Artykuł jest krótkim przeglądem dostępnych, a zarazem najbardziej powszechnych, metod oceny uciążliwości zapachowej. Poruszone będą najczęściej stosowane metody szacowania uciążliwości zapachowej, które można podzielić na: pomiary u źródła zapachu z analizą olfaktometryczną i modelowaniem dyspersyjnym w celu wyznaczenia stężenia odorowego u receptorów oraz monitorowanie odoru poza źródłem emisji, czyli w dowolnie wybranych receptorach, a w szczególności w miejscach występowania skarg. Przedstawiono również warunki, jakie trzeba spełniać, aby oszacowanie uciążliwości zapachowej było realne i odzwierciedlało stan rzeczywisty. Dodatkowo wyszczególniono również zalety i wady każdej z przedstawionych metod szacowania.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.