PL
 |
EN
Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 6

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available Evaluation of Diluted Cellulose Solutions for Nanofibre Production Using the Electrospinning Method
Łaszkiewicz B., Kulpiński P., Stanisławska A.
Fibres & Textiles in Eastern Europe
|
2017
|
Vol. 25, no. 6 (126)
25--30
EN
This paper discusses the possibility of nanofibre formation in an electrostatic field from cellulose solutions in different solvent systems. Additionally when investigating solutions of various cellulose content, an attempt was made to evaluate these solutions from the viewpoint of their usability for nanofibre formation. The spinnability of the solutions examined was assessed based on observation of the stability of nanofibre formation by the simplest single needle spinning device. The morphology of the samples obtained by electrospinning was studied by Scanning Electron Microscopy (SEM). Spinning dopes were obtained using well-known technologies for cellulose solution preparation applied in the cellulose fibre industry, namely N-Methylmorpholine N-oxide (NMMO) and viscose methods, as well as a mixture of phosphoric acids, which is relatively cheap, easily available and yet not used in industry. Based on the research conducted, it may be concluded that the cellulose solutions in NMMO proved to be the best system for exceptionally stable formation of nanofibres in an electrostatic field.
PL
W pracy przedstawiono próbę otrzymania nanowłókien w polu elektrostatycznym wykorzystując do tego celu roztwory celulozy w różnych układach rozpuszczalnikowych. Podjęto również próbę oceny tych roztworów pod kątem ich zdolności do tworzenia nanowłókien badając roztwory o różnych stężeniach celulozy. Oceny przędliwości roztworów dokonano na podstawie obserwacji stabilności formowania nanowłókien, wykorzystując do tego celu najprostszy, jedno-igłowy układ formujący. Uzyskane podczas procesu elektroprzędzenia próbki analizowane były pod kątem ich morfologii z wykorzystaniem skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM). Do sporządzenia roztworów przędzalniczych wykorzystano znane i stosowane w przemyśle włókien celulozowych techniki otrzymania roztworów celulozy tj. N-tlenek N-metylomorfoliny (NMMO), metodę wiskozową oraz stosunkowo tani i łatwo dostępny, ale niestosowany w przemyśle kwas ortofosforowy. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, iż optymalnym układem pozwalającym na bardzo stabilne formowanie nanowłókien w polu elektrostatycznym są roztwory celulozy w NMMO.
2
Content available remote Atanazy Boryniec (1901-1963)
Łaszkiewicz B.
Zeszyty Historyczne Politechniki Łódzkiej
|
2008
|
Z. 8
7-10
3
Content available remote Trzy generacje włókien celulozowych typu Lyocell
Łaszkiewicz B., Czarnecki P., Kulpiński P., Niekraszewicz B., Rubacha M.
Przemysł Chemiczny
|
2006
|
T. 85, nr 8-9
942-945
PL
Włókna celulozowe typu wiskozowego są nadal popularnym surowcem rynkowym mimo ich przeszło stuletniej produkcji. W 1992 r. pojawiło się na rynku włókno celulozowe typu Lyocell o lepszych właściwościach, wytwarzane z użyciem Ntlenku N-metylomorfoliny (NMMO) jako bezpośredniego rozpuszczalnika celulozy. Rozwój produkcji tych włókien jest powolny lecz stały. Oprócz badań nad włóknami standardowymi, o najszerszym zastosowaniu, prowadzone są również badania laboratoryjne, doświadczalne i pilotowo-przemysłowe nad technologią włókien o specyficznych właściwościach elektroprzewodzących, chromoforowych, sensorowych lub bakteriobójczych, które zalicza się do drugiej generacji włókien typu Lyocell. W Katedrze Włókien Sztucznych Politechniki Łódzkiej opracowano warunki wytwarzania nanowłókien celulozowych, zaliczanych do trzeciej generacji włókien typu Lyocell. Przedstawiono oryginalne osiągnięcia pracowników Katedry Włókien Sztucznych PŁ w zakresie technologii włókien celulozowych typu Lyocell wszystkich trzech generacji.
EN
The viscose-type cellulose fibers produced for more than one hundred year have still very strong position on the fiber market. The Lyocell-type fibers, which production is based on the N-methylmorpholine N-oxide as a direct solvent, have much better properties than the viscose fibers. They may be electroconductive, chromoforic, sensoric or bioactive. A recently developed new process for preparation of cellulose nanofibers is also based on the N-methylmorpholine-N-oxide as a direct solvent. The nanofibers are formed in an electrostatic field.
4
Content available remote Kompozytowe włókna celulozowe o właściwościach magnetycznych
Kaszuwara W., Leonowicz M., Rubacha M., Kulpiński P., Łaszkiewicz B., Pawlik P., Liu Z., Davies H.A.
Kompozyty
|
2004
|
R. 4, nr 9
36-40
PL
Opracowano metodę wytwarzania kompozytowych włókien celulozowych o właściwościach magnetycznych. W procesie wytwarzania włókien kompozytowych wykorzystano N-tlenek-N-metylomorfolinę jako rozpuszczalnik celulozy. Właściwości magnetyczne włókien wywołano przez wprowadzenie do roztworów celulozy materiałów magnetycznie twardych (stop Nd-Fe-B i ferryt baru) oraz magnetycznie miękkich (ferryt manganowo-cynkowy) w postaci proszku. Cząstki proszku były rozłożone równomiernie w całej objętości włókien (rys. 3). Stwierdzono, że taka modyfikacja powoduje obniżenie właściwości mechanicznych włókien (wytrzymałość i moduł Younga) (rys. 4), natomiast koercja otrzymanych materiałów, w postaci włókien o średnicy 30-50 [mikro]m, nie zależy od udziału domieszki (rys. rys. 6 i 9). Remanencja rośnie wraz ze zwiększeniem udziału materiału o właściwościach magnetycznych (rys. rys. 6 i 10). W przypadku domieszki miękkiego ferrytu wartość remanencji stanowi ułamek wartości równy jego udziałowi w kompozycie. W przypadku włókien domieszkowanych proszkiem Nd-Fe-B wartości remanencji były nieco niższe od obliczonych na podstawie jego udziału, prawdopodobnie z powodu reakcji domieszki z rozpuszczalnikiem celulozy.
EN
Processing method of composite ferromagnetic cellulose matrix fibres containing soft magnetic or hard magnetic powder has been developed. Soft and hard magnetic ferrites and Nd-Fe-B alloy have been used as a fibre components. Pure cellulose has been disolved in N-oxide-N-methylomorpholine and mixed with magnetic powders. Particles of powder are randomly and homogeneously distributed in fibres volume (Fig. 3). Tensile strength and Young's modulus decrease with increasing magnetic powder content (Fig. 4). The coercivity of composite fibres is equal to the coercivity of initial powder and does not depend on the powder content (Figs 6, 9). The remanence increases with increasing content of the magnetic material. In the case of soft ferrite, experimental values of the remanence are proportional to the ferrite content (Fig. 6). The remanence values for fibres containing Nd-Fe-B powder are lower then those calculated on the basis on Nd-Fe-B remanence and powder volume fraction (Fig. 10). This difference is probably caused by reaction of Nd-Fe-B powder with cellulose solvent.
5
Komputerowa analiza widm absorpcyjnych w podczerwieni układu: celuloza - NMMO - woda
Czarnecki P., Łaszkiewicz B., Lewandowski Z.
Przegląd Papierniczy
|
1999
|
R. 55, nr 4
215--218
6
Celuloza bakteryjna - biosynteza, właściwości i zastosowanie
Goncalves M., Łaszkiewicz B.
Przegląd Papierniczy
|
1999
|
R. 55, nr 10
657--661
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.