Pre-treatment (preparation) of cotton fabrics constructed from different grade cotton fibres with variable physicochemical properties using a single recipe to yield single results was investigated. The differences in fabric whiteness index and the reactive colour strength arising from these different grade cotton fibres were also examined. Thus, five cotton substrates with different characteristic properties were individually subjected to various pre-treatments processes followed by H2O2 bleaching. These pre-treatments include conventional scouring, reductive scouring (using D-glucose in a scouring bath), oxidative scouring, acidic pectinase scouring, alkaline pectinase scouring, and acidic demineralisation after scouring, or in combination with desizing (using D-gluconic acid) and grey mercerisation. For the other set of samples, mercerisation and cationisation were carried out after peroxide bleaching. The latter was conducted using the pad-steam technique. The fabrics were monitored for W.I after bleaching, K/S after dyeing, the degree of polymerisation, Eisenhute’s tendering factor, the residual wax content as well as the tensile strength and elongation at break. The results obtained show that the most effective pre-treatment processes which reduce the differences in both the whiteness index and the depth of colour (upon reactive dyeing) among bleached and dyed cotton are the following: reductive scouring of cotton fabric using D-glucose along with sodium hydroxide, acidic demineralisation with D-gluconic acid and acidic pectinase scouring. It was also found that pre-treating the cotton fabrics with reductive scouring largely reduces the oxidation of cotton cellulose when boiling off the alkalis.
PL
Badano proces obróbki wstępnej tkanin bawełnianych, wykonanych z różnej klasy włókien bawełnianych o zróżnicowanych właściwościach fizyko-chemicznych przy użyciu jednej receptury w celu uzyskania powtarzalnych jednakowych rezultatów. Oceniano różnice w stopniu bieli oraz intensywności wybarwienia, powstające z powodu rróżnic w stosowanej bawełnie. Pięć próbek bawełny o różnych właściwościach było indywidualnie poddane różnym procesom obróbki wstępnej, a następnie bieleniu przy użyciu H2O2. Obróbki te obejmowały pranie konwencjonalne i redukujące (przy użyciu D-glukozy), pranie utleniające, kwaśnej i alkalicznej kąpieli przy zastosowaniu pektynazy oraz kwaśną demineralizację po procesie prania, lub w połączeniu z odklejaniem (przy użyciu kwasu D-glukonowego) oraz merceryzacją surową. Dla innego zestawu próbek, merceryzację i kationizację przeprowadzono po procesie bielenia tlenowego. Ten ostatni przeprowadzono za pomocą techniki napawania parą. Tkaniny były badane pod względem stopnia bieli (W.I.) po bieleniu, K/S po barwieniu, stopnia polimeryzacji, współczynnika Eisenhute’a, zawartości pozostałego wosku, jak również wytrzymałości na zerwanie oraz wydłużenia przy zerwaniu. Uzyskane wyniki wskazują, że najbardziej efektywnymi procesami obróbki wstępnej są pranie redukcyjne tkanin bawełnianych z użyciem D-glukozy wspólnie z wodorotlenkiem sodu, kwasowa demineralizacja za pomocą kwasu D-glukonowego i kwasowe pranie z pektynazą. Stwierdzono również, że wstępna obróbka tkanin bawełnianych poprzez pranie redukcyjne zmniejsza w duzym stopniu oksydację celulozy z bawełny podczas wygotowywania alkaliów.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Cellulose crosslinking is a very important textile chemical process, and is the basis for a vast array of durable press- and crease-resistant finished textile products. N-methylol crosslinkers containing formaldehyde give fabrics desirable properties of mechanical stability (e.g. crease resistance, anti-curl, shrinkage resistance, durable press), but also impart strength loss and the potential to release formaldehyde, a known human carcinogen. Other systems, e.g. polycarboxylic acids, have been tested with varying degrees of success. We have developed methods of forming ionic crosslinks that provide outstanding crease-angle recovery performance, as well as complete strength retention in treated goods, without the potential for releasing any low-molecular weight reactive materials, such as formaldehyde. Our work is based on reactions of cellulose with materials that impart an ionic character to the cellulose, e.g. chloroacetic acid for negative charges or 3-chloro-2-hydroxypropyl trimethyl ammonium chloride for positive charges. These reactions produce ionic celluloses that can then sorb a polyionic material of opposite charge to form crosslinks. Cellulose treated with cationized chitosan after carboxymethylation showed significant increases in crease recovery angles without strength loss.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.