Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Late Pleistocene evolution of hydrographical network recorded at geosites in the Middle Neman area (western Belarus)

Pavlovskaya I. E.

Polish Geological Institute Special Papers

|

2004

|

Vol. 13

167-174

EN

Geosites in the Belarussian part of the Middle Neman area contain a rich information on sedimentary environments and development of hydrographical network within the drainage basin of Neman – one of the largest rivers of central Europe. A study of sediment successions of the best stratigraphically defined sites has revealed the general features of prevailing sedimentary environments existed in the Late Pleistocene. An occurrence of interglacial sediments of lake origin of the Muravian (Eemian) Interglacial together with the absence of synchronous fluvial records has led to the conclusion that no large water stream was developed within the present Neman valley in the Late Pleistocene Interglacial. A basin sedimentation prevailed there since the Muravian Interglacial (lake sedimentation) including the Poozerie (Weichselian) Glaciation (ice-dammed lake sedimentation) till the Late Glacial. The actual Neman watercourse was formed during the final phases of the last glaciation and the Late Glacial.

PL

Geostanowiska położone w białoruskiej części środkowego Niemna zawierają obszerną informację o środowiskach sedymentacyjnych oraz rozwoju sieci hydrograficznej w obrębie zlewni Niemna - jednej z wielkich rzek Europy centralnej. Badania sukcesji sedymentacyjnych w stanowiskach z jednoznaczną pozycją stratygraficzną ujawniły główne cechy środowisk sedymentacyjnych późnego plejstocenu. Rozprzestrzenienie osadów pochodzenia jeziornego z okresu interglacjału murawińskiego (emskiego) oraz brak równowiekowych osadów rzecznych dowodzi, że na miejscu współczesnej doliny Niemna w okresie ostatniego interglacjału plejstocenu nie istniała żadna duża arteria wodna. Sedymentacja zbiornikowa przeważała w rejonie środkowego Niemna od początku interglacjału murawińskiego (sedymentacja jeziorna), w okresie zlodowacenia pojezierskiego (sedymentacja zastoiskowa) do okresu późnego glacjału. Współczesny kierunek przepływu Niemna został ukszałtowany w czasie końcowych faz ostatniego zlodowacenia i w późnym glacjale.

2

The Middle and Late Pleistocene glacial-interglacial succession of eastern Belarus

Pavlovskaya I.E.

Geological Quarterly

|

2000

|

Vol. 44, Nr 2

199-203

EN

Detailed geological and palaeobotanical study of about 400 boreholes through Quaternary deposits in eastern Belarus has enabled the recognition of a number of Middle and Late Pleistocene interglacial sites and demonstrated the stratigraphical position of Alexandrian (Holsteinian) and Muravian (Eemian) Interglacial sediments. These stratigraphic markers are separated by a single glacial sequence, corresponding to the Dnieper (Saalian) Glaciation. This contradicts previous views suggesting the occurrence of two glaciations during the Late Middle Pleistocene in eastern Belarus (Dnieper and Sozh). The glacial sediments represent the recession phases of a glacial stage that may be correlated with the Drenthe Substage of the Saalian Glaciation.

3

Glacioisostasy in northern Belarus: evidence and events

Pavlovskaya I.E.

Kwartalnik Geologiczny

|

1999

|

Vol. 43, Nr 2

169-176

EN

Evidence of glacioisostatic rebound within the ice marginal zone of the last glaciation is presented. The largest glacial lake of Belarus, i.e. the Polotsk lake situated at a short distance from the maximum limit of the Poozerie (Weichselian) Glaciation, was chosen as an object. Spectrum of glaciolacustrine terraces as well as succession of glaciolacustrine series are described. Differences of proximal and distal sequences are defined. Morphological and geological peculiarities of the Polotsk basin are conditioned by the glacioisostatic downwarping. The amplitude of glacioisostatic movements reached up to 40 m. Reconstruction of the events related to the glacioisostasy (shore displacement and water body migration) is given. Glacioisostatic rebound in areas with relatively small ice-loading had a discordant character.

PL

Przedstawiono niektóre wyniki badań geologicznych i geomorfologicznych z obszaru największego basenu zastoiskowego Białorusi, tj. zbiornika połockiego położonego na obszarze ostatniego zlodowacenia pomiędzy strefami marginalnymi fazy święciańskiej (frankfurckiej) i stadium brasławskiego (pomorskiego) zlodowacenia poozierskiego (wisły). Celem opracowania było prześledzenie linii brzegowych zbiornika i zmienności w osadach zastoiskowych, zmierzające do wyjaśnienia ewentualnego wpływu ruchów glaciizostatycznych na procesy sedymentacji glacilimnicznej i kształtowania rzeźby w strefie marginalnej lądolodu. Na podstawie analizy położenia dawnych linii brzegowych zbiornika płockiego stwierdzono zróżnicowane rozprzestrzenienie i genezę tarasów glacilimnicznych. W części proksymalnej obszaru zastoiska wyróżniono regresywne następstwo poziomów, w którym tarasy abrazyjne położone są niżej niż tarasy akumulacyjne. Na brzegu dystalnym występuje inwersja form brzegowych i starsze poziomy przykryte są młodszymi osadami tarasu akumulacyjnego. Zaznacza się również zróżnicowanie sekwencji proksymalnej i dystalnej osadów glacilimnicznych. Występują serie regresywne w proksymalnej części zastoiska i seria transgresywna w części dystalnej. Wymienione cechy budowy geologicznej i formy rzeźby zbiornika połockiego wskazują, że kształtowały się one pod wpływem obniżeń i wypiętrzeń związanych z glaciizostazją. Amplituda ruchów glaciizostatycznych sięgała 40 m, a reakcja na obciążenie przez lądolód ujawniała się podczas istnienia zbiornika, co spowodowało migrację wód jeziora w kierunku dystalnym, zmiany położenia linii brzegowych i depozycję transgresywnej sekwencji osadów.