Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Biostratygrafia osadów miocenu z otworów wiertniczych Busko (Młyny) PIG-1 i Kazimierza Wielka (Donosy) PIG-1 na podstawie otwornic (północna część zapadliska przedkarpackiego)

Paruch-Kulczycka J.

Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego

|

2015

|

nr 461

115--131

PL

Badania mikropaleontologiczne przeprowadzono na próbkach pobranych z kompleksu osadów mioceńskich przewierconych otworami wiertniczymi Busko (Młyny) PIG-1 i Kazimierza Wielka (Donosy) PIG-1. Oba otwory są zlokalizowane w północno-zachodniej części zapadliska przedkarpackiego. Materiał do badań pobrano z ilastych i ilasto-marglistych przewarstwień występujących w osadach pod- ścielających serię ewaporatów, z serii ewaporatów oraz z jej nadkładu. W artykule przedstawiono wyniki taksonomicznej i biostratygraficznej analizy wyróżnionych zespołów otwornicowych. Obecność w tych zespołach taksonów wskaźnikowych dla określonych poziomów otwornicowych umożliwiła ich korelację z regionalnymi jednostkami biostratygraficznymi ustanowionymi dla różnych obszarów zapadliska przedkarpackiego. W profilu otworu wiertniczego Busko (Młyny) PIG-1 wyodrębniono pięć zespołów mikrofaunistycznych (Z.b.I– Z.s.V). Cztery z nich skorelowano z badeńskimi poziomami otwornicowymi: z poziomem Orbulina suturalis/ Praeorbulina (Z.b.I) datowanym na wczesny baden (moraw) oraz z poziomami Neobulimina longa (Z.b.II), Velapertina indigena (Z.b.III) i Hanzawaia crassiseptata (Z.b.IV) datowanymi na poźny baden (kosow). Ostatni zespół przyporządkowano poziomowi Anomalinoides dividens (Z.s.V) z wczesnego sarmatu (wołyn). W profilu otworu wiertniczego Kazimierza Wielka (Donosy) PIG-1 wydzielono trzy zespoły otwornicowe (Z.b.I–Z.s.III). Najstarszy zespół odpowiada poziomowi otwornicowemu Velapertina indigena (Z.b.I) datowanemu na późny baden (kosow), a następny poziomowi Varidentella sarmatica (Z.s.II) z wczesnego sarmatu (wołyn). Trzeci zespół (Z.s.III), ze względu na zły stan zachowania mikrofauny, zaliczono ogólnie do sarmatu. Zastępujące się obocznie planktoniczne i bentoniczne zespoły otwornicowe potwierdzają duże zróżnicowanie facjalne osadów, które powstały w późnym badenie i we wczesnym sarmacie w brzeżnej części zapadliska przedkarpackiego.

EN

Micropaleontological study of Miocene deposits from the Busko (Młyny) PIG-1 and Kazimierza Wielka (Donosy) PIG-1 boreholes, located in the northern part of the Carpathian Foredeep, has allowed taxonomic and biostratigraphic characteristics of foraminiferal assemblages. The samples were taken from clay and clay-marly interbeds in sub-evaporitic, evaporitic and supra-evaporitc complexes. In the Busko (Młyny) PIG-1 borehole, five foraminiferal assemblages have been defined (Z.b.I–Z.s.V), corresponding with the following foraminiferal zones: Orbulina suturalis/ Praeorbulina – Z.b.I (Moravian substage of the Early Badenian), Neobulimina longa – Z.b.II; Velapertina indigena – Z.b.III, Hanzawaia crassiseptata – Z.b.IV (Kosovian substage of the Late Badenian) and Anomalinoides dividens – Z.b.V (Volhynian substage of the Early Sarmatian). In the Kazimierza Wielka (Donosy) PIG-1 borehole, two foraminiferal assemblages have been identified (Z.b.I and Z.s.II), correlated with following foraminiferal zones Velapertina indigena – Z.b.I (Kosovian substage of the Late Badenian) and Varidentella sarmatica – Z.s.II (Volhynian substage of the Early Sarmatian). The third assemblage (Z.s.III), because of poor preservation of foraminifers has been attributed to the Sarmatian stage in general. Lateral replacement of planktonic and benthonic foraminiferal assemblages confirms a significant facies variability of the Late Badenian deposits that accumulated in the northern margin of marine basin in the Carpathian Foredeep.

2

Granica baden–sarmat w zapisie geochemicznym osadów w północnej części zapadliska przedkarpackiego : implikacje stratygraficzne

Gąsiewicz A., Czapowski G., Paruch-Kulczycka J.

Przegląd Geologiczny

|

2004

|

Vol. 52, nr 5

413–-420

EN

Results of distribution analysis of major, minor, and trace elements content as well as isotopic features and organic matter (TOC) concentration within clastic (mudstones and claystones with sandy interbeds) of the Middle Miocene (Badenian–Sarmatian) Machów Formation in the northern part of the Carpathian Foredeep (southern Poland) are presented in this paper. A chemostratigraphic study shows that theMachów Fm, underlain by evaporites (Krzyżanowice Fm) may be subdivided from the base to the top into three complexes: A, B, and C. Lithologically, the boundaries between the complexes are continuous but the contrasting geochemical difference occurs between A and B+C complexes. According to geochemical features, supported by palaeontological data, this chemostratigraphic boundary is assumed as the Badenian–Sarmatian one. Such approach reveals that the chemostratigraphic boundary occurs much higher (up to several metres) than the palaeontological one. The discordance in the boundary location is ascribed to palaeoecological factors.

3

Znaczenie stratygraficzne mikroorganizmów z rodzaju Bolboforma Protophyta, incertae sedis) w osadach miocenu środkowego padliska przedkarpackiego i Roztocza (Polska)

Paruch-Kulczycka J.

Przegląd Geologiczny

|

2003

|

Vol. 51, nr 12

1064-1074

PL

Opracowanie prezentuje wyniki mikropaleontologicznych badań Bolboforma występujących w osadach miocenu środkowego zapadliska przedkarpackiego i Roztocza. Przedstawia stratygraficzną pozycję sześciu gatunków bolboform zidentyfikowanych w tych osadach: Bolboforma reticulata Daniels & Spiegler, 1974, B. moravica Redinger, 1992, B. danielsi Murray, 1984, B. badenensis Szczechura, 1982, B. cf. aculeata Daniels & Spiegler; 1974, B. comressispinosa Spiegler, 1991, przyporządkowując je czterem standardowym poziomom bolboformowym w obrębie badenu i sarmatu. Po raz pierwszy stwierdza się obecność Bolboforma moravica Redinger, 1992 i Bolboforma compressispinosa Spiegler, 1991 w osadach miocenu środkowego polskiej części zapadliska przedkarpackiego. Występowanie Bolboforma compressispinosa Spiegler, 1991 nigdy dotychczas nie było odnotowane na obszarze Paratetydy Centralnej.

EN

Results of micropaleontological investigation of Bolboforma Middle Miocene deposits from the Carpathian Foredeep and Roztocze Uppland (Poland) are presented in this paper. Six species were identified: Bolboforma reticulata Daniels & Spiegler, 1974, B. moravica Redinger, 1992, B. danielsi Murray, 1984, B. badenensis Szczechura, 1982, B. cf aculeata Daniels & Spiegler, 1974, B. comressispinosa Spiegler, 1991 andtheir stratigraphical distribution has been definited of four standart bolboforms Zones in the deposit interval spanning the badenian to sarmatian represented. Latest study has recorded pressence Bolboforma moravica Redinger, 1992 and Bolboforma compressispinosa Spiegler, 1991 which have never been described in the Miocene deposits in the Polish part of the Carpathian Foredeep. One of these, Bolboforma compressispinosa Spiegler, 1991 has not been found in the wholle Central Par atethys.

4

Derived marine microfossils in loesses of the last glaciation and their significance in the reconstruction of loess-forming processes in central-eastern Europe

Paruch-Kulczycka J., Chlebowski R., Lindner L.

Geological Quarterly

|

2003

|

Vol. 47, No 2

119-132

EN

Documented examples of type sections with Pleistocene deposits in southern Poland (Tłumaczów, Branice, Wożuczyn, Tyszowce, Hrubieszów) and southwestern Ukraine (Bojanice, Horokhov, Zhorniv) indicate that loesses of the last glaciation (Vistulian, Valdayan) contain derived marine microfossils of Cretaceous age. The microfossil assemblages studied are richly represented by foraminifers, which are mostly well-preserved, and derived mainly Cretaceous, forms. Suitable Late Cretaceous exposures are nearby, around data shows that these rocks and their debris, and the overlying Pleistocene tills and sands, which are older than the loesses, represent one of the main sources of the loess silt. This fact and the heavy mineral content are evidence of the participation of local material in loess-forming processes in central-eastern Europe. The spatial distribution of the sections studied in relation to the determined sources of loess material indicate that the accumulation of the loesses took place mainly in the presence of western and/or northwestern winds in the lower parts of the atmosphere.

5

Genus Silicoplacentina (Class Amoebina) from the Miocene Machów Formation (Krakowiec Clays) of the northern Carpathian Foredeep

Paruch-Kulczycka J.

Kwartalnik Geologiczny

|

1999

|

Vol. 43, Nr 4

499-508

EN

Representatives of the genus Silicoplacentina have been found in the Jamnica S-119 borehole and in an open pit at the Machów mine in the upper part of the Krakowiec Clays (Machów Formation). They represent the thecamoebians, which have not been previously described from the Polish part of the Carpathian Foredeep. Silicoplacentina species are accompanied by foraminifers of the genus Miliammina characteristic of the Pannonian, Sarmatian relict forms of the genera Quinqueloculina, Elphidium and Nonion, as well as fragments of fish, otoliths and ostracods. A Late Sarmatian foraminiferal assemblage of the Protelphidium subgranosum Zone, already known in earlier literature, occurs below the deposits with Silicoplacentina. Such a microfaunal succession may suggest that the microfossil assemblage found in the Jamnica S-119 borehole and Machów open pit comes from yet higher levels of the Krakowiec Clays than those previously described from the Protelphidium subgranosum Zone. A strong connection with microfauna from the Intra-Carpathian basins of the eastern Paratethys is marked in these youngest assemblages.

PL

W osadach pochodzących z młodszej serii formacji z Machowa (Jamnica S-119, Machów) stwierdzono przedstawicieli rodzaju Silicoplacentina reprezentujących grupę thecamoebians. Mikrofauna ta, znana z basenu pannońskiego dotychczas nie była opisywana z polskiej części zapadliska przedkarpackiego. W badanym materiale silicoplacentinom towarzyszą charakterystyczne dla pannonu otwornice z rodzaju Miliammina oraz sarmackie formy reliktowe z rodzajów: Quinqueloculina, Elphidium i Nonion, jak również szczątki ryb, otolity i małżoraczki. Współwystępowanie fauny charakterystycznej dla pannonu centralnej Paratetydy (Węgry) z fauną typową dla sarmatu wschodniej Paratetydy (Rumunia) potwierdza we wczesnym sarmacie możliwość połączeń między basenem przedkarpackim na obszarze Polski a basenami śródkarpackimi w innych częściach Paratetydy.