Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Archives of Civil Engineering

1 2022

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Prefabrication in Władysław Pienkowski’s work as an example of the author’s signature approach to architectural design

Wierzbicka Anna Maria, Orchowska Anita, Nagiel Emilian

Archives of Civil Engineering

2022

Vol. 68, nr 2

355--375

This article discusses the use of prefabricated concrete components in the work of the Polish architect Władysław Pienkowski (1907-1991), which are particularly representative of the author’s signature approach to contemporary sacred architecture. The evolution of the prefabricated components used and their properties are presented through the example of 8 churches of his design. They have been analysed in terms of their individual character, the potential to use similar components in a variety of designs and in terms of their aesthetic value. Contemporary and archived photographs, as well as design drawings from the archives of the architect’s family have been used to illustrate the examples. The presented examples prove that the use of prefabricated elements offers a wide range of options in the creation of architecture. Their repetitive nature, when skilfully used, becomes an asset rather than a hindrance in the design of diverse buildings. Drawing attention to this aspect can not only inspire the creation of new buildings, but also contribute to the revitalisation of existing architectural structures.

Prefabrykacja jest wytwarzaniem w sposób przemysłowy lub rzemieślniczy poza placem budowy elementów budowlanych przeznaczonych do zamontowania w całości we wznoszonym obiekcie. Jest to także proces planowania, projektowania, produkcji i składania elementów poza miejscem finalnej budowy. Technologia ta ma na celu produkcję ustandaryzowanych części budynku, aby montowanie i łączenie odbywało się sprawnie i bardziej efektywnie. Początki produkcji prefabrykatów metodą rzemieślniczą i półprzemysłową w Polsce notuje się w latach 50. XX wieku, kiedy powstawały poligony prefabrykacji polowej podczas wznoszenia architektury mieszkaniowej w Warszawie. W architekturze sakralnej stosowano prefabrykaty w różnej skali, konfiguracji i formie do tworzenia elewacji, ścian, stropów, okien czy detali architektonicznych. Celem poniżej pracy jest pokazanie, że dominującą cechą stosowanych w architekturze prefabrykatów jest nie tyle ich typizacja, lecz elastyczność i różnorodność elementów, które wpływają na indywidualny charakter dzieła. W niniejszym opracowaniu plastyczność w formułowaniu elementów architektonicznych rozumiana jest jako cecha umożliwiająca kształtowanie form w sposób zmienny, jednocześnie obrazując ich kształtność, wyrazistość czy ekspresyjność.