Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available remote Negocjowanie Nadziei
PL
W niniejszym artykule przedstawiono problemy partycypacji społeczeństwa w procesach decyzyjnych dotyczących przestrzeni architektonicznej. Autor rozważa różne ujęcia terminu „partycypacja" - od partycypacji symbolicznej (traktowanej formalnie) do procesu w pełni kontrolowanego przez uczestnictwo obywateli, od pseudopartycypacji do partycypacji transformatywnej. Na wstępie autor konstatuje, że główny nurt architektoniczny jest na etapie zaprzeczenia partycypacji użytkownika w projektowaniu. Celem artykułu jest rozwikłanie przyczyn tego zaprzeczenia. Autor stawia tezę, że partycypacja stanowi zagrożenie dla normatywnych wartości architektonicznych. Przyczyn tej sytuacji można szukać w napięciu, jakie istnieje pomiędzy ideałami a rzeczywistością tej praktyki architektonicznej. Rozpoznanie tego zagrożenia umożliwi jego przezwyciężenie i uznanie partycypacji nie za wyzwanie architektury, ale za sposobność do zreformowania praktyki architektonicznej. Aby umożliwić partycypację transformatywną, wiedza architektoniczna powinna być stosowana nie jako abstrakcja z zewnątrz, ale rozwijana z wnętrza kontekstu danej sytuacji. Partycypacja zasługuje na centralne miejsce w praktyce architektonicznej, w przeciwieństwie do obecnego marginalnego położenia. Autor formułuje nowe podejście do partycypacji - negocjację nadziei, polegającą na uczestnictwie społeczeństwa w negocjowaniu politycznych aspektów przestrzeni, z uwzględnieniem i akceptacją tego co nieprzewidywalne, tj. kaprysów użytkowników, różnych sposobów komunikacji, nieoczekiwanych potrzeb itd. Jest to proces wychodzący poza czysto formalne zaangażowanie użytkowników w stronę transformatywnego modelu, proces świadomy zarówno rzeczywistej sytuacji, jak i zakładający lepszą przyszłość.
EN
The paper presents problems of societal participation in decision making processes related to architectural space. The author discusses the under-standing of the term"participation" - from a symbolical participation to a participatory process fully controlled by citizens, and from pseudoparticipation to transformative participation. He argues that the mainstream architectural culture is in a state of denial as to participation. The aim of the paper is to unravel some of the causes of this denial. The author's argument is that participation presents a threat to normative architectural values. The causes of the threat may be located in the tension between ideals and the reality of practice. Once this threat has been identified, it is possible to overcome it and see participation not as a challenge to architecture but as an opportunity to reformulate, and thus resuscitate architectural practice. To enable transformative participation architectural knowledge should not be applied as an external abstraction but developed from within a given situation. Participation merits a central place in architectural practice, in contrast to the present situation, where it is put on the margins. The author formulates a novel approach to participation, namely "negotiation of hope", meaning citizens' participation in negotiating political aspects of space, respecting and accepting the vagaries of the lives of the users, of different modes of communication and representation, of an expanded definition of architectural knowledge and of the contingency of practice. Negotiation of hope is a process which goes beyond purely formal engagement of users, towards a more transformative model, a process conscious of the real life situations and directed towards a better future.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.