Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Environment Protection Engineering

1 1999

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Dynamics of waste assimilation in a tropical coastal water: a case study of the Okrika Creek in south-eastern Nigeria.

Nwankwor G.I., Anyanwu E. E., Ezeala I. D.

Environment Protection Engineering

1999

Vol. 25, nr 4

5-16

Using the Streeter-Phelps method as modified for tidal regimes, the pollutant dispersal, re-aeration and waste stabilization characteristics of the Okrika Creek in the coastal zone of Nigeria were evaluated as a basis for obtaining estimates of waste loading necessary to maintain ecologically acceptable levels of dissolved oxygen. The dispersion and deoxygenation coefficients were 0.4-1.2 Km2/day and 0.3-0.25/day, respectively, during the ebb and flood stages. Reaeration coefficient was 0.64-0.46/day during the corresponding flow stages. The dissolved oxygen profiles showed higher concentration levels during tidal current in-rush and early full flood stage. Much lower values were recorded during the late full flood and low ebb stages, indicating a dependence of oxygen on tidal regime. Unionized ammonia, a major pollutant in the Creek associated with the nearby fertilizer production plant effluent, showed profiles having their peak concentrations at progressively further downstream locations over a number of isolated stages of tidal cycles. The optimal BOD loading is 28 mg/dm-3, which is ~12% above the nationally recommended level. The implied higher tolerance of the Creek may be due to the strong dispersive-advective and reaeration effects. Timing of waste input with the tidal regime characteristics would provide for an improved pollutant dispersal, flushing and attenuation, and hence the sustained protection of the ecosystem.

Korzystając ze zmodyfikowanej dla pływu metody Streetera-Phelpsa, oceniono rozproszenie polutanta, napowietrzanie naturalne i stabilizację ścieków w zatoce Okrika w strefie przybrzeżnej Nigerii. Otrzymane wyniki stanowiły podstawę oszacowania ładunku ścieków, dla którego można utrzymać ekologicznie dopuszczalny poziom rozpuszczonego tlenu. Współczynnik rozproszenia wynosił od 0,4 do 1,2 km2/dzień a współczynnik zużycia tlenu - od 0,3 do 0,25 1/dzień podczas odpływów i przypływów. Podczas odpowiadających im przepływów współczynnik napowietrzania naturalnego mieścił się w zakresie 0,64-0,46 1/dzień. Profile rozpuszczonego tlenu pokazują, że ma on większe stężenie podczas pływu i wczesnych stanów całkowitego zalewu. Znacznie niższe stężenia stwierdzono podczas późnego całkowitego zalewu i małych odpływów, co świadczy o zależności tlenu od pływu. Profile niezdysocjowanego amoniaku, który jest głównym zanieczyszczeniem zatoki związanym ze ściekami z pobliskiej fabryki nawozów sztucznych, mają szczytowe stężenia związane z miejscami położonymi z biegiem rzeki podczas pewnych zamkniętych cykli pływu. Można więc sądzić, że dzięki dyspresyjno-adekwacyjnemu transportowi zanieczyszczenia są prawdopodobnie niesione do oceanu podczas następujących po sobie cykli pływu. Optymalna wartość BOD wynosi 28 mg x dm-3, o około 12% przekracza zalecany poziom. Ta większa tolerancja zatoki może być spowodowana przez silne dyspersyjno-adwekcyjne efekty i naturalne napowietrzanie. Zsynchronizowane w czasie zrzutu ścieków fazy pływu zagwarantowałoby lepszą dyspersję polutanta, jego przepłukanie i osłabienie, a w rezultacie długotrwałą ochronę ekosystemu.