Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Mineralogia

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Sorption of chromate by clinoptilolite modified with alkylammonium surfactants

Bajda Tomasz, Kłapyta Zenon

Mineralogia

2006

Vol. 37, iss. 2

93--98

Clinoptilolite from Dylągówka (Poland) with an external cation exchange capacity (ECEC) of 16 meq/100 g determined by adsorption of alkylammonium ions was treated with hexadecyltrimethylammonium (C16) and dioctadecyldimethylammonium (2C18) bromides in amounts equivalent to 1.0 and 1.5 ECEC. The products were characterized using IR spectroscopy and C and N determinations. The sorption of chromate on the modified mineral was measured spectrophotometrically as a function of pH, concentration of Cr(VI) or the proportion of the sorbent to solution. The amount of chromate removed from the solution continuously decreased with increasing pH in the range 1.3-10. At pH 2.6-3.1, the maximum adsorption of Cr(VI) by the organo-zeolites (103 and 124 mmol/kg) was observed for the samples modified using a 1.5 ECEC surfactant concentration. Considerably lower adsorption values (37 and 46 mmol/kg) were obtained with sorbents prepared using a 1.0 ECEC concentration of the alkylammonium ions.

Klinoptilolit z Dylągówki o zewnętrznej pojemności wymiany kationów (ECEC) 16 meq/100 g poddano modyfikacji przy użyciu bromków heksadecylotrimetyloamoniowego (C16) i dioktadecylodimetyloamoniowego (2C18) w ilości 1,0 i 1,5 ECEC minerału. Dla produktów reakcji wykonano badania spektroskopowe w podczerwieni oraz oznaczenia C i N. Sorpcję chromianów na otrzymanych organo-zeolitach określono spektrofotometrycznie jako funkcję pH, stężenia Cr(VI) lub proporcji sorbent/roztwór. Ze wzrostem pH w przedziale 1,3–10, ilości chromianów pochłanianych z roztworu systematycznie malała. Dla próbki modyfikowanej przy użyciu soli C16 w ilości 1,0 ECEC, graniczne wartości wynosiły 67 i 6 mmol/kg. Przy pH 2,6–3,1, maksymalną sorpcję Cr(VI) (124 i 103 mmol/kg) stwierdzono dla organo-zeolitów otrzymanych przy zastosowaniu 1.5 ECEC związków C16 i 2C18. Znacznie mniejsze wartości (46 i 37 mmol/kg) obserwowano w przypadku sorbentów zawierających jony alkiloamoniowe w ilości 1.0 ECEC. Ilość Cr(VI) usuniętego z roztworu przez organo-zeolity otrzymane dla stężenia wymienionych soli 1.0 ECEC nie zależała od wielkości jonów alkiloamoniowych związanych z powierzchnią zeolitu. Natomiast w przypadku stężenia 1.5 ECEC, próbka zawierająca kationy C16 wykazywała z reguły większą chłonność sorpcyjną względem tego pierwiastka w porównaniu z otrzymaną stosując kationy 2C18.

Infrared study of water adsorbed on montmorillonite

Kłapyta Zenon, Olkiewicz Stanisław

Mineralogia

2003

Vol. 34, iss. 1

59--67

Montmorillonite separated by sedimentation from Milowice bentonite (Poland) and its organic derivatives prepared by cation exchange with hexadecyltrimethylammonium ions were analysed applying FTIR transmission and DRIFT spectroscopy. As specimens, pressed KBr disks, self-supporting films and neat samples were used. The content of water adsorbed on the silicate was controlled by heating of the samples, evacuation of air in a gas cell, or hydrophobization of the mineral surface with the alkylammonium ions. The results obtained show that the optimum conditions for investigations of water adsorbed on the silicate surface have been assured using the transmission technique, self-supporting films and a gas cell. In contrast, the spectra registered for pressed KBr disks prove that in addition to H2O molecules bound to the montmorillonite, a certain amount of water is adsorbed by hygroscopic potassium bromide. The OH-stretching bands observed for the hydrated montmorillonite show the complex character. Decomposition of these bands into components was carried out applying a curve-fitting program.

Spektroskopia w podczerwieni jest jedną z najczęściej stosowanych metod badania wody zaadsorbowanej na powierzchni septetów. Wykorzystuje się w tym celu szereg technik eksperymentalnych oraz różne sposoby otrzymywania analizowanych preparatów. W przedstawionej pracy porównano wyniki uzyskane przy użyciu transmisyjnej i refleksyjnej (DRIFT) spektroskopii FTIR dla montmorillonitu z Milowic. Próbki badano w postaci pastylek prasowanych z KBr, błon samonośnych oraz preparatów proszkowych. Zawartość wody kontrolowano przez ogrzewanie w temperaturze 200 °C, odróżnianie w kuwecie gazowej, a także wprowadzając na pozycje wymienne minerału różne ilości hadrofobowych kationów heksadecylotrójmetyloamoniowych. Otrzymane wyniki wskazują, że najlepsze warunki do badania wody zaadsorbowanej na powierzchni montmorillonitu zapewnia użycie transmisyjnej FTIR i preparatów w formie błon samonośnych oraz wykorzystanie kuwety gazowej. Tak otrzymane widma zawierają tylko pasma absorpcji pochodzące od wody związanej w różny sposób z powierzchnią minerału. Użycie kuwety gazowej pozwala na kontrolowaną desorpcję H2O. Porównywalne wyniki można uzyskać stosując spektroskopię refleksyjną (DRIFT) i próbki bez rozcieńczania badanego minerału bromkiem potasu. W tych warunkach, stopniową desorpcję wody z powierzchni montmorillonitu uzyskano wprowadzając na pozycje wymienne krzemianu odpowiednią ilość hydrofobowych kationów alkiloamoniowych. Widma otrzymane dla pastylek prasowanych z KBr, pomimo długotrwałego ogrzewania analizowanych preparatów w podwyższonej temperaturze wykazują, że oprócz wody zaadsorbowanej na minerale, znaczna jej ilość jest także wiązana przez higroskopijny KBr. Pasmo absorpcyjne w zakresie 3000-3600 cm-1, pochodzące od drgań walencyjnych grup OH cząsteczek H2O jest rozmyte i wykazuje szereg maksimów, których położenie zależy od ilości wody w minerale. W analizie struktury subtelnej tego pasma pomocny jest jego rozkład na składowe, przy użyciu programu komputerowego Curve Fit z pakietu programów obsługujących WIN IR.