typy usytuowań. Prześledzony zostal wpływ nowatorskiego wtedy zastosowania mieszkaniowej architekturze szkieletowej konstrukcji na adaptację cech formalnych "stylu międzynarodowego" i "pięciu zasad architektury nowoczesnej" Le Corbusiera oraz znaczenie nowoczesnej konstrukcji i zasad funkcjonalizmu dla projektowania komfortowych układów mieszkań. Uwzględnione zostały charakterystyczne rozwiązania materiałowo-estetyczne. Artykuł przedstawia poglądy i postawy ideowe czołowych architektów warszawskich wobec nurtu luksusowego w mieszkalnictwie międzywojennym.

9

Helena i Szymon Syrkusowie : koncepcje typizacji i uprzemysłowienia architektury mieszkaniowej

Roguska J.

Kwartalnik Architektury i Urbanistyki

|

2000

|

T. 45, z. 2

105-119

EN

Helena (1900-1982) and Szymon (1893-1964 Syrkus were the leaders of Polish avant-garde architecture of the twenties and the thirties of the 20th century. They acknowledged solving the problem of the flats' insufficiency as their professional challange. In 1925 S. Syrkus presented concepts of increasing flats' availibility, by making flats cheaper due to the industrialization of the building industry and basing design on the rules of typical character and repeatability. Such vision of architecture, combined with aiming at its new form and the new rules for building the cities brought the Syrkuses close to the international modern movement. They participated in the foundation pf CIAM and in the successive congresses. H. Syrkus was the secretary of CIAM in 1933 and after the war she became a vice-chairman in 1947. In 1926 H. and S. Syrkus joined a Polish avant-garde group named Praesens and they were animators of a periodical published under the same name. H. and S. Syrkus were uniting the activity both in the field of theory and practice. In the years of 1930-1931 they prepared a study titled: "Mass production of the flats, complex view of the problem from the repetitive detail, types of flats and houses to the wider scope of suburb and the city". The steel skeleton structure was to be the basis of the architectural solutions, together with industrialization of elements' production and assembling. In 1939 the Syrkuses and Praesens designed a housing estate for the Warsaw Housing Cooperative in Rakowiec that was built in the years 1934-1938. They adopted a rule of linear building, repeatability of one type of a minimal flat (30 sq. meters), ascetic external form and a wide program of the common social services.They took up experiments with the skeleton structure in their designs for private investors, using steel skeleton in the sanatorium building in Konstancin (1930) and reinforced concrete structure in the low rise housing unit built in Warsaw after 1935 (Katowicka St 26, Walecznych St 12, Estoäska St 8), as well as in multi storey tenement-houses (among others on Jaworzyäska St 6, 9/11, 13/15). After the earlier influence of Bauhaus around 1930, they were inclining towards Le Corbusier's aestethics in the following years. In 1947-1950 they implemented their earlier studies and experiences while building Koo II housing estate in h Warsaw which was and interpretation of the housing estate's rules, flats design and typical houses design rules and advanced prefabrication of the elements on the building site. Following the same ideas Praga I housing estate was built in Warsaw in 1948-1952. In 1949 the Syrkuses got involved in the teaching work at the Architecture Faculty of the Warsaw University of Technology. In 1954 they once again took up the topics of classification according to type and industrialization pf the housing architecture, preparing a series of prefabrication systems projects. Polish architecture was at the time already heading towards heavy prefabrication of the sixties and the seventies. The ideas that were followed by both of them, their experiences and involvement in the international modern movement were summarized by Helena Syrkus in her book titled "Towards the idea of the social housing estate" which was published in 1976.