Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

2 2017

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Yielding and plant structure of maize intercropped with sorghum

Michalski T., Kowalik I., Szulc P., Waligóra H., Sobieszczański R.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

2017

Vol. 62, nr 4

18--24

The studies were conducted in 2010-2012, at the Agricultural Experimental Station in Swadzim (52°26′20″N, 16°44′58″E), belonging to the Poznań University of Life Sciences, Poland. The response to sorghum intercropping of two maize varieties: Absolut (medium-early FAO 250) and medium-late Vitras (FAO 270) was evaluated, with reference to pure sowing as a control. Sorghum was represented by the medium-late variety GK Aron and late Sucrosorgo 506. Intercropping with the sorghum resulted in a slight decrease in maize yield, as compared to pure sowing. The larger differences were observed in mix-cropping with the sorghum cultivar Sucrosorgo 506, whose neighborhood reduced yields of fresh maize by 9,2%, dry matter yields by 6%, and the share of cobs by 3% compared to pure sowing. While intercropping with lower and less yielded cultivar GK Aron, the structure of plants and maize yields were similar to that obtained in pure sowing. Due to late harvest near 20 October, the dry matter content in maize yield varied from 30 to 42%, indicating the possibility of obtaining the recommended 30-35% d.m. in the mixed yield of maize and sorghum. The cultivars studied: Absolut and Vitras were characterized by high biomass production - yielding about 600 dt of green mass and 210-240 dt of dry matter per hectare and a share of corn cobs of 52-55%. Maize variety differences in response to the intercropping with sorghum were small and variable in years. On average, Vitras proved to be slightly better cultivar in this respect.

Badania przeprowadzono w latach 2010-2012 w Swadzimiu (52°26′20″N, 16°44′58″E), stacji należącej do Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Oceniano reakcję dwóch odmian kukurydzy (średniowczesna Absolut FAO 250 i średniopóźna Vitras FAO 270) na uprawę współrzędną z sorgiem, w odniesieniu do siewu czystego jako obiektu kontrolnego. Sorgo reprezentowane było przez odmianę średniopóźną GK Aron i późną Sucrosorgo 506. Współrzędna uprawa z sorgiem skutkowała niewielkim zmniejszeniem plonowania kukurydzy, w porównaniu do uprawy w siewie czystym. Większe różnice wystąpiły w przypadku sorga odmiany Sucrosorgo 506, której sąsiedztwo zmniejszyło plony świeżej masy kukurydzy o 9,2%, plony suchej masy o 6%, zaś udział kolb o 3%, w porównaniu do uprawy w siewie czystym. Przy uprawie współrzędnej z mniej plenną i niższą odmianą GK Aron, struktura roślin i plony kukurydzy były zbliżone do uzyskiwanych w siewie czystym. W warunkach późnego zbioru (ok. 20 października)., zawartość suchej masy w plonie kukurydzy wahała się od 30 do 42%, co wskazuje na możliwość uzyskania zalecanych 30-35% s.m. w łącznym plonie kukurydzy i sorgo. Badane odmiany: Absolut i Vitras charakteryzowały się wysoką produkcją biomasy - plonowały na poziomie około 600 dt zielonej masy i 210-240 dt suchej masy z hektara, oraz udziałem kolb, rzędu 52-55% s.m. plonu. Różnice odmianowe kukurydzy w reakcji na współrzędną uprawę z sorgo były niewielkie i zmienne w latach. W ujęciu średnim nieco lepszą pod tym względem okazała się Vitras.

The consequences of abandoning nitrogen fertilisation in the cultivation of three forms of oat, depending on the water conditions

Koziara W., Panasiewicz K., Sulewska H., Sobieszczański R.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

2017

Vol. 62, nr 3

190--195

The article presents the results of strict experiments which were conducted between 2010 and 2013 in plots of the Gorzyń Experimental and Educational Station in Złotniki, Department of Agronomy, Poznań University of Life Sciences, Poland. The aim of the study was to assess the consequences of abandoning nitrogen fertilisation in the cultivation of three forms of oat, depending on diversified water conditions. The following factors were researched: the water variant (non-irrigated, irrigated), the form of oat (tall husked, dwarf husked, hulless) and two variants of nitrogen fertilisation (0 and 100 kg N·ha-1). The research revealed that irrigation resulted in a greater increase in the yield of oat grains in the tall husked and hulless forms and a smaller increase in the dwarf form. The abandonment of nitrogen fertilisation resulted in the greatest decrease in the yield of tall husked oat grains in both water variants.

W pracy przedstawiono wyniki ścisłych doświadczeń polowych przeprowadzonych w latach 2010-2013 w Katedrze Agronomii, Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, na polach Zakładu Doświadczalno-Dydaktycznego Gorzyń, Stacja Złotniki. W badaniach oceniano biologiczne skutki zaniechania nawożenia azotem w uprawie trzech form owsa w zależności od zróżnicowanych warunków wodnych. Czynniki badawcze stanowiły wariant wodny (niedeszczowany, deszczowany), forma owsa (oplewiony wysoki, oplewiony karłowy, nagi) oraz dwa poziomy nawożenia azotem (0 i 100 kg N·ha-1). Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że większy przyrost plonu ziarna owsa pod wpływem nawadniania wykazano u formy oplewionej wysokiej i nagiej, a niższy u formy karłowej. Spośród porównywanych form najwyższym spadkiem plonu ziarna na skutek zaniechania nawożenia azotem w obu wariantach wodnych charakteryzowała się forma oplewiona wysoka.