Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Radioisotopic age and biostratigraphic position of a lower Badenian tuffite from the western Polish Carpathian Foredeep Basin (Cieszyn area)

Bukowski K., Sant K., Pilarz M., Kuiper K., Garecka M.

Geological Quarterly

|

2018

|

Vol. 62, No. 2

303--318

EN

The early Badenian interval in the Central Paratethys realm is characterized by a major marine transgression into the Pannonian and Carpathian Foredeep basins. In the western part of the Polish Carpathian Foredeep, Badenian sedimentation started generally with conglomerates (Dębowiec Formation) passing into a thick succession of claystones and mudstones with rare sandstone interbeds (Skawina Formation). Profiles containing a full sequence of lower Badenian strata are relatively rare, and are mainly known from boreholes. In this paper, we present new results on samples taken from such a borehole (Kaczyce K2/07) located near the town of Cieszyn. We focus on reconstructing the chronology of the lower Badenian marine sediments at the beginning of the transgression in the Carpathian Foredeep (lower Skawina Fm.) using radio-isotopic dating (40Ar/39Ar) of a volcanoclastic layer (tuff and tuffite) and biostratigraphy of calcareous nannoplankton and foraminifera.The weighted mean 40Ar/39Ar age for sanidine separates from the tuff provided an age of 14.27 ± 0.03 Ma. This age is consistent with the NN5 and MNN5a nannofossil zones determined in this study. Our foraminiferal assemblages show that the basal beds of the Skawina Formation up to the tuffites correspond to the Orbulina suturalis–Praeorbulina glomerosa Zone (according to Cicha et al., 1975) and cover the interval of the Lower Lagenidae Zone–lowermost Upper Lagenidae Zone (Grill, 1941). The petrographic data from the tuffite allow correlation of the tuffite from the Kaczyce K2/07 borehole to the level of the Chełmek Tuffite Bed (Alexandrowicz, 1997) providing a regional correlation horizon for future studies.

2

The position and age of flysch deposits in the Crimean Mountains (Southern Ukraine)

Oszczypko N., Ślączka A., Bubniak I., Olszewska B., Garecka M.

Geological Quarterly

|

2017

|

Vol. 61, No. 4

697--722

EN

The Crimean Mountains (CM) are regarded as part of the Alpine-Himalaya orogenic belt related to the collision of the Eurasian and African plates. Our research in the CM has allowed confirming the existence of at least two flysch formations of different ages: the Taurida Flysch Formation (Upper Triassic/Lower–? Middle Jurassic) and the Sudak Formation (uppermost Jurassic/Lower Cretaceous) in the western and eastern sectors of the CM, respectively. After the Middle Jurassic volcanism, the freshwater claystones with coal-bearing intercalations, as well as local alluvial fan conglomerates were deposited. Then, following the Oxfordian/Kimmeridgian marine transgression, three separated Tithonian/Berriasian carbonate platforms developed: Baydarska, Chatyr-Dag and Demerji/Karabi. At the turn of the Late Jurassic, the deep-water Sudak Basin (eastern sector of the CM) began to develop in the eastern periphery of the Demerji/Karabi carbonate platform. This basin, dominated by turbiditic deposition, was probably connected with the Great Caucasus sedimentary system. Finally, distal flysch sedimentation in the Sudak Basin was followed by debris-flow deposits, with huge blocks of Upper Jurassic limestones. These blocks were derived from destruction of the Karabi carbonate platform. During the Berriasian/Valanginian, the eastern sector of the CM began to subside. As a result, both carbonate platforms (western CM) and the debris flow fans of the Sudak Basin (eastern CM) were overlain by marly shales and/or distal turbidites. This type of deposition lasted until the Aptian/Albian. In the post-Albian period, the Alushta-Salgir tectonic zone was transformed into a SE-dipping thrust fault with at least 10 km amplitude of overthrusting.

3

Lower Oligocene Menilite Beds, Polish Outer Carpathians: supposed deep-sea flysch locally reinterpreted as shelfal, based on new sedimentological, micropalaeontological and organic-geochemical data

Dziadzio P. S., Matyasik I., Garecka M., Szydło A.

Prace Naukowe Instytutu Nafty i Gazu

|

2016

|

nr 213

1--120

EN

The Menilite Beds form a widespread lower Oligocene marker succession in various nappes along the Outer Carpathians in the Slovak Republic, Poland, Ukraine, Romania and the Pannonian Basin System, long analysed in detail, like other lithological divisions in the Carpathians. Although the past 80 years of regional research gave inconsistent bathymetric interpretations, the vast majority of Carpathian geologists insist that all the Jurassic to Miocene deposits are of deep-water origin. Intuitively, however, any evolving array of tectonically active thrust wedge-top basins is likely to include many transient zones of shallow-water sedimentation whose deposits, if not cannibalized by erosion, might locally be preserved within the ultimate nappe stack. This hypothesis is postulated here for the (A) Magdalena Sandstone Member of the Menilite Beds in the Silesian Nappe, and (B) Magura Beds in the adjacent/suprajacent Magura Nappe. An early Oligocene age for both units is confirmed here by micropalaeontology. Measured Section A (Gorlice, Sękówka River) in the Silesian Nappe, was deposited on the northern side of an interpreted tectonic palaeo-highland, the Silesian Cordillera. Section A exposes about 180 m of the Menilite Beds and reinterpreted here (see also [30]) as three shallow-water retrogradational parasequences bounded by marine flooding surfaces, recording an overall tectonically-forced regression, previously interpreted as deep-sea deposits.Measured Section B (Ropica Górna, Sękówka River), of the Magura Nappe (Siary Zone), is likewise interpreted here is shallow-water deposits. Both the environment and the early Oligocene age interpreted here conflict with many previous publications. Palaeogeoraphically, Section B was deposited on the southern flank of the Silesian Cordillera. About 80 m of the Magura Beds are exposed in Section B, part of a ca. 2 km-thick succession. Both sections are thought to have accumulated on a tectonically-steepened narrow shelf. The shelf on the southern flank of the Silesian Cordillera was tectonically active, of stair type, dominated by an interpreted coarse-grained shelf-margin delta. The shelf on the northern flank is interpreted as an accommodation-driven, shallow-water deltaic system. The presented work of a detailed sedimentological research programme showing a different point of view on the sedimentation of the Menilite Beds (see also [29, 30]), which are the main hydrocarbon source rock in the Carpathians and are still poorly understood. This work emphasises the global importance of the interpretation of flysch palaeobathymetry arising from sedimentologists' increasing ability to recognise combined-flow sedimentary structures in flysch. This research is a step towards understanding the facies distributions and sedimentary environments of the Menilite Beds throughout the Carpathians.

PL

Głównym zagadnieniem omawianym w niniejszej pracy jest wykształcenie facjalne oraz środowisko sedymentacji warstw menilitowych. Stanowią one regionalny marker w sukcesji utworów dolnego oligocenu występujący w różnych płaszczowinach zachodnich i wschodnich Karpat Zewnętrznych na terenie Słowacji, Polski, Ukrainy, Rumunii oraz w obszarze basenu panońskiego. Od dawna były one poddawane, tak jak i inne wydzielenia litostratygraficzne w Karpatach, szczegółowym badaniom. Jednak w ciągu ostatnich 80 lat badań prowadzonych na poziomie regionalnym nie uzyskano ich spójnej interpretacji batymetrycznej. Większość geologów badających Karpaty twierdzi, że utwory budujące Karpaty w okresie od jury do miocenu mają głębokowodną genezę. Wydaje się jednak bardzo prawdopodobne, że lokalnie – na powstających w wyniku tektonicznej ewolucji wewnątrzbasenowych wyniesieniach (zwanych również kordylierami) – mogło dochodzić do rozwoju stref z płytkowodną sedymentacją, gdy nie uległy one procesowi kanibalizacji w wyniku erozji. Dzięki temu utwory takie mogły również zachować się w obrębie struktur płaszczowinowych. Ta koncepcja poparta badaniami sedymentologicznymi, biostratygraficznymi i geochemicznymi znajduje uzasadnienie w przypadku warstw menilitowych z piaskowcami magdaleńskimi występującymi w obrębie płaszczowiny śląskiej oraz w obrębie warstw magurskich płaszczowiny magurskiej. Obie jednostki obecnie znajdują się w bliskim sąsiedztwie i w obu przypadkach badane utwory z ich obrębu są wieku dolnooligoceńskiego. Sukcesja warstw menilitowych odsłaniająca się w korycie rzeki Sękówki w Gorlicach (profil A) z obrębu płaszczowiny śląskiej ma udokumentowaną, około 180-metrową miąższość. Składa się ona z trzech retrogradacyjnych parasekwencji ograniczonych powierzchniami zalewu morskiego. Została zinterpretowana jako zestaw płytkomorskich parasekwencji powstałych w warunkach wymuszonej regresji [por. 30], a nie (jak to dotychczas było przyjmowane) jako osad głębokomorskich turbidytów. Z punktu widzenia paleogeografii profil A powstał po północnej stronie tzw. kordyliery śląskiej.Profil B (odsłaniający się w korycie rzeki Sękówki w Ropicy Górnej) należy do płaszczowiny magurskiej (strefy Siar). Zinterpretowana zmienność warunków sedymentacji wskazuje na powstanie tych utworów również w obrębie płytkowodnego systemu depozycji. Zarówno zinterpretowane środowisko sedymentacji, jak i wiek tych utworów, określony na dolny oligocen są inne niż te prezentowane w wielu poprzednich pracach. Paleogeograficznie profil B został zdeponowany po południowej stronie kordyliery śląskiej. Ma on około 80 m miąższości i stanowi dolną część mierzącej około 2000 m grubości sukcesji warstw magurskich. Oba profile zostały zinterpretowane jako powstałe na tektonicznie kontrolowanych wąskich szelfach. Szelf po południowej stronie kordyliery śląskiej był bardzo aktywny tektonicznie, miał charakter schodowy i był zdominowany prawdopodobnie sedymentacją, jaka mogła mieć miejsce w systemie gruboklastycznej delty skraju szelfu. Szelf po północnej stronie został natomiast zinterpretowany jako szelf napędzany akomodacją, na którym rozwijał się płytkowodny system deltowy. Zaprezentowane wyniki badań są kompleksowym zbiorem szczegółowych badań sedymentologicznych pokazujących odmienny punkt widzenia na sedymentację i genezę warstw menilitowych [por. 29, 30], które są główną skałą macierzystą dla węglowodorów w Karpatach, a które są wciąż słabo poznane.Niniejsza praca ma znaczenie dla nowej, choć wcześniej sygnalizowanej w kilku publikacjach, interpretacji utworów tzw. fliszu i jego paleobatymetrii oraz pokazuje szereg nierozpoznanych dotychczas struktur sedymentacyjnych. Stanowi ona krok w kierunku zrozumienia rozkładu facji i środowisk sedymentacji warstw menilitowych w obrębie Karpat.

4

Fossil karst in the Jurassic of Kościuszko Mound in Kraków (southern Poland)

Wójcik A., Garecka M., Olszewska B., Wódka M.

Geological Quarterly

|

2015

|

Vol. 59, No. 1

61--70

EN

Study of four boreholes (each 100 mdeep) drilled in the St. Bronisława Hill (a part of the horst of the Wolski Forest, Kraków area) indicated that within the Oxfordian limestone occur claystones with calcareous rubble (detritus), filling the fossil karst forms. The claystones, that in some cases show planar stratification, contain assemblages of Late Cretaceous (Campanian–Maastrichtian) foraminifers. The Middle Miocene planar laminated limestones have also been found in cavities formed in the Middle Oxfordian limestones. Miocene deposits of this type, filling the fossil karst, were not previously known from the area of Kraków. Both the Upper Cretaceous and the Middle Miocene deposits document probably marine sedimentation that resulted in the filling of the karst system. This type of karst was probably formed before the transgression of the Upper Cretaceous sea and the subsequently before the transgression of the Middle Miocene sea into the area of present horst of the Wolski Forest.

5

Calcareous nannofossils and foraminifera from the youngest deposits of the Siary Subunit (Oligocene, Magura Nappe, Polish Outer Carpathians)

Garecka M., Szydło A.

Annales Societatis Geologorum Poloniae

|

2015

|

Vol. 85, No. 1

205--219

EN

The calcareous nannoplankton and foraminifera from the Gładyszów Beds, regarded as the youngest deposits in the northern marginal Siary Subunit of the Magura Nappe in Poland, are characterized. The material investigated comes from outcrops in the vicinity of Gładyszów and from the Gładyszów PIG-1 borehole. The analysis allowed the establishment of the age of these deposits as not older than late Rupelian–early Chattian (the calcareous nannoplankton NP24 Zone). The taxonomic affiliations, environmental associations and preservation of the microfossils were analyzed to document the sedimentary processes and environmental conditions during the geotectonic transformation of the Magura Basin in the Oligocene. These microfossils also were compared with those reported from the terminal deposits of the Outer Carpathians and the Podhale Basin.

6

Paleogene microfossils from the submarine debris flows in the Skole basin (Polish and Ukraine Outer Carpathians)

Szydło A., Garecka M., Jankowski L., Malata T.

Geology, Geophysics and Environment

|

2014

|

Vol. 40, no. 1

49--65

EN

Biostratigraphic analysis of fossils material has allowed the documentation of sediment gravity flows in the Skole basin during the Paleocene and Eocene times, and also in the Eocene-Oligocene transition. This most external basin of the NE Outer Carpathians was a marginal sea especially sensitive to geotectonic instability and relative sea-level change, favoring the development of down slope movements at these times. The dominance of calcareous forms in foraminifera, and a large share of redeposited species among the nanno- and microfossils indicate a close relationship of sediments containing them with the shelf environment and documents not too long transport. Additionally the recycled forms are often well preserved, indicating that the rock contained in flows were only plasticized and hydrated while the material itself was not a subject of significant mechanical processing in contrast to that one, which directly documented down slope moving. The latter forms are bad preserved and their fossil remains are usually corroded, partially dissolved and broken during this process. In addition, the planktonic forms including foraminifera, calcareous dinocysts and nannoplankton allow documenting the time of the final deposition of the sediment transported on slope.

7

Biostratygrafia utworów miocenu środkowego w otworze badawczym Trojanowice 2 na podstawie nanoplanktonu wapiennego

Garecka M.

Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego

|

2014

|

nr 459

33--43

PL

Celem opracowania jest rozpoziomowanie utworów miocenu środkowego w profilu Trojanowice 2 na podstawie zespołów nanoplanktonu wapiennego. W zespołach nanoplanktonu dominują gatunki długowieczne należące do Coccolithaceae i Prinsiaceae. Mniej licznie występują: Helicosphaeraceae, Sphenolithaceae i Discoasteraceae. Na podstawie oznaczonych w próbkach gatunków: Sphenolithus heteromorphus, S. abies, Helicosphaera walbersdorfensis, Discoaster exilis, Calcidiscus macintyrei, Cyclicargolithus floridanus, Reticulofenestra pseudoumbilica, Umbilicosphaera rotula oraz niewielkich rozmiarów form należących do rodzajów Reticulofenestra i Helicosphaera badane utwory odniesiono do poziomów kokolitowych NN5 i NN6 w standardowej zonacji Martiniego.

EN

The aim of the study was to establish the zonation of Middle Miocene sediments in the Trojanowice 2 borehole, based on calcareous nannoplankton investigations. Long-ranging families are dominant, representing Coccolithaceae (Coccolithus pelagicus) and Prinsiaceae (small reticulofenestrids, R. pseudoumbilica). Helicosphaeraceae (small helicosphaerids, H. kamptneri), Sphenolithaceae and Discoasteraceae, which are important for stratigraphic conclusions, occur less frequently. Based on the co-occurrence of Sphenolithus heteromorphus, S. abies, Helicosphaera walbersdorfensis, Discoaster exilis, Calcidiscus macintyrei, Cyclicargolithus floridanus, Reticulofenestra pseudoumbilica, Umbilicosphaera rotula and small forms belonging to the Reticulofenestra and Helicosphaera species, the sediments are included into NN5 and NN6 calcareous nannoplankton zones sensu Martini.

8

Record of changes in the Oligocene–Miocene sediments of the Menilite–Krosno series of the Skole Unit based on calcareous nannoplankton studies – biostratigraphy and palaeogeographical implications (Polish Outer Carpathians)

Garecka M.

Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego

|

2012

|

nr 453

1--21

EN

The biostratigraphic investigation included the Menilite–Krosno Series of the Skole Unit overlying the Globigerina Marls. Seven calcareous nannoplankton zones (sensu Martini, 1971) were distinguished in these sediments: NP23, NP24, NP25, NN1, NN2, NN3? and NN4. Based on the species diversity of the assemblage, their abundances and preservation, as well as palaeoenvironmental and palaeoclimatic conditions that controlled the basin during deposition of the Menilite and Krosno Beds have been identified. The Skole region was located at the periphery of the Paratethys basin during Late Oligocene–Early Miocene times. Based on the calcareous nannoplankton assemblage, the phase of isolation of the Paratethys (NP23) from the Mediterranean was documented. The restoration of normal marine conditions (NP24–NP25), sea-level fluctuations (sea-level fall?) at the Oligocene–Miocene boundary (uppermost part of the NP25–NN1), a phase of relative sea-level rise (NN2, NN3?, NN4) and the end of flysch sedimentation in the Skole Unit in the NN4 Calcareous Nannoplankton Zone were also identified.

PL

Badaniami biostratygraficznymi objęto utwory serii menilitowo-krośnieńskiej jednostki skolskiej położone w profilu powyżej poziomu margli globigerynowych. W obrębie utworów tej serii wyróżniono siedem poziomów nanoplanktonowych sensu Martini (1971): NP23, NP24, NP25, NN1, NN2, NN3? i NN4. Na podstawie składu zespołu nanoplanktonu wapiennego, jego zróżnicowania gatunkowego, liczebności i stanu zachowania podjęto próbę określenia warunków paleośrodowiskowych i paleoklimatycznych w czasie osadzania warstw menilitowych i krośnieńskich jednostki skolskiej. Są one ściśle związane z warunkami, jakie panowały w późnym oligocenie–wczesnym miocenie w basenach Paratetydy i z położeniem rejonu skolskiego na peryferiach tego basenu. Udokumentowano etap odizolowania basenu Paratetydy (NP23) od innych jego rejonów, etap warunków normalno-morskich, a więc odzyskania połączeń z otwartym morzem (NP24–NP25), wahania poziomu morza na pograniczu późnego oligocenu i wczesnego miocenu (najwyższa część NP25–NN1), etap względnego podniesienia poziomu morza, transgresji (NN2, NN3?, NN4) i końca sedymentacji fliszowej w basenie skolskim w poziomie NN4.

9

Correlation of the Middle Miocene deposits in SE Poland and western Ukraine based on foraminifera and calcareous nannoplankton

Garecka M., Olszewska B.

Annales Societatis Geologorum Poloniae

|

2011

|

Vol. 81, No 3

309-330

EN

The aim of this study is to compare the assemblages of foraminifera and calcareous nannoplankton from the Middle Miocene sediments from SE Poland and western Ukraine. Detailed investigations revealed a high degree of similarity of foraminiferal assemblages of the Pecten/Spirialis beds of Poland and the Kosiv Formation of Ukraine. Assemblages from both areas are characterized by numerous arenaceous species of foraminifera (Hyperammina granulosa, Ammodiscus miocenicus, Haplophragmoides indentatus, H. laminatus), radiolarians, pteropods and index planktic species Velapertina indigena. High degrees of similarity also display assemblages from the Krakowiec beds (Poland) and the Dashava Formation (Ukraine). The lower parts of both subdivisions are characterized by the presence of Anomalinoides dividens. Saccammina sarmatica, Bolivina sarmatica, Brizalina nisporenica, and Porosononion granosum occur in the upper parts. Chloropycean Halicoryne morelleti is a characteristic element of the assemblages. The calcareous nannoplankton assemblages contain almost identical species. The deposits lying above the evaporites (which belong to the NN6 zone) are included into the NN6, undivided NN6-NN7, and NN7 zones. The gradual impoverishment of the species of the upper part of NN6 and the lower part of NN7 zones is observed. The assemblages of the Krakowiec beds and the upper part of the Kosiv and Dashava formations are of low species diversity and are mainly restricted to a few species with high abundance. The assemblage is composed of placoliths (Coccolithus and Reticulofenestra species), high number of the reworked nannofossils and damaged elements.

10

Granica oligocen/miocen w polskich Karpatach zewnętrznych na podstawie nanoplanktonu wapiennego

Garecka M.

Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego

|

2008

|

nr 432

1-53

PL

Badaniami objęto utwory serii menilitowo-krośnieńskiej jednostek śląskiej i skolskiej wschodniej części polskich Karpat Zewnętrznych powyżej korelacyjnych poziomów wapienia jasielskiego i/lub wapienia z Zagórza. W jednostce śląskiej granica oligocen/miocen przebiega w wyższej części warstw krośnieńskich dolnych, w południowej części jednostki - w otryckim regionie facjalnym, w wyższej części łupkowo-piaskowcowej serii nadotryckiej warstw krośnieńskich dolnych, natomiast w południowej części leskiego regionu facjalnego jednostki śląskiej - w obrębie serii przeławicających się pakietów gruboławicowych piaskowców i drobnorytmicznych osadów turbidytowych warstw krośnieńskich dolnych. W bardziej północnej części jednostki seria ta jest zastępowana przez kompleks gruboławicowych piaskowców facji leskiej i w wyższej części tego wydzielenia stwierdzono obecność gatunków mioceńskich. W jednostce skolskiej, w jej południowej części, granica przebiega w niższej części warstw krośnieńskich dolnych, a w bardziej północnej i zachodniej części tej jednostki - w obrębie warstw menilitowych. Jako gatunki wskaźnikowe dla wyznaczenia granicy oligocen/miocen zaproponowano: Helicosphaera mediterranea Muller, Helicosphaera recta Haq, Helicosphaera scissura Miller, Dictyococcites bisectus (Hay, Mohler et Wade) Bukry et Percival, Zygrhablithus bijugatus Deflandre i Sphenolithus delphix (Bukry).

EN

The aim of this work was to establish the Oligocene/Miocene boundary in the eastern part of the Polish Outer Carpathians on the basis of calcareous nannoplankton analysis. The investigations focused on the Menilite-Krosno Series of the Silesian and Skole Units overlying the Jasło and/or Zagórz limestone chronohorizons. In the Silesian Unit, the Oligocene/ Miocene boundary is placed in the upper part of the Lower Krosno Beds. In the Otryt facial region (southern part of the Silesian Unit), this boundary runs within the upper part of the shaly-sandy Supra-Otryt series of the Lower Krosno Beds. In the southern part of the Lesko facial region, the boundary is established within a series of thick-bedded sandstones and fine-rythmical turbidite deposits of the Lower Krosno Beds. In the northern part of this region, the series is replaced by thick-bedded sandstones of the Lesko facies. Miocene taxa were recorded in the upper part of these deposits. In the southern part of the Skole Unit the Oligocene/Miocene boundary runs within the lower part of the Lower Krosno Beds, whereas in the more northern and western parts of the unit - within the Menilite Beds. Among taxa proposed as indicative for the Oligocene/Miocene boundary, Helicosphaera mediterranea Muller, Helicosphaera recta Haq, Helicosphaera scissura Miller, Dictyococcites bisectus (Hay, Mohler et Wade) Bukry et Percival, Zygrhablithus bijugatus Deflandre, Sphenolżthus delphix (Bukry) were recorded.

11

Calcareous nannoplankton from the Podhale Flysch (Oligocene-Miocene, Inner Carpathians, Poland)

Garecka M.

Studia Geologica Polonica

|

2005

|

Vol. 124

353-370

EN

The presence of the Oligocene (upper Rupelian and Chattian)-Lower Miocene (Aquitanian) in the Podhale Flysch sediments is argued by the identification of calcareous nannoplankton zones: NP24, NP25 and NN1. The upper part of the Szaflary beds, the Zakopane beds and the lower part of the Chochołów beds belong to the NP24 Zone based on the occurrence of Helicosphaera recta, Cyclicargolithus abisectus, Sphenolithus distentus, Reticulofenestra lockeri and Reticulofenestra ornata in assemblages. The upper part of the Chochołów beds and the Brzegi beds belong to the NP25 Zone based on the presence of Sphenolithus conicus with the taxa listed above. The youngest Ostrysz beds contain Helicosphaera scissura and Sphenolithus delphix. These species are characteristic for the NN1 Zone (lowermost Miocene).

12

Wyniki badań biostratygraficznych miocenu zapadliska przedkarpackiego na podstawie nanoplanktonu wapiennego

Garecka M., Jugowiec M.

Prace Państwowego Instytutu Geologicznego

|

1999

|

T.168

29--42

PL

Morskie utwory miocenu rozciągają się wzdłuż północnego brzegu Karpat. Na podstawie nanoplanktonu wapiennego rozpoziomowano osady mioceńskie w większości wyróżnionych dotychczas jednostek litostratygraficznych. Osady wschodniej części zapadliska zaliczono do poziomów od NN3 do NN6, a w zachodniej - od NN2 do NN8/9.

EN

The Carpathian Foredeep is both a tectonic unit and sedimentary basin which extends along the north margin of the Carpathians. The Foredeep is divided into the inner part located beneath the Carpathians nappes and the outer part situated to the north of these nappes. The inner part of the Carpathian Foredeep is composed of the Lower to the Middle Miocene deposits formed in different sedimentary environments, whereas the outer part is filled with the Middle Miocene deposits. In axial section the Carpathian Foredeep is divided by the Cracow bolt into the western and eastern parts.

13

Biostratigraphy of the Early Miocene of the Southern Poland based on planktic foraminifera and calcareous nannoplankton

Garecka M., Olszewska B.

Przegląd Geologiczny

|

1998

|

Vol. 46, nr 8/2

712-721

EN

The marine Miocene in the Southern Poland occurs within theflysch sequence of Outer Carpathians and in its foredeep. In Carpathians a continuous succession of nannoplankton zones from NP24 to NN4 had been found, while the earliest sediments of the foredeep may be assigned only to the NN3 nannoplankton and N6-N7foraminiferal zones. Selected species of foraminifera and calcareous nannoplankton have been described and illustrated.