Heavy metals are among the most troublesome elements in the environment. Their adverse impact on human health is besides several harmful phenomena worldwide. Nowadays we deal with heavy metals in a normal everyday life in industrial products and agro-chemicals, e.g. fertilizers and pesticides. These metal s readily find their way to surface waters and, hence, to the food chain. The present study aimed at tracing up the fate of the heavy metal content in water, soil and potato crop if the fungicide Mancopper is used for field and pot experiments. The fungicide was employed in Qatta Village in Giza Govemorate, Egypt. The experiments were carried out for over four successive seasons and mean levels of the metals of interest, namely Fe, Zn, Mn, Cd and Pb, were determined. The levels of the metals in the surface layer of soil irrigated with the Nile water and ground water were arranged in the following ascending orders Fe > Zn > Mn > Pb > Cu > Cd and Fe > Mn > Zn = Cu > Pb > Cd, respectively. The parts of plants (potatoes) grown on irrigated soil can be arranged in the following ascending order: root > leaf> steam > tuber if their metal content is taken into account. Irrespective of the virtual least metal content in the edible part (tuber), the levels recorded for copper and lead exceeded their permissible values. Careful pot experiments under controlled conditions were compared with field experiments under conditions of fungicide treatment, particularly in respect of high content of copper. It was also concluded that in spite of its relatively law concentration in the fungicide, lead revealed considerably high concentration in soil and plant parts. This illustrates active patterns of metal accumulation in soil and its uptake by plants. It was eventually recommended that further efforts should be made to cope with the deteriorating situation of such strategic crop by limiting heavy metal application and minimizing their contents in the soil so as to regain the level of permissible values.
PL
Metale ciężkie należą do jednych z najbardziej uciążliwych zanieczyszczeń środowiska. Jednocześnie są szkodliwe dla zdrowia człowieka. Pierwiastki te występują w wielu przemysłowych produktach, np. w nawozach sztucznych i pestycydach. Łatwo przenikają do wód powierzchniowych i, w konsekwencji, do łańcucha pokarmowego. Celem badań było określenie zawartości metali ciężkich w wodzie, glebie i uprawianych ziemniakach po zastosowaniu środka grzybobójczego Mancopper w testach polowych i laboratoryjnych (testy doniczkowe). Fungicydu o nazwie Mancopper używano w okręgu Giza w Egipcie. Eksperyment prowadzono przez cztery sezony uprawne, określając w tym czasie średni poziom takich pierwiastków jak: Fe, Zn, Mn, Cd i Pb. Stwierdzono, że poziom metali ciężkich w warstwie gleby nawadnianej wodą z Nilu malał następująco: Fe > Zn > Mn > Pb > Cu > Cd. Z kolei stężenie tych pierwiastków w glebie nawadnianej wodą podziemną malało zgodnie z szeregiem: Fe > Mn > Zn = Cu > Pb > Cd. Zawartość metali ciężkich w częściach roślin wyhodowanych na nawadnianej glebie obniżała się w następujący sposób: korzeń> liść> łodyga> bulwa. Stwierdzono, że dopuszczalne stężenia miedzi i ołowiu w jadalnych częściach ziemniaków (w bulwach) zostały przekroczone. Okazało się również, iż mimo małego stężenia ołowiu w środku grzybobójczym, zawartość tego pierwiastka w glebie była znaczna. Obserwacje te świadczą o migracji metali w glebie i ich akumulacji w roślinach.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.