Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Odporność na korozję stopów wykorzystywanych w armaturze pożarniczej, narażonych na działanie wodnych roztworów

Roguski J., Kubis D., Ślęczkowski B., Skorupka K.

Przemysł Chemiczny

|

2018

|

T. 97, nr 10

1641--1644

PL

W urządzeniach stosowanych w ochronie przeciwpożarowej najczęściej wykorzystywanymi materiałami konstrukcyjnymi są stopy metali. Ze względu na różnorodne warunki środowiskowe ich eksploatowania mogą być one narażone w różnym stopniu na proces korozji. Ponieważ od wyrobów stosowanych w ochronie przeciwpożarowej oczekuje się wysokiej odporności na warunki środowiskowe przeprowadzono badania odporności elementów armatury pożarniczej na proces korozji. Wykonano badania wpływu wody wodociągowej, wybranych środków pianotwórczych oraz środka dekontaminacyjnego na proces korozji stopów metali najczęściej wykorzystywanych do produkcji armatury przeciwpożarowej (aluminium AK11, stal St3S, mosiądz Mo58).

EN

Low-alloy Mn steel, Al-Si alloy and brass samples were tested for corrosion resistance in aq. solns. of foam-forming agents used in fire extinguishing. The corrosion rate was lower than that in a decontamining agent and in water used for comparison.

2

Przyrządowe techniki udrożniania dróg oddechowych – nowe uprawnienia ratowników medycznych straży pożarnych

Krzyżanowski K., Ślęzak D., Jastrzębski P., Żuratyński P., Buca P., Ślęczkowski B.

Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza

|

2017

|

Vol. 47, iss. 3

112--123

PL

Cel: Celem pracy jest omówienie przyrządowych technik udrożniania dróg oddechowych, służących zwiększeniu efektywności wentylacji u poszkodowanych, które zgodnie z nowelizacją ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym mogą być wykorzystywane przez ratowników medycznych pełniących służbę w Państwowej Straży Pożarnej oraz działających w ramach Ochotniczych Straży Pożarnych. Wprowadzenie: Nowelizacja ustawy z dnia 25 września 2015 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (PRM) i rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 kwietnia 2016 r. w sprawie medycznych czynności ratunkowych i świadczeń zdrowotnych innych niż medyczne czynności ratunkowe, które mogą być udzielane przez ratownika medycznego, znacznie rozszerzają zakres działania ratowników oraz kompetencje osób pracujących w systemie PRM i jednostkach wspomagających ten system (Państwowej Straży Pożarnej, policji, Tatrzańskim, Górskim i Wodnym Ochotniczym Pogotowiu Ratunkowym oraz innych organizacjach i stowarzyszeniach, które w ramach swojej działalności statutowej wykonują zadania ratownicze). Przed wejściem w życie nowelizacji ustawy, ratownicy i ratownicy medyczni pełniący służbę w jednostkach Państwowej Straży Pożarnej wykonywali procedury zgodne z ramowym programem kursu w ramach kwalifikowanej pierwszej pomocy (KPP). Po nowelizacji ustawy [1] ratownicy medyczni pełniący służbę w PSP nie są już ograniczani wyłącznie do zakresu KPP. Zgodnie z nabytą wiedzą i umiejętnościami mogą podejmować medyczne czynności ratunkowe. Autorzy omówili techniki przyrządowego udrożniania dróg oddechowych, które w obecnym brzmieniu ustawy mogą być wykorzystywane przez ratowników medycznych – poczynając od najprostszych rurek ustno-gardłowych (dostępnych przed nowelizacją Ustawy dla ratowników działających w ramach KPP), a kończąc na niedostępnej przed zmianą przepisów (w ramach działań straży pożarnej) intubacji dotchawiczej. Wnioski: Zastosowanie właściwych i dostosowanych do stanu pacjenta technik udrożniania górnych dróg oddechowych, w szczególności przyrządowych, może znacznie poprawić jakość prowadzonej wentylacji. Prawidłowy przepływ powietrza (tlenu) przez drogi oddechowe jest jednym z elementów warunkujących optymalne funkcjonowanie wszystkich układów i narządów. Metody zaawansowane nie mogły być do tej pory stosowane przez ratowników medycznych w ramach służby w PSP, co mogło ograniczać skuteczność prowadzonych przez nich czynności. Znaczenie dla praktyki: W artykule autorzy zwracają uwagę jedynie na zaawansowane techniki ułatwiające utrzymanie drożności dróg oddechowych, które powinny zastępować powszechnie znane i często omawiane techniki bezprzyrządowe.

EN

Aim: The aim is to discuss airway management with the use of instruments to increase the efficiency of patient ventilation which, according to the amendment of the Act on State Emergency Medical Services (PRM), can be applied by paramedics serving in the State Fire Service and the Volunteer Fire Service. Introduction: The amendment to the Act on PRM of 25 September 2015, and the Regulation of the Minister of Health of 20 April 2016 on medical treatment and health services other than medical rescue activities which can be provided by a paramedic considerably extend the competences of people working in the PRM system as well as in units supporting the system (the State Fire Service, the Police, and the Tatra Mountains, Mountains and Water Volunteer Rescue Service, and also other organisations and associations which perform rescue operations as part of their statutory activities). Before the coming into force of the amendment to the Act, rescuers and paramedics on duty in units of the State Fire Service performed procedures in accordance with the framework programme of the course within qualified first aid (QFA). After the amendment of the Act [1] paramedics are no longer limited only to the QFA, and may perform medical rescue activities based on their acquired knowledge and skills. The authors discuss airway management techniques with the use of instruments, which pursuant to the current version of the Act can be used by paramedics, starting from the simplest – oropharyngeal tubes (before the amendment of the Act available to paramedics operating on the basis of QFA), ending with those which were inaccessible before the change in regulations (within State Fire Service operations), namely tracheal intubation. Conclusion: Using the proper upper airway management techniques adjusted to the patient’s condition, especially with the use of instruments, can significantly improve the quality of ventilation. The normal flow of air / oxygen through airways is one of the elements contributing to the optimal functioning of all organs and systems. Practical significance: In this article, the authors focus on the advanced techniques facilitating airway management, which should replace the well-known and often discussed techniques without the use of instruments.

3

Gaśnice (do 20 kg), jako Przenośne Urządzenia Gaśnicze (PUG) - badania skuteczności gaśniczej wg normy PN-EN 3-7+A1:2008

Malesińska A., Ślęczkowski B.

Gaz, Woda i Technika Sanitarna

|

2016

|

Nr 6

233--236

PL

Gaśnica (do 20 kg), to przenośne urządzenie gaśnicze, które praktycznie powinno znajdować się w zasięgu ręki w każdym miejscu publicznym. Czy jednak każdy z nas wie jak używa się gaśnic lub czy jedną gaśnicą możemy gasić każdy rodzaj pożaru? Celem niniejszego artykułu jest przybliżenie czytelnikowi podstawowych zagadnień związanych z rodzajami gaśnic i pożarów, jakie dany typ gaśnicy może ugasić. To czy dany typ gaśnicy sprawdzi się do gaszenia danej klasy pożaru musi zostać potwierdzone przez badania normowe skuteczności gaśniczej. Dla bezpieczeństwa naszego i naszych najbliższych każdy z nas powinien umieć uruchomić gaśnice i nie bać się jej użyć, bo tylko szybka reakcja może uchronić przed nieszczęściem. Z drugiej strony powinniśmy mieć świadomość pierwszej reakcji ognia na użycie gaśnicy i umieć się przed tą reakcją zabezpieczyć.

EN

Portable fire extinguishers (20 kg) should be practically within reach in every public place. But does each of us know how to use fire extinguishers? Can one type of extinguisher put out any kind of fire? The purpose of this article is to familiarize the reader with the basic issues related to the types of fire extinguishers and types of fires, which given kind of extinguisher can put out. Whether a type of extinguisher will work to extinguish a particular class of fire must be confirmed by standard tests of the firefighting effectiveness. For our and our loved ones safety, each of us should be able to start the fire extinguishers and not be afraid to use it. Because only rapid response can prevent disaster. Nevertheless, we should be aware the first response of the fire, and we have to know how to be prepared for such a reaction.

4

Studium teoretyczne przewidywania ryzyka wystąpienia rozgorzenia, wstecznego ciągu płomieni oraz zapalenia gazów pożarowych

Krauze A., Krasuski A., Ślęczkowski B.

Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza

|

2016

|

Vol. 42, nr 2

87--94

PL

Cel: Niniejszy artykuł opisuje zjawiska występujące podczas przebiegu pożarów wewnętrznych. Szczególną uwagę poświęcono mechanizmowi powstawania wstecznego ciągu płomieni oraz rozgorzenia. Zaprezentowano również możliwości ich przewidywania na podstawie symptomów związanych z rozwojem pożaru oraz zgromadzonych danych sensorycznych. Artykuł ukazuje również potrzebę stworzenia systemu, który wspomagałby kierującego działaniem ratowniczym na miejscu akcji. Wprowadzenie: Nieliniowe efekty pożaru, takie jak rozgorzenie, wsteczny ciąg płomieni, czy też zapalenie lub wybuch gazów pożarowych stanowią poważne zagrożenie dla strażaków. Czynnikiem stwarzającym niebezpieczeństwo dla ratowników, będącym skutkiem gwałtownego rozwoju pożaru w obiekcie, są przede wszystkim wysoka temperatura i związane z nią promieniowanie cieplne. Na podstawie danych zgromadzonych w trakcie rozpoznania trudno jest dokładnie określić szanse wystąpienia wspomnianych zjawisk. Istnieje zatem konieczność podjęcia prac nad stworzeniem systemu, posiadającego możliwość przewidywania wystąpienia wstecznego ciągu płomieni oraz rozgorzenia, także na podstawie danych sensorycznych pochodzących z pomieszczenia objętego pożarem. Wspomniany system byłby niewątpliwie przydatnym narzędziem zwiększającym efektywność i bezpieczeństwo działań strażaków. Ponadto taki system dałby kierującemu działaniem ratowniczym większą pewność w podejmowaniu decyzji oraz pozwalałby na eliminację decyzji prowadzących do powstania rozgorzenia lub wstecznego ciągu płomieni. Metodologia: Przy opracowaniu artykułu bazowano na dwóch metodach naukowych: analizie i krytyce piśmiennictwa, stanowiącej punkt wyjściowy do analiz i źródło hipotez naukowych podlegających weryfikacji oraz uogólnionej metodzie ankietowej polegającej na konfrontacji obecnego stanu wiedzy reprezentowanego przez piśmiennictwo z wiedzą ekspercką doświadczonych dowódców PSP. Wnioski: Nieliniowe efekty pożaru, w przypadku ich wystąpienia, stanowią duże zagrożenie dla strażaków-ratowników. Stworzenie systemu analizującego na bieżąco dane sensoryczne gromadzone w miejscu prowadzonych działań pozwoliłoby na przewidywanie z wyprzedzeniem ich powstania, co wpływałoby na podniesienie bezpieczeństwa strażaków. System taki mógłby działać zarówno w oparciu o dane pochodzące z czujników, jak i z rozpoznania – strażak wprowadzałby dane do urządzenia ręcznie, co dawałoby możliwość pełnego wykorzystania jego potencjału.

EN

Aim: This article describes events, which occur during the development of a fire inside buildings. Special attention is devoted to the development of backdraft and flashover. Additionally, the article identifies possibilities for earlier prediction of potential developments based on symptoms and data from sensors. Furthermore, the article highlights a need to build a system, which supports commanders at the scene of an incident. Introduction: Extreme fire behaviour such as ventilation induced flashover, backdraft, and gas ignition or smoke explosion, pose significant threats to human life and property. A factor contributing to the significant risk for firefighters is associated with the rapid increase in the rate of heat release and temperature within structures. Based on data gathered from a reconnaissance, it is difficult to predict the probability of above mentioned events happening. Therefore, there is a need to devise a system with the potential for prediction of extreme fire behaviour, based on sensor data derived from premises engulfed by a fire. Such a system will undoubtedly be a useful tool, which will enhance the effectiveness and safety of firefighters. Furthermore, such a tool will support incident commanders in decision making and allow for the elimination of decisions, which could lead to development of flashover or backdraft. Methodology: The study utilised two scientific approaches: review and critical analysis of literature, which provided an exit point and source of verifiable scientific hypotheses. This was enhanced by survey methods based on a contrast of current knowledge identified in literature with practical know how of experienced commanders from the Polish State Fire Service. Conclusions: Non-linear progression and unpredictable fire behaviour, when it occurs, creates significant dangers to firefighters. Development of a system, which can analyse current sensor data gathered at the scene of a fire incident, will allow for the anticipation of extremes in fire progression with a consequential impact on safety. Such a system could function on the basis of data obtained from sensors as well as from information gathered during a reconnaissance - a firefighter could enter data manually, thus maximising the use of the system potential.