Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Hutnik, Wiadomości Hutnicze

1 2008

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Hot rolling of steel with TWIP effect

Kliber J., Kursa T., Schindler I.

Hutnik, Wiadomości Hutnicze

2008

Vol. 75, nr 8

481-483

The TWIP effect (Twinning Induced Plasticity) is employed in steels with high manganese content to achieve elongation above 60 % and strength of more than 1,200 MPa. Chemical compositions of these steels are varied; with Mn content between 15 and 35 %, sometimes with 2 to 4 % Si or Al and the content of carbon of at least 0.5 to 1.0 wt %. The TWIP effect is based on inducing formation of mechanical twins by introducing strain into the material. Twinning is visible transformation of the crystal structure and the twin boundaries are strong barriers to dislocation gliding [1+3]. The TWIP effect is based on transformation of part of austenite with the face-centered cubic lattice (FCC) into 8 hexagonal martensite and finally into the a martensite with body-centred cubic lattice (BCC) [4]. The phase transformations are dependent on the stacking fault energy. In these steels, this value is about 20 mJ/m2 and strongly depends on alloying elements, mainly Si, Al or Nb [5, 6].

Efekt TWIP (Umocnienie Wywołane Bliźniakówaniem Mechanicznym) stosuje się dla stali z wysoką zawartością manganu w celu osiągnięcia wydłużenia powyżej 60 % i wytrzymałości na rozciąganie powyżej 1200 MPa. Skład chemiczny tych stali jest zróżnicowany; zawartość Mn oscyluje na poziomie 15+35 %, czasami z dodatkiem 2+4 % Si lub Al, natomiast zawartość węgla powinna wynosić co najmniej 0,5+1 %. Efekt TWIP jest oparty na tworzeniu się mechanicznych bliźniaków podczas procesu odkształcania materiału, Bliźniaków anie jest widoczną przemianą struktury krystalicznej, a granice bliźniaków stanowią trwałą barierę dla przemieszczania się dyslokacji [1+3]. TWIP jest efektem przemiany części austenitu o sieci regularnej ściennie centrowanej (SCC), najpierw na e heksagonalny martenzyt, a w końcowej fazie na a martenzyt o sieci regularnej przestrzennie centrowanej (BCC) [4], Etapy tych przekształceń zależą od energii błędów ułożenia. Dla omawianych stali wartość ta wynosiła około 20 mJ/m2 i jest wyraźnie zależna od pierwiastków stopowych, zwłaszcza Si, Al czy Nb [5, 6J.