Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Journal of Water and Land Development

1 2015

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

The stability of soil aggregates in tilled fallow areas in Hyderabad district, Pakistan

Tagar A., Adamowski J.

Journal of Water and Land Development

2015

no. 27

51--60

Arid areas are particularly susceptible to soil erosion due to long dry periods and sudden heavy downpours. This study investigates the aggregate size distribution and aggregate stability of twelve tilled fallow areas of Hyderabad district, Sindh, Pakistan. This study determined aggregate size distribution by dry sieving to evaluate the seedbed condition and aggregate stability using wet sieving to assess the susceptibility of tilled fallow areas to soil erosion. The aggregate size distribution of the soils of the selected areas was highly variable. Gulistan-e-Sarmast had the largest number of clods (51.0%) followed by Kohsar (49.0%), Latifabad # 10 (41.10%) and Daman-e-Kohsar (39.0%). Fazal Sun City, the left side of the Indus River, the Village Nooral Detha and the left side of the Abdullah Sports city had a greater number of large (>8.0 mm) and small aggregates (<0.5 mm). The optimum aggregate size distribution was found in the left side of the channel, which had the largest number of aggregates (50.50%) in the 0.5–8.0 mm sieve size range. Maximum aggregate stability (AS) was found in Gulistan- e-Sarmast (46%), Kohsar (42%) and Latifabad # 10 (34%), while all other soils had minimum aggregate stability (<14%). The minimum aggregate stabilities demonstrate that the tilled fallow areas of Hyderabad district are highly susceptible to erosion. Therefore, the present study suggests investigating potential ways to enhance the aggregate stabilities of soils.

Obszary o klimacie zwrotnikowym suchym są szczególnie podatne na erozję gleby z powodu długich okresów suszy i nagłych ulewnych opadów deszczu. W pracy przedstawiono wyniki badań rozkładu wielkości agregatów glebowych i ich trwałości w dwunastu uprawianych gruntach dystryktu Hyderabad w Sindh w Pakistanie. Rozkład wielkości agregatów oznaczano poprzez przesiewanie suchej gleby, a trwałość agregatów określano metodą przesiewania na mokro. Wielkości te charakteryzują podatność gleb uprawnych na erozję. Rozkład granulometryczny gleb na badanym obszarze był silnie zróżnicowany. Największą liczbę agregatów (51,0%) zawierała gleba w Gulistan-e-Sarmast, mniejszą – gleba w Kohsar (49,0%), Latifabad (41,1%) i Daman-e-Kohsar (39,0%). Gleby na terenie miasta Fazal Sun na lewym brzegu Indusu, gleby we wsi Nooral Detha i mieście Abdullah Sports charakteryzowały się znaczną liczbą dużych (>8 mm) i małych (<0,5 mm) agregatów. Optymalny rozkład wielkości agregatów glebowych stwierdzono na lewym brzegu kanału, gdzie gleba zawierała najwięcej (50,5%) agregatów w przedziale wielkości 0,5–8,0 mm. Maksymalną trwałość agregatów wykazywały gleby w Gulistan-e-Sarmast (46%), Kohsar (42%) i Latifabad (34%), trwałość agregatów pozostałych gleb była minimalna (<14%). Stwierdzona minimalna trwałość agregatów świadczy, że gleby użytkowane rolniczo w dystrykcie Hyderabad są silnie podatne na erozję. Wyniki przedstawionych badań sugerują potrzebę poszukiwania sposobów na zwiększenie trwałości agregatów glebowych.