Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wrażliwa skóra. Wieże Al Bahar Towers, Abu Dhabi, ZEA

Januszkiewicz K., Zwierzycki M.

Archivolta

|

2013

|

nr 1

10--23

PL

Innowacyjna, dynamiczna fasada Wież Al Bahar otwiera się i zamyka w odpowiedzi na drogę słońca. Ściana zewnętrzna została tak pomyślana aby miejsca pracy mogły być chronione przed uciążliwym nasłonecznieniem utrudniającym uzyskanie komfortowego mikroklimatu wnętrza, gdyż temperatura powietrza w ZEA często osiąga nawet 50o C. Ponadto, w budynkach zastosowano różnorakie rozwiązania poprawiające ich wydajność ekologiczną. Dynamiczna zacieniająca fasada to układ komponentów, które niczym parasolki, mogą się otwierać i zamykać w odpowiedzi na drogę słońca. Każdy komponent posiada własny aktuator, czyli urządzenie mechaniczne, które na podstawie sygnału sterującego wypracowuje sygnał wejściowy do obiektu regulacji. Są to miniaturowe urządzenia mechaniczne, które znalazły się w prętach mocujących komponenty z fasadą. Na odpowiednio zaprojektowanym ruchomym stelażu rozpięta została prześwitująca, samoczyszcząca się membrana ETFE w kolorze piasku pustyni. Inżynierowe z londyńskiego studia Aedas wraz z inżynierami Arup, grupą badawczą Research & Development, opracowali zaawansowane techniki projektowania cyfrowego pomocne w realizacji projektu. Aedas zamówił opracowanie aplikacji do symulowania ruchu osłony w odpowiedzi na zmiany nasłonecznienia w cyklu dobowym. Budynki biurowe Albahar Towers zostały w 2012 zgłoszone do corocznej edycji konkursu organizowanego przez Council on Tall Buildings and Urban Habitat (CTBUH). Zdobyły Nagrodę za innowacje w nowo powstałej kategorii Best Tall Buildings Innowation, a także Wieże Al Bahar były finalistą w kategorii Best Tall Building Middle East & Africa.

EN

The Al Bahar Towers innovative dynamic façade opens and closes in response to the movement of the sun, reducing solar gain by more than 50 percent, creating a more comfortable internal environment for occupants and producing a distinctive external aesthetics which helps to define the building as a gateway to the UAE capital. The façade was conceived as a contemporary interpretation of the traditional Islamic “mashrabiya” a popular form of wooden lattice screen found in vernacular Islamic architecture and used as a device for achieving privacy while reducing glare and solar gain. Completed in June 2012, the 145 meter towers mashrabiya shading system was developed by the computational design team at Aedas. Using a parametric description for the geometry of the actuated facade panels, the team was able to simulate their operation in response to the sun exposure and changing incidence angles during the different days of the year. The screen opperates as a curtain wall, sitting two meters outside the buildings’ exterior on an independent frame. Each triangle is coated with fiberglass and programmed to respond to the movement of the sun. In the evening, all the screens will close. The dynamic translucent mashrabiya is a new branch idiea for glass façade buildings. For the project’s sustainable engineering and sensitive cultural and urban approach, the towers were awarded the 2012 Tall Building Innovation Award by the Council of Tall Buildings and Urban Habitat.

2

Ewolucyjne narzędzia cyfrowe w formowaniu struktur przestrzennych

Zwierzycki M.

Archivolta

|

2013

|

nr 2

54--61

PL

Szczególnym zainteresowaniem wśród architektów i konstruktorów cieszą się ewolucyjne narzędzia kształtowania form strukturalnych, a zwłaszcza metody nazwanej Evolutionary Structural Optimization (ESO). Metoda ta oparta na procedurach analiz MES różni się od algorytmów optymalizacyjnych, które w swoim podejściu matematycznym znajdują już szerokie zastosowanie w różnorakich domenach pozainżynierskich. Metoda ESO została opracowana na początku lata 90. ubiegłego wieku, przez Mike Xie i Georga P. Stevena naukowców-inżynierów pracujących w RMIT w Australii. Badania te przyniosły kolejne jej modyfikacje, takie jak: BESO, AESO, XESO czy też 3D EESO. Przedstawia się tu ewolucyjne cyfrowe narzędzie projektowania jak i wyniki ich zastosowania w projektowaniu architektonicznym i inżynierskim. Spektakularnym przykładem jest Narodowe Centrum Konwencji projektu Araty Isozakiego oddane do użytku w 2011.

EN

The research of natural structures and mechanisms conducted by multidisciplinary scientists all over the world has provide new ways to define geometry and it's behaviours. Translating this knowledge into digital models driven by notions of morphogenesis, emergency and evolution enables architects to use them in the design process. The article describes a particular method called Evolutionary Structural Optimization (ESO) and a few of it's variations, which incorporates concepts observed in a real-world (contrary to the virtual one) evolution process. This method has become well known after Mike Xie and George P. Steven (both RMIT) have developed it in the early 90's. The basic principle of the ESO is to discretize a volume (or area), define forces acting on it and carry out the FEM analysis. With the data obtained from the analysis, the ESO algorithm performs the deletion stage, which aims to remove the material which is "least useful" in constituting the structure. The ESO method produces an attractive, organic forms which are structurally efficient, consequently soldering the form and structure into unity. This fact led Arata Isozaki & Associates to use the ESO method in the new Qatar National Convention Center project. It has produced an original (even baroque), yet functional form covering the center's main lobby. It is the first time ESO was used in this scale, confirming it's foundings and scalability.

3

Nowa koncepcja budynków wysokich

Zwierzycki M.

Archivolta

|

2012

|

nr 3

28--35

PL

Wzrost gospodarczy Korei Południowej zostanie w 2024 r. zamanifestowany spektakularną dzielnicą biznesową w Seulu. Yongsan International Business District (Yongsan IBD), pretendująca do roli centrum biznesowego całego regionu, jest kolejną azjatycką superinwestycją, o jakich pomarzyć mogą kraje "starego Zachodu". Konkurs na zagospodarowanie przestrzenne wygrało w 2009 r. Studio Daniel Libeskind, proponując wyrazistą kompozycję kilkunastu wysokościowców nazwaną Archipelag 21 - ze względu na jej wizualną i filozoficzną zawartość. Kierując się imperatywem ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju, a także zasadami feng shui, Libeskind przedstawił krajobrazową koncepcję "wysp wśród zieleni". Wyspy te wyznaczają miejsce i ramy przestrzenne dla nowych budowli. Jest to innowacyjne podejście do projektowania w mieście o dużej gęstości zabudowy. Skalę tego przedsięwzięcia ilustruje przewidywana powierzchnia użytkowa wszystkich nowych budynków wysokich - prawie dwa i pół miliona metrów kwadratowych.

EN

Asymptote Architecture (ASY) studio has revealed their Velo Towers project. Placed in Yongsan International Business District (South Korea), masterplanned by Daniel Libeskind, the project peaks to form new boundaries for residential architecture. Its dynamic arrangement of stacked and rotated volumes is aimed to counterpoint conventional extrusion of massing, which is common for today supertall structures. By breaking down the scale, architects achieve a socially engaging and dynamic environment, amplified with terraces floating high above the ground and multifunctional bridges. The house common amenities, including : fitness and recreation centers, lounges, pools, spas etc., which will serve as social focal points. ASY may be considered an avant-garde studio, as their latest projects seem to be sn architectural and engineering state-of-th-art. Their most well-known building is Yas Hotel in Dubai, where advanced computational geometry methods were applied to optimize the use of resources and structure complexity. Velo Towers will probably establish some new architectural work flow methods, mainly because facade panels are to derive techniques from automotive and naval industries, Today, the automotive branch of industry is one of the most robotized ones, and thus the expectations regarding Velo Towers are placed really high. Velo Towers are planned to be Completed by 2024, simultaneously with the whole Yongsan IBD development.