Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Powiadomienia systemowe
  • Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
Biodegradable copolymers based on succinimide and lactic acid units prepared by two synthesis routes (variants A and B described in Part I, see [11]) were characterized. Variant A consists in the in situ copolymer synthesis using maleic anhydride, ammonium hydroxide and L(+)-lactic acid and accordingly variant B previously prepared poly(succinimide) is modificated be means of L(+)-lactic acid by mass polycondensation procedure. A comparison of thermodegradation kinetics (TG, DTG), thermal properties (DSC, DTG) and zeta potential was compared for the products obtained through both procedures. Differences in the thermal properties of the copolymers - especially in the glass transition temperatures - were observed.
PL
Przedmiotem badań były powyższe kopolimery otrzymywane w wyniku dwóch różnych wariantów ich syntezy szczegółowo opisanych w części I [11]. Wariant A polegał na syntezie in situ z zastosowaniem bezwodnika maleinowego, wodorotlenku amonu i kwasu L(+)-mlekowego, a wariant B obejmował modyfikację uprzednio uzyskanego poli(sukcynoimidu) kwasem L(+)-mlekowym na drodze polikondensacji obydwu tych substancji. W niniejszej publikacji scharakteryzowano wpływ metody syntezy na kinetykę termodegradacji (metody TG i DTG, tabele 1-3, rys. 1-7), właściwości cieplne (metody DSC i DTG, rys. 8) oraz potencjał zeta i związane z nim przewodnictwo elektryczne (zależności od pH i temperatury, rys. 9-12). W szczególności zinterpretowano przy tym zaobserwowane różnice w wartościach temperatury zeszklenia.
EN
This paper present the possibility to achieve biodegradable copolymers with succinimide and lactic acid units via two different routes of synthesis processes. The first one (variant A) involves in situ copolymer synthesis using maleic anhydride, ammonium hydroxide and L(+)-lactic acid and the second (variant B) involves poly(succinimide) synthesis and then its modification with L(+)-lactic acid by mass polycondensation procedure. The prepared copolymers were characterized by IR and ¹H NMR spectroscopy, molecular weights and particle size distribution. The synthesized copolymers can be used as possible matrix to achieve some matrix/active principle systems with medical and pharmaceutical applications, especially owing to their biodegradability and biocompatibility.
PL
Przedstawiono dwa różne sposoby otrzymywania kopolimerów zawierających jednostki sukcynoimidu (SI) i kwasu mlekowego (LA) - PSI-co-LA. Pierwsza metoda (wariant A) polega na syntezie in situ z zastosowaniem bezwodnika maleinowego, amoniaku i LA (schemat A), a wg drugiej (wariant B) wykorzystuje się do tego celu otrzymany wstępnie polisukcynoimid i prowadzi jego polikondensację w masie z LA (schemat B). Uzyskane kopolimery scharakteryzowano metodami spektroskopii IR (rys. 1-3, tabela 1) i NMR (rys. 4) oraz określono ich ciężary cząsteczkowe (metoda GPC, tabela 2) a także wymiary cząstek i rozkład tych wymiarów (rys. 5, tabela 3). Opisane produkty mogą być zastosowane jako biodegradowalne i biokompatybilne nośniki substancji czynnych użytkowanych w medycynie i farmacji.
3
Content available remote Synthesis and characterization of poly(vinyl alcohol-co-aspartic acid) copolymers
EN
The study presents synthesis of vinyl alcohol and L-aspartic acid copolymers (PVA-co-Asp), by solution polycondensation procedure using manganese acetate as a catalyst. Two copolymers were obtained with molar ratio of poly(vinyl alcohol) (PVA) structural unit to aspartic acid equal to 10/0.5 and 10/1, respectively. PVA and copolymers were investigated using Fourier transform infrared spectroscopy (FT-IR), but copolymers also with nuclear magnetic resonance ( H NMR). Molecular weight (Mω) and limiting viscosity numbers ([η|] of these polymers were also determined. With a system for simultaneous thermogravimetric and differential scanning calorimetry analyses (TG-DSC) thermal stability of PVA and its copolymers was investigated and compared. There was also defined zeta potential of water dispersions of PVA and copolymers and also dimensions and polydispersity of copolymer particles.
PL
W artykule opisano syntezę kopolimerów alkoholu winylowego i kwasu L-asparaginowego prowadzoną metodą polikondensacji rozpuszczalnikowej z zastosowaniem octanu manganu jako katalizatora. Otrzymano dwa kopolimery, w których stosunek molowy jednostki strukturalnej poli(alkoholu winylowego) (PVA) do kwasu asparaginowego wynosił 10/0,5 i 10/1 [odpowiednio, PVA-/co-Asp (10/0,5) i PVA-/co-Asp (10/1)]. PVA oraz kopolimery badano metodą spektroskopii w podczerwieni z transformacją Fouriera (FT-IR), a kopolimery także metodą magnetycznego rezonansu jądrowego (aH NMR). Wyznaczano także ciężar cząsteczkowy (Mω) oraz graniczne liczby lepkościowe ([η]] tych polimerów. Za pomocą układu do jednoczesnej analizy termograwimetrycznej i skaningowej kalorymetrii różnicowej (TG-DSC) zbadano i porównano stabilność termiczną PVA i jego kopolimerów. Określano także potencjał elektrokinetyczny dyspersji wodnych PVA i kopolimerów oraz wymiary i polidyspersyjność cząstek kopolimerów.
4
Content available remote Biodegradable polymeric template for magnetic composites on its base
EN
Modified starch and sodium polyaspartate blend was used as a polymeric template for the preparation of a magnetic composites. Their structural and magnetic properties (by SEM, magnetometry, IR), as well as thermal stability and particle size distributions were characterized. The dependence between the magnetite content and magnetic susceptibility values is stressed. The study confirms the possibility to obtain magnetic composites from magnetite (Fe3O4) and the polymeric composite template based on carboxymethyl starch and sodium polyaspartate. The importance of these magnetic composites derives from the biodegradability of the template as well as the possibilities given by functional groups able to couple both magnetite and further bioactive substances.
PL
Otrzymano skrobię modyfikowaną kwasem monochlorooctowym (CMS) oraz sól sodową poli(kwasu asparaginowego) (PSI-Na), których mieszaninę (1:1) użyto w charakterze biodegradowalnej matrycy polimerowej w kompozytach magnetycznych. Wytworzono też nanocząstki magnetytu (Fe3O4) z mieszaniny FeCl3+FeCl2. Na podstawie wspomnianej matrycy i magnetytu sporządzono kompozyty magnetyczne zawierające 2,5%, 5% lub 25% Fe3O4. Metodą IR scharakteryzowano budowę otrzymanej matrycy i jej składników a także magnetycznego kompozytu (rys. 1-3, tabela 1 i 2). Zbadano strukturę wytworzonych produktów (SEM, rys. 5), ich termostabilność (TG i DTG, rys. 4, tabela 3) i podatność magnetyczną (rys. 6); określono także rozkład wymiarów cząstek biodegradowalnej matrycy, magnetytu oraz kompozytów magnetycznych o różnym udziale Fe3O4 (rys. 7). Podkreślono wzajemną zależność pomiędzy zawartością cząstek magnetytu a wartością podatności magnetycznej kompozytów. Wyniki przedstawionych badań potwierdzają możliwość uzyskania kompozytów CMS/PSI-Na/Fe3O4. Znaczenie takich materiałów wynika zarówno z biodegradowalności matrycy polimerowej, jak i ze zdolności obecnych w matrycy grup funkcyjnych do wiązania nie tylko magnetytu, ale i innych substancji bioaktywnych.
5
Content available remote Comparative study on starch modification with lactic acid and poly(lactic acid)
EN
In the present study, we report on starch modification with L-lactic acid or poly(L-lactic acid) (PLA) with low molecular weight (Mn ť 3000), with potential uses in biomedical area. Molecular weights of copolymers obtained from starch and lactic acid were higher than that of copolymer obtained from starch and PLA. Unmodified starch showed greater stability than the two copolymers. We can notice that starch modified with L-lactic acid shows higher solubility than starch modified with PLA, although the latter is soluble in most organic solvents used.
PL
Opisano metodę modyfikacji skrobi za pomocą kwasu mlekowego lub poli(kwasu mlekowego) (PLA) o stosunkowo małym ciężarze cząsteczkowym (Mn ť 3000). Otrzymane kopolimery scharakteryzowano metodą IR (rys. 1). Ciężary cząsteczkowe wyznaczone metodą chromatografii żelowej są większe w przypadku kopolimerów z kwasem mlekowym niż kopolimerów z PLA (rys. 2, tabela 1). Stwierdzono, że stabilność termiczna skrobi niemodyfikowanej jest lepsza niż zsyntetyzowanych kopolimerów (rys. 3 i 4, tabela 2). Oceniono wpływ modyfikacji na rozpuszczalność w wodzie i różnych rozpuszczalnikach organicznych (tabela 3) i wykazano, że skrobia modyfikowana za pomocą kwasu mlekowego jest lepiej rozpuszczalna w wodzie niż niemodyfikowana oraz modyfikowana PLA.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.