PL
 |
EN
Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 10

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available Impact Strength of AE-type Alloys High Pressure Die Castings
Braszczyńska-Malik K., Malik M. A.
Archives of Foundry Engineering
|
2020
|
Vol. 20, iss. 3
5--8
EN
The results of the Charpy impact test of AE-type magnesium alloys produced by the high pressure die casting method are presented. Three alloys with different weight fractions of rare earth elements (RE; e.g. 1, 3 and 5 wt%) and the same mass fraction of aluminium (5 wt%) were prepared. The casts were fabricated using a typical cold chamber high pressure die casting machine with a 3.8 MN locking force. Microstructural analyses were performed by means of a scanning electron microscope (SEM). The impact strength (IS) was determined using a Charpy V hammer with an impact energy equal to 150 J. The microstructure of the experimental alloys consisted of an [alpha]-Mg solid solution and Al11RE3, Al10Ce2Mn7 and Al2RE intermetallic compounds. The obtained results show the significant influence of the rare earth elements to aluminium ratio on the impact strength of the investigated materials. Lower the RE/Al ratio in the chemical composition of the alloy results in a higher impact strength of the material.
2
Content available Microstructural characterization of cast magnesium matrix composites by Raman microscopy
Malik M. A., Braszczyńska-Malik K. N., Majchrzak K.
Archives of Foundry Engineering
|
2013
|
Vol. 13, iss. 1
95--98
EN
Cast magnesium matrix composites reinforced with silicon carbide particles were investigated by using Raman microscopy. 3C, 4H and 6H polytypes of SiC particles were identified in the investigated composites. Additionally, Mg2Si compound was detected by Raman microscopy in the composites microstructure.
3
Content available remote Odporność korozyjna kompozytu na osnowie stopu magnezu AM50 umacnianego cząstkami SiC
Kamieniak K., Malik M. A.
Ochrona przed Korozją
|
2012
|
nr 11
495-498
PL
W pracy scharakteryzowano mikrostrukturę kompozytu na osnowie stopu magnezu AM50 zbrojonego cząstkami SiC. Kompozyt zawierający 10% mas. SiC otrzymano na drodze odlewania grawitacyjnego. Porównano odporność na korozję wytworzonego kompozytu z odpornością korozyjną materiału osnowy w środowisku 0,5 mol dm3 NaCl nasyconego Mg(OH)2. Na podstawie pomiarów elektrochemicznych wykazano, że kompozyt AM50/10%SiC ulega korozji z szybkością ok. 100-krotnie większą niż stop AM50. Pomiary szybkości wydzielania wodoru potwierdziły wyniki badań elektrochemicznych.
EN
In present work, the microstructure of the composite based on AM50 magnesium alloy matrix reinforced with SiC particles was characterized. The composite containing 10 wt. % of SiC was fabricated by means of gravity casting. The corrosion resistance of the obtained composite was compared with the corrosion resistance of the matrix alloy in a solution of 0.5 mol dm3 NaCl saturated with Mg(OH)2. The results of performed electrochemical measurements revealed that the corrosion rate of the investigated composite was about two orders of magnitude higher than the corrosion rate of the matrix alloy. This conclusion was confirmed by hydrogen evolution rate measurements.
4
Content available Charakterystyka właściwości użytkowych stopu magnezu z powłoką hydroksyapatytową
Dudek A., Malik M.A.
Engineering of Biomaterials
|
2012
|
Vol. 15, no. 116-117 spec. iss.
42--45
PL
Zainteresowanie biomateriałami, związane z możliwością zastosowania ich na implanty, wywołuje z jednej strony nieustanny wzrost wymagań stawiany tego typu materiałom, z drugiej natomiast, poszukiwanie nowych metod i technologii poprawiających ich własności użytkowe [1-2]. W ciągu ostatnich 10 lat, znacznie wzrosło zastosowanie magnezu i jego stopów, szczególnie w zastosowaniach medycznych. Zjawisko to związane jest głównie z bardzo korzystnymi własnościami tych materiałów takich jak: niska gęstość czy wysokie własności wytrzymałościowe. Zainteresowanie stopami magnezu, jako biomateriału skupia się głównie na zastosowaniach implantologicznych. Związane jest to głównie z tym, że materiał ten jest biokompatybilny i bioresorbowalny. Ponadto, jego właściwości mechaniczne są bliskie naturalnej kości w porównaniu z innymi metalami wykorzystywanymi, jako biomateriały na implanty (np. stopy Ti i Co-Cr) [1-4]. Magnez i jego stopy są materiałami biodegradowalnymi w ludzkich płynach organicznych, jednocześnie ich słaba odporność na korozję może doprowadzić do nagłej awarii implantów. W ramach niniejszej pracy stop magnezu (AZ91) pokryto metodą metalurgii proszków powłoką hydroksyapatytu w celu poprawy jego biodegradacji. Priorytetowym celem proponowanych w ramach niniejszej pracy badań była analiza własności wytrzymałościowych na granicy powłoka-podłoże. Własności te zostały określone przy pomocy testu, polegającego na zarysowaniu (Scratch Test) powłoki ceramicznej. Określono ponadto skład fazowy powstałych powłok.
EN
Growing interest in biomaterials, combined with opportunities of their use for implants causes, on the one hand, incessantly growing expectations imposed on these materials. On the other hand, new methods and technologies improving their functional properties are required. The industrial application of Mg has increased rapidly in the last 10 years. The increased usage of Mg is due to its lightweight, high specific stiffness and strength. There has been interest in using Mg as a biomaterial for bone replacement as it is biocompatible and bioresorbable. Moreover, mechanical properties of magnesium are closer to natural bones compared with other metallic materials used as biomaterial implants (e.g. Ti alloys, Co-Cr alloys). Magnesium and its alloys are potential biodegradable implant materials due to their attractive biological properties. However, their poor corrosion resistance may result in a sudden failure of the implants. In this study, a magnesium alloy (AZ91) was coated with hydroxyapatite to improve its biodegradation performance. A priority goal of the investigations presented within this work was to improve mechanical properties on the base material - coating interface. These properties were determined by means of scratch tests on the ceramic coating.
5
Content available Microstructural analysis of AM50/Mg2Si cast magnesium composites
Malik M. A., Majchrzak K., Braszczyńska-Malik K. N.
Archives of Foundry Engineering
|
2012
|
Vol. 12, iss. 4
109-112
EN
AM50/Mg2Si composites containing 5.7 wt. % and 9.9 wt. %. of Mg2Si reinforcing phase were prepared successfully by casting method. The microstructure of the cast AM50/Mg2Si magnesium matrix composites was investigated by light microscopy and X-ray diffractometry (XRD). The microstructure of these composites was characterized by the presence of \alfa-phase (a solid solution of aluminium in magnesium), Mg17Al12 (\gamma-phase), Al8Mn5 and Mg2Si. It was demonstrated that the Mg2Si phase was formed mainly as primary dendrites and eutectic.
6
Content available remote Zastosowanie techniki szumów elektrochemicznych do oceny wpływu mikrostruktury na odporność korozyjną stopu AZ91
Polis-Olejniczak A., Malik M.A.
Ochrona przed Korozją
|
2010
|
nr 4-5
236-238
PL
W pracy przedstawiono wyniki badań odporności stopu magnezu AZ91 o strukturze pierwotnej oraz stopu poddanego obróbce cieplnej na korozję wżerową w 0,5 molźdm-3 roztworze chlorku sodu o pH = 7,0. Na podstawie analizy oporów szumów elektrochemicznych potencjału i prądu (Rn) stwierdzono, że w omawianym środowisku większą odporność na korozję wżerową posiada stop magnezu o strukturze pierwotnej w porównaniu ze stopem ujednorodnionym i przesyconym. Wyniki te zostały również potwierdzone przez wartości potencjałów przebicia warstw pasywnych obydwu badanych stopów, określone z potencjodynamicznych krzywych polaryzacji.
EN
Corrosion resistance of AZ91 magnesium alloy in two microstructural states, namely as cast and heat-treated, has been investigated in 0,5 molźdm-3 NaCl solution at pH = 7,0 using the electrochemical noise technique. To evaluate corrosion resistance of the as-cast and heat-treated AZ91 magnesium alloy, the corresponding noise resistances (Rn) have been compared. It was shown that the heat-treated (homogenized and quenched) AZ91 alloy has lower corrosion resistance than the as-cast state. This conclusion was also supported by polarization measurements.
7
Content available remote Statystyczna ocena podatności stopu magnezu AZ91 na korozję wżerową
Polis-Olejniczak A., Malik M.A.
Ochrona przed Korozją
|
2010
|
nr 10
494-498
PL
W pracy porównano podatność na korozję wżerową stopu magnezu AZ91 po odlaniu oraz stopu poddanego obróbce cieplnej, tj. ujednorodnieniu i przesyceniu. Obróbka cieplna stopu AZ91 miała na celu rozpuszczenie związku międzymetalicznego Mg17Al12 (faza beta) w roztworze stałym aluminium w magnezie (faza alfa). Badania korozyjne przeprowadzono w roztworze 0,1 molźdm-3 chlorku sodu nasyconym wodorotlenkiem magnezu. Wykorzystując metody statystyczne wykazano, że wartości potencjałów przebicia warstw pasywnych oraz różnic pomiędzy potencjałami korozyjnymi a potencjałami przebicia są istotnie różne dla stopu AZ91 w zależności od jego mikrostruktury. Zarówno większe wartości potencjałów przebicia, jak i różnic pomiędzy potencjałem przebicia a potencjałem korozyjnym dla odlanego stopu AZ91 świadczą o jego mniejszej podatności na korozję wżerową w porównaniu ze stopem ujednorodnionym i przesyconym. Prawdopodobną przyczyną wykazanych różnic w potencjałach przebicia może być większa liczba defektów sieci krystalicznej w stopie AZ91 po obróbce cieplnej (struktura nierównowagowa) niż w odlanym stopie AZ91.
EN
In this paper susceptibilities to pitting corrosion of the as-cast AZ91 magnesium alloy and the homogenized and quenched AZ91 alloy were compared. The heat treatment of AZ91 alloy, i.e. homogenization, resulted in dissolution of an intermetallic compound Al12Mg17 (beta-phase) in a solid solution of aluminum in magnesium (alpha-phase). Subsequent quenching of the homogenized alloy caused formation of non-equilibrium, supersaturated solid solution of aluminum in magnesium. Electrochemical measurements were performed in a solution of 0,1 molźdm-3 sodium chloride saturated with Mg(OH)2. Statistical methods revealed that the pitting potentials and the differences between pitting and corrosion potentials were significantly different for AZ91 magnesium alloy in two investigated states. A higher value of the pitting potential for AZ91 magnesium alloy in the as-cast state comparing to the pitting potential of the homogenized and quenched alloy indicated that the as-cast alloy is less susceptible to the pitting corrosion than the homogenized one. The similar conclusion was reached upon the analysis of the differences between pitting and corrosion potentials. The observed differences in pitting potentials can be explained assuming that the passive layer forming on the as-cast alloy is much more robust than the passive layer existing on the homogenized and quenched alloy.
8
Content available remote Analysis of heavy alloying elements segregation in gravity cast experimental Mg-Al-Zn-RE alloy
Żydek A., Polis-Olejniczak A., Malik M. A., Kamieniak J., Braszczyńska-Malik K. N.
Archives of Foundry Engineering
|
2010
|
Vol. 10, iss. 1
217-220
EN
Microstructure of experimental AZ91 alloy with an addition of rare earth elements (RE) at a level of 4 wt.% was examined by means of light microscopy. The investigated AZ91 + 4 wt.% RE alloy was fabricated by adding cerium rich mish metal to molten commercial AZ91 alloy. In the microstructure of the resulting alloy, besides [alpha] solid solution, [alpha] + [gamma] eutectic and discontinuous precipitates of [gamma] phase, also the Al_11RE_3 phase with needle-like morphology and the polygonal Al_10RE_2Mn_7 phase were revealed. No segregation of rare earth elements was found in the investigated gravity cast alloy, which was confirmed by statistical analysis of cerium concentrations in selected parts of the cast. Similar results were obtained for manganese. Ce and Mn concentrations were determined by a spectrophotometric method.
9
Content available remote Ochrona anodowa stali nierdzewnych za pomocą powłok z polimerów przewodzących
Włodarczyk R., Malik M. A., Trzepizur C., Bala H., Kulesza P. K.
Ochrona przed Korozją
|
2002
|
nr 11
297-300
PL
W pracy przedstawiono wyniki badań korozyjnych prowadzonych dla stali 2H13 pokrytej warstwami wybranych polimerów przewodzących: polianiliny, polipirolu i poli-N-metylopirolu w silnie kwaśnych środowiskach. Elektroosadzanie powłok prowadzono metodą galwanostatyczną. Szybkość korozji stali pokrytej poszczególnymi powłokami wyznaczono na podstawie analizy roztworu korozyjnego na zawartość jonów Fe i Cr z wykorzystaniem absorpcji atomowej. Przeprowadzono pomiary poten-cjału korozyjnego w funkcji czasu ekspozycji w badanych roztworach umożliwiające ocenę własności ochronnych powłok.
EN
This work summarises the results of corrosion studies aiming at comparison of protective properties of films prepared from selected conduct-ing polymers: polyaniline, polypyrrole and poly-N-methylpyrrole on stainless steel substrate. The respective films were electrodeposited galvanos-tatically on the steel surface. Protective properties of conducting polymer films in strongly acid solutions were evaluated from the measurement of the corrosion potential of steel and from the determinations of the iron and chromium dissolution rate on the basis of atomic absorption analyses of these metals in the corrosion solutions.
10
Mikrograwimetryczne badania wzrostu warstw pasywnych na aluminium
Malik M.A., Gałkowski M.T., Bala H.
Prace Naukowe Instytutu Technologii Nieorganicznej i Nawozów Mineralnych Politechniki Wrocławskiej. Konferencje
|
1998
|
Vol. 46, nr 27
240-247
PL
W pracy przedstawiono wyniki badań narastania warstw pasywnych na aluminium w roztworach zawierających aniony chromianowe, molibdenianowe lub wolframianowe. Filmy pasywne wytwarzające się w tych roztworach zawierają w swojej strukturze atomy odpowiednich chromowców. Za pomocą elektrochemicznej mikrowagi kwarcowej ustalono, że kinetyka samorzutnego wzrostu warstw pasywnych na Al W roztworach Na2CrO4 lub Na2WO4 jest zgodna, zaś w środowisku Na2MoO4 niezgodna z mechanizmem wysokiego pola elektrycznego. Prawdopodobną przyczyną odstępstw od tego mechanizmu jest stosunkowo wysokie przewodnictwo elektryczne tworzącej się warstwy tlenkowej domieszkowanej molibdenem, które jest ponad dwa rzędy wielkości większe niż przewodnictwo elektryczne warstw pasywnych zawierających chrom lub wolfram.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.