Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Dwanaście nowych struktur piperazyno-tiazolowych zawierających pochodne cefalosporyny zostało racjonalnie zaprojektowanych poprzez optymalizację zależności struktura-aktywność z wykorzystaniem podwójnych cech strukturalnych białka wiążącego penicylinę 2a (PBP2a) (miejsca aktywne/allosteryczne) szczepu S. aureus. Największą aktywność in vitro przeciwko szczepom S. aureus wykazała pochodna dwukrotnie podstawiona chlorem w pozycjach 3 i 4 w końcowej grupie fenylowej (MIC = 1,56 μg/mL) w porównaniu z cefpiromem (MIC = 3,13 μg/mL). Dokowanie molekularne ujawniło mechanizm hamowania podwójnego celu, tworząc stabilne wiązania wodorowe z resztami katalitycznymi (Ser403, Ser462) oraz oddziaływania halogenowo-π-kationowe w miejscu allosterycznym (Lys148, Arg241), zakłócając w ten sposób dynamikę konformacyjną PBP2a. Profilowanie obliczeniowe ADMET wykazało korzystne powinowactwo do leku przy obliczonym logP < 3 i 2 donorach wiązania wodorowego, a także minimalne ryzyko toksyczności na podstawie prognoz toksyczności in silico.
EN
Twelve novel piperazine-thiazole scaffolds-incorporating cephalosporin derivatives were rationally designed by structure-activity relationship optimization guided by the dual structural features of penicillin- -binding protein 2a (PBP2a) (active/allosteric sites) of S. aureus. The R substituents in the derivatives (formula below) were: H, 4-Me, 4-F, 4-Cl, 4-MeO, 4-MeSO₂, 3-MeO, 3-Cl, 2-Me, 2-Cl, 3,4-diMeO and 3,4-Cl₂. The highest potent activity in vitro against S. aureus exhibited the derivative, where R was 3,4-Cl₂ (MIC = 1.56 μg/mL) compared to cefpirome (MIC = 3.13 μg/mL). Mol. docking revealed its dual-target inhibition mechanism, forming stable H bonds with catalytic residues (Ser403, Ser462) and halogen/π-cation interactions at the allosteric site (Lys148, Arg241), thereby disrupting PBP2a conformational dynamics. The computational ADMET profiling demonstrated favorable drug-likeness with a calculated logP < 3 and 2 H bond donors, along with min. toxicity risks based on in silico toxicity predictions.
PL
1,3,4-Tiadiazolowe pochodne cefalosporyn zostały zaprojektowane i zsyntetyzowane jako potencjalne środki przeciwbakteryjne. Związki te oceniano in vitro pod kątem aktywności przeciwbakteryjnej wobec patogenów Gram-dodatnich (S. aureus, S. pneumoniae) i Gram-ujemnych (P. aeruginosa, K. pneumoniae, E. coli). Testy biologiczne wykazały, że wszystkie pochodne wykazywały skuteczność przeciwbakteryjną o szerokim spektrum działania, porównywalną lub przewyższającą skuteczność leków referencyjnych w analizach porównawczych. Warto zauważyć, że związek 17i wykazywał najsilniejszą aktywność wśród testowanych szczepów. Badania dokowania molekularnego wykazały, że związek 17i tworzy stabilne interakcje zarówno w miejscu aktywnym, jak i w kieszeni allosterycznej białka wiążącego penicylinę 2a (PBP2a) z opornego na metycylinę S. aureus (MRSA, PDB: 3ZG0), sugerując mechanizm podwójnego wiązania. Ponadto, przewidywania in silico właściwości farmakokinetycznych ADMET (wchłanianie, dystrybucja, metabolizm, wydalanie i toksyczność) oraz właściwości molekularnych wykazały korzystne profile podobne do profili leków dla wybranych pochodnych, podkreślając ich potencjał jako kandydatów do dalszego rozwoju przeciwko infekcjom wielolekoopornym.
EN
1,3,4-Thiadiazole cephalosporin derivs. were designed and synthesized as potential cephalosporin-based antibacterial agents. The synthesized compds. were evaluated in vitro for antibacterial activity against Gram-positive (S. aureus, S. pneumoniae) and Gram-negative (P. aeruginosa, K. pneumoniae, E. coli) pathogens. Biol. assays demonstrated that all derivs. exhibited broad-spectrum antibacterial efficacy, comparable or outperforming reference drugs in comparative analyses. Notably, the compd. 17i displayed the most potent activity across tested strains. Mol. docking studies revealed that 17i formed stable interactions at both the active site and allosteric pocket of penicillinbinding protein 2a (PBP2a) from methicillin-resistant S. aureus (MRSA, PDB: 3ZG0), suggesting a dual-binding mechanism. Addnl., in silico predictions of pharmacokinetic properties ADMET (absorption, distribution, metabolism, excretion, and toxicity) and mol. characteristics indicated favorable drug-like profiles for selected derivs., highlighting their potential as candidates for further development against multidrug- resistant infections.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.