Piotr Modrak był fizykiem, inżynierem elektrykiem i mechanikiem; propagatorem elektryfikacji wsi; pedagogiem, człowiekiem wielkiej energii i hartu ducha; organizatorem i patriotą. Za nielegalną działalność ludową zesłany na Syberię nad rz. Lenę (1909). Zbiegł z zesłania i przez Japonię dotarł do Brisbane, Australia (1910). Pracując, początkowo fizycznie, uzyskał wykształcenie akademickie. Wykładał fizykę i mechanikę w Szkole Technicznej. Pracował w Dep. Górnictwa na stanowisku inżyniera. Był też asystentem w Katedrze Mechaniki i Elektrotechniki Uniwersytetu w Brisbane. Po zakończeniu I wojny światowej. wrócił do Polski (1921). Pracował przy projekcie i budowie Transatlantyckiej Centrali Radiotelegraficznej (TCR) w Babicach pod Warszawą, był jej pierwszym dyrektorem. Później był dyrektorem PZT oraz Urzędu Telekomunikacyjnego w Warszawie. Był twórcą pionierskich konstrukcji w PZT i PIT. Nauczał w polskich szkołach teletechnicznych. Po wojnie odbudowywał telekomunikację, nauczał w szkołach technicznych, oraz wykładał na PW.
EN
Piotr Modrak (sr), was a physicist, electrical engineer and mechanic; a promoter of rural electrification; a teacher; and a man of great energy and fortitude; organizer and patriot. For illegal folk activities he was exiled to Siberia at the river Lena (1909). He escaped from exile and reached Brisbane, Australia via Japan (1910). While working, initially physically, he obtained an academic education. He lectured physics and mechanics at the Technical School. He worked in the Mining Department as an engineer. He was also an assistant at the Department of Mechanics and Electrical Engineering at the University of Brisbane. After the end of the I World War he returned to Poland (1921). He worked on the design and construction of the Transatlantic Radiotelegraphy Center (TCR) in Babice near Warsaw, and he was its first director from 1923 to 1930. Later, MSc, Eng. Piotr Modrak was the director of PZT in the years 1923-1930 and the director of Telecommunications Office in Warsaw (1931-1932). He was the creator of pioneering studies in PZT and PIT. He lectured at Polish tele technical schools. After World War II, he was the director of the Post and Telegraph District in Warsaw, he rebuilt telecommunications, taught at technical schools, and at the Warsaw University of Technology. MSc Piotr Modrak wrote a book entitled "In the land of the kangaroo" and many scientific and technical articles in technical magazines such as: The Wireless Engineer, Przegląd elektrotechniczny, Przegląd Teletechniczny, Przegląd Radiotechniczny and Przegląd Pocztowy. In addition to his professional work, he was heavily involved in social work; he was a member of the Association of Polish Electricians from its beginning.
W l. 1987-95 autor był inicjatorem i organizatorem cyklu 5 konferencji nt. „Mikrokomputery w edukacji” (μCE). Konferencje te zostały zorganizowane na Polanie Chochołowskiej w Tatrach Zachodnich, w ramach PTETiS. Na początku zainteresowani konferencją byli inżynierowie, ale w połowie cyklu dołączyli medycy i edukatorzy biznesu. Konferencje organizował zespół 4 osobowy. Komitety naukowe były dobierane stosownie do tematyki napływających referatów. Obrady prowadzono w sesjach szeregowych. Zainteresowanie konferencją rosło tak, że na początku cyklu, referatów wygłoszono 16, a uczestników było 76, natomiast na końcu, referatów wygłoszono 81, a uczestników było 140. Łącznie, w cyklu konferencji uczestniczyło 475 osób i wydrukowano 190 referatów na 1504 stronach.
EN
In 1987-95, the author was the initiator and organizer of a series of 5 conferences on "Microcomputers in education" (μCE). These conferences were organized at Polana Chochołowska in the Western Tatras, as part of the Warsaw Branch of PTETiS. At the beginning, only engineers were interested in the conference, but in the middle of the cycle, doctors and business educators joined. The conferences were organized by a team of 4 people. Scientific committees were selected according to the topics of the incoming papers. The proceedings were conducted in serial sessions. Interest in the conference grew so much that at the beginning of the series, 16 papers were presented and there were 76 participants, while at the end, 81 papers were presented and there were 140 participants. In total, 475 people participated in the conference series and 190 papers on 1,504 pages were printed.
Inżynier elektryk, specjalista elektroenergetyki i aparatów elektrycznych członek PAN, przewodniczący PTETiS i Polskiej Sekcji IEEE. Profesor Politechniki Warszawskiej, prorektor, prodziekan Wydziału Elektrycznego, dyrektor Instytutu Wysokich Napięć.
Ryszard Kozioł, inż. elektryk, prof. dr hab. teoretyk i praktyk, znakomity organizator, żeglarz pełnomorski, przewodnik tatrzański oraz kolekcjoner książek.
Podczas II wojny światowej wynalazł ręczny wykrywacz min, tzw. Mine Detector (Polish), będący istotnym wkładem w zwycięstwo aliantów. Był: inżynierem-elektrykiem, specjalistą radiotechniki i telekomunikacji, konstruktorem, saperem, oficerem Wojska Polskiego, profesorem Wojskowej Akademii Technicznej, Politechniki Warszawskiej, Uniwersytetu Warszawskiego i Przemysłowego Instytutu Telekomunikacji.
W dniu 23 sierpnia 2022 r. zmarł dr inż. Alfons Czartoszewski, wieloletni pracownik energetyki polskiej. Wszechstronny, pełen pasji energetyk, wspaniały człowiek i wybitny specjalista w zakresie wzmacniania niezawodności krajowego systemu elektroenergetycznego. Przez wiele lat zarządzał z powodzeniem kluczowymi przedsiębiorstwami energetyki zawodowej.
Kazimierz Jackowski był inżynierem mechanikiem i elektrykiem, świetnym organizatorem. Po studiach był członkiem Zarządu Towarzystwa Elektrotechnicznego przy Towarzystwie Techników w Warszawie (1913-1915). Został wcielony do armii rosyjskiej (1915) i brał udział w I wojnie światowej. W 1918 wstąpił do Wojska Polskiego i był pierwszym szefem radiotelegrafii, później inspektorem przemysłu wojennego. W czasie wojny polsko-sowieckiej organizował oddziały łączności. Był działaczem SEP, twórcą Kursów Radiotechniki, współzałożycielem Instytutu Tele i Radiotechnicznego (ITR). Był jednym z założycieli i pierwszym prezesem SRP (1921) oraz jednym z autorów włączenia SRP do SEP (1929). Organizował i był dyrektorem Muzeum Techniki i Przemysłu. Został zamordowany przez Sowiety w Katyniu.
EN
Kazimierz Jackowski was a mechanical and electrician engineer, a great organizer. After graduation, he was a member of the Board of the Electrotechnical Association at the Association of Technicians in Warsaw (1913-1915). He was drafted into the Russian Army (1915) and participated in the WW1. In 1918 he joined the Polish Army and was the first head of radio telegraphy, later he was an inspector of the war industry. During the Polish-Soviet war, he organized communication troops. He was an activist at SEP, creator of Radio Engineering Courses, co-founder of the Tele and Radio Research Institute (ITR). He was one of the founders and the first president of the SRP (1921), and one of the authors of the inclusion of the SRP into the SEP (1929). He organized and was the director of the Museum of Technology and Industry. He was murdered by the Soviets in Katyn.
W latach 70. ub. wieku następował rozwój metod symulacyjnych w badaniach naukowych układów dynamicznych i projektowaniu urządzeń. Stało się to dzięki rozwojowi techniki komputerowej i szerszym udostępnieniu komputerów w jednostkach badawczych oraz projektowych. Rozwój badań symulacyjnych następował tak samo szybko jak rozwój techniki komputerowej. Autor od końca lat 60. intensywnie rozwijał badania symulacyjne systemów automatyki i układów elektromechanicznych. Zaobserwował duże zainteresowanie symulowaniem układów dynamicznych w kraju, a organizując cykliczne konferencje pt. Metody Matematyczne w Elektrotechnice, postanowił rozpocząć cykl konferencji SPD. Konferencje SPD znalazły wielu zainteresowanych i w ciągu 19 lat, 10 tych konferencji zgromadziło ponad 1036 uczestników z różnych działów techniki, od elektryki po lotnictwo.
EN
In the 1970s, the development of simulation methods in scientific research of dynamical systems and design of devices took place. It happened thanks to the development of computer technology and the wider availability of computers in research and design units. The development of simulation research was as rapid as the development of computer technology. Since the end of the 1960s, the author has intensively developed simulation studies of automation and electromechanical systems. He noticed a great interest in simulating dynamical systems in the country, and by organizing cyclical conferences entitled Mathematical Methods in Electrical Engineering (MME), decided to start a series of SPD conferences. The SPD conferences found many interested, and in 19 years, 10 of these conferences gathered over 1000 participants from various technical fields, from electrics to aviation.
Władysław Dudek – dr hab. inż. elektryk, profesor AGH i Politechniki Krakowskiej, był: organizatorem, wychowawcą, projektantem, wielkim patriotą. Był żołnierzem AK, uczestnikiem działań partyzanckich przeciw okupantom niemieckim.
Józef Machowski (1930-1997) inż. elektryk, prof. dr hab., teoretyk i praktyk, wychowawca młodzieży akademickiej, gorący patriota, zasłużony działacz PTETiS, miłośnik sztuki - artysta – fotograf oraz malarz-amator.
Anatol Gosiewski (1928-2005), prof. dr hab. teorii i zastosowań sterowania optymalnego, programowania oraz sterowania robotów i manipulatorów wykładowca, dydaktyk i organizator.
Inżynier elektryk, doktor habilitowany, profesor, specjalista metrologii elektrycznej, konstruktor, wykładowca, autor skryptów, artykułów i książki, działacz i członek honorowy PTETiS.
Tadeusz Malarski był: inżynierem mechanikiem, doktorem fizyki, pionierem radiotechniki, profesorem Politechniki Lwowskiej i Politechniki Śląskiej, ponadto świetnym organizatorem, obrońcą Ojczyzny (1918-1921), pierwszym dowódcą radiostacji we Lwowie i dowódcą radiostacji w Przemyślu, specjalistą w dziedzinie fizyki i chemii koloidów.
Inżynier elektryk. Twórca wrocławskiej szkoły naukowej Materiałoznawstwa Elektrycznego i Elektrotechnologii. Pionier technologii materiałowej, wynalazca i znakomity organizator. Dziekan Wydziału Elektrycznego Politechniki Wrocławskiej (PWr). Inicjator budowy dwóch gmachów Politechniki Wrocławskiej (D1 i D2) przy Pl. Grunwaldzkim, na byłym lotnisku Luftwaffe.
Inżynier elektryk, pionier polskiej radiotelegrafii i radiotechniki, porucznik łączności, wykładowca, autor podręczników i artykułów naukowych. W latach 1919-1923 współorganizator radiotechnicznych placówek badawczych i przemysłu radiotechnicznego, kierownik Wojskowych Warsztatów Radiotelegraficznych w Forcie Mokotowskim w Warszawie, uczestnik Zjazdu Założycielskiego SEP (1919), członek założyciel i wiceprezes Stowarzyszenia Radiotechników Polskich (1921).
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.