Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Analiza powiązań strukturalnych Dzielnicy Nowe Miasto w Zielonej Górze

Andrzejewska E., Bazan-Krzywoszańska A., Skiba M., Stępkowska E.

Quarterly of Environmental Engineering and Design

|

2018

|

Vol. 169 (49)

49--61

PL

W artykule przedstawiono strukturalną analizę uwarunkowań pod względem liczby mieszkańców i ich dostępu do podstawowych usług. Analizą objęto część miasta (Dzielnica Nowe Miasto) włączonego z dniem 1 stycznia 2015 roku do obszaru administracyjnego gminy Zielona Góra i potencjalne możliwości rozwoju efektywności miejskiej. W artykule wzajemne powiązania w systemie miejskim, opisano jako przepływy związane z alokacją ludzi, przyjmując że struktura systemu zawiera w sobie rozłożenie przestrzenne elementów, sposób ich stałych powiązań i zmienne się w czasie interakcje między nimi.

EN

The article presents a structural analysis of determinants in terms of the number of inhabitants and their access to basic services. The analysis covered the part of the city (District Nowe Miasto) included on January 1, 2015 into the administrative area of the commune of Zielona Góra and the potential for the development of urban efficiency. In the article, mutual relations in the urban system are described as flows related to the allocation of people, assuming that the structure of the system includes the spatial distribution of elements, the manner of their constant relations and the time-varying interactions between them.

2

Ionogels – materials containing immobilized ionic liquids

Andrzejewska E., Marcinkowska A., Zgrzeba A.

Polimery

|

2017

|

T. 62, nr 5

344--352

EN

Ionic liquids (IL) are characterized by unique properties which are the reason for the continuous growth of interest in these compounds for a large variety of applications. However, in many applications there is a need for immobilization of IL within solid matrices while maintaining IL specific properties. Such stable solid-liquid materials are called ionogels. This review provides basic information about ionogels, their preparation, properties and application with an emphasis on ionogels with polymer matrices.

PL

Duże zainteresowanie cieczami jonowymi (IL) wynika z ich wyjątkowych właściwości. Wiele zastosowań IL wymaga immobilizacji IL w stałych matrycach, ale z zachowaniem specyficznych właściwości tych cieczy. Takie stabilne materiały, stanowiące układy ciecz-ciało stałe, nazywane są jonożelami. Niniejszy artykuł stanowi przegląd literatury dotyczącej klasyfikacji, metod otrzymywania i właściwości, a także możliwości zastosowań tych materiałów. Szczególną uwagę poświęcono jonożelom, których matryce stanowią polimery.

3

Krzemionka/tlenek glinu jako napełniacz kompozytów polimerowych otrzymywanych metodą fotopolimeryzacji

Sądej M., Andrzejewska E., Cyrulik K.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2014

|

[R.] 20, nr 6 (162)

522--525

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań nad otrzymywaniem kompozytów polimerowych na bazie poli(akrylanu polietylenoglikolu) (PEGDA) i poli(metakrylanu polietylenoglikolu) (PEGDMA) oraz Aerosilu COK84 (mieszanina krzemionki z tlenkiem glinu w stosunku wagowym 5:1). Kompozyty polimerowe otrzymano techniką fotopolimeryzacji. Określono wpływ zawartości dodanej mieszaniny napełniaczy na właściwości mechaniczne oraz fizyko-chemiczne utwardzonych kompozytów polimerowych.

EN

This work presents the results of investigation of composite materials based on poly(ethylene glycol) diacrylate (PEGDA) and poly(ethylene glycol) dimethacrylate (PEGDMA) and Aerosil COK84 (a mixture of silicon oxide with aluminum oxide in a ratio of 5:1). The composites were prepared with the use of the photopolymerization technique. Some selected properties of the monomer/filler compositions were measured. The influence of the content added to the mixture of mechanical properties, the strength and physico-chemical properties of the cured polymer composites were determined.

4

Photopolymerization kinetics and molecular interactions in methacrylate-imidazolium based ionic liquid systems

Andrzejewska E., Dembna A.

Polimery

|

2014

|

T. 59, nr 6

459--465

EN

Photopolymerization of poly(ethylene glycol) monomethacrylate (PEGMM) in two imidazolium based ionic liquids (ILs) differing with the anion size and H-bond accepting ability, i.e. 1-ethyl- -3-methylimidazolium tetrafluoroborate ([EMIm][BF4]) and 1-ethyl-3-methylimidazolium trifluoroacetate ([EMIm][ATF]) was investigated to find the effect of the IL anion on propagation kp and termination rate ktb coefficients (by DSC) as well as molecular interactions in the system (on the basis of viscosity and FT-IR measurements). Polymerizations in bulk and in tricresyl phosphate (TCP) served as references. Both monomer/IL systems show strong viscosity synergism and viscosity deviations are positive indicating that viscosity of associates between the monomer and the ILs is relatively higher than that of pure components. The increase in kp values observed in ILs is higher for polymerization in [EMIm][BF4], which shows stronger Coulomb cation-anion attractions and lower H-bond accepting ability of the anion. The influence of the ionic liquids on the termination rate coefficient results from the viscosity of the monomer-IL system, taking account of viscosity synergism. On the basis of changes of imidazolium ring CH groups vibrations and carbonyl stretching vibrations (both in PEGMM and IL anion) two possible configurations of monomer-IL interactions were proposed: between the monomer carbonyl and C(2)-H hydrogen of the imidazolium cation in the case of [EMIm][BF4] and a configuration in which the monomer carbonyl interacts with the imidazolium cation located on the top of the ring, in the case of [EMIm][ATF].

PL

Zbadano kinetykę fotopolimeryzacji (metodą DSC) monometakrylanu glikolu polietylenowego (PEGMM) w dwóch cieczach jonowych (ILs) różniących się wielkością anionu oraz jego zdolnością elektronoakceptorową tworzenia wiązań wodorowych (HBA), tj. w tetrafluoroboranie 1-etylo-3-metyloimidazoliowym ([EMIm][BF4]) i trifluorooctanie 1-etylo-3-metyloimidazoliowym ([EMIm][ATF]). Dla porównania przeprowadzono fotopolimeryzację w masie i w fosforanie trikrezylu (TCP). Obydwa układy PEGMM/IL wykazują silny synergizm lepkości — lepkość asocjatów pomiędzy monomerem i IL jest większa, niż związków wyjściowych (rys. 1). Określono wpływ IL na przebieg polimeryzacji. Wyznaczono współczynniki szybkości propagacji kp i terminacji ktb w funkcji stopnia przereagowania wiązań podwójnych (rys. 3). Obserwowany wzrost kp w IL jest większy w przypadku polimeryzacji w [EMIm][BF4], która cechuje się silniejszym oddziaływaniem kulombowskim kation-anion oraz słabszą HBA anionu. Wpływ IL na ktb jest zgodny z ich wpływem na lepkość układu (ktb ~ 1/h) przy uwzględnieniu synergizmu lepkości. Na podstawie położeń pasm odpowiadających drganiom grup CH pierścienia imidazoliowego oraz drgań rozciągających karbonylu (zarówno w monomerze, jak i w anionie IL, rys. 4 i 5) zaproponowano dwie możliwe konfiguracje oddziaływań pomiędzy monomerem a IL: pierwszą pomiędzy karbonylem monomeru a wodorem grupy C(2)-H pierścienia imidazoliowego (w przypadku [EMIm][BF4]) oraz drugą, w której karbonyl monomeru oddziałuje z kationem będąc usytuowany ponad płaszczyzną pierścienia.

5

Wpływ reaktywnych zanieczyszczeń propano-1,3-diolu na właściwości elastomeru poliuretanowego i wyjściowego poliestrodiolu

Prządka D., Andrzejewska E., Marcinkowska A., Jakubowska P., Andrzejewski M., Kloziński A.

Przemysł Chemiczny

|

2013

|

T. 92, nr 11

2018-2021

PL

Na bazie propano-1,3-diolu (1,3-PD) zawierającego modelowe zanieczyszczenia (glicerol lub propano-1,2-diol do 2% mas.) pochodzące z procesu biokonwersji glicerolu do 1,3-PD, otrzymano poliestrodiol – poli(adypinian trimetylenu) oraz elastomery poliuretanowe (PUR). W syntezowanych PUR zanieczyszczenia znajdowały się w (i) przedłużaczu łańcucha (PL), (ii) poliestrodiolu (PED), lub (iii) jednocześnie w PL i PED (PED+PL). Celem pracy było zbadanie wpływu rodzaju zanieczyszczeń 1,3-PD na właściwości otrzymanego poliestrodiolu (temperatura topnienia, liczba hydroksylowa, masa cząsteczkowa) oraz poliuretanu (odporność termiczna, temperatura zeszklenia, właściwości mechaniczne). Wprowadzenie zanieczyszczeń 1,3-PD w ilości do 1% mas. w PL lub PED powodowało poprawę właściwości mechanicznych PUR.

EN

MeCH(OH)CH2OH or glycerol-contg. CH2(CH2OH)2 (up to 2% by mass) was converted with adipic acid in presence of Ti(OCMe3)4 catalyst to poly(trimethylene adipate) polyesterdiol and then used for synthesis of polyurethane elastomers in reaction with CH2(CH2OH)2 (chain extender) and com. polyoxypropylenetriol in presence of SnBu2 dilaurate catalyst. The polyesterdiol was studied for m.p., hydroxyl no. and mol. mass whereas polyurethane for mech. properties, glass transition temp. and thermal decompn. The small amts. of impurities (below 1% by mass) contained in the polyesterdiol or in the chain extender did not deteriorate the mech. properties of the final polyurethanes.

6

Trifluorooctan 1-butylo-3-metyloimidazoliowy jako czynnik przewodzący w stałych elektrolitach polimerowych

Dembna A., Andrzejewska E., Stępniak I.

Przemysł Chemiczny

|

2013

|

T. 92, nr 9

1582-1584

PL

Otrzymano stałe elektrolity polimerowe (SEP) zawierające 80% mas. cieczy jonowej trifluorooctanu 1-butylo-3-metyloimidazoliowiego ([BMIm] [ATf]) oraz 20% matrycy polimerowej na bazie di(met)akrylanów etoksylowanych bisfenoli A i F. SEP otrzymano in situ techniką fotopolimeryzacji. Uzyskane SEP wykazują znacznie większe wartości przewodności elektrolitycznej (1,1–1,6·10-2 S/cm) niż użyta w nich jako czynnik przewodzący IL (0,326·10-2 S/cm). Otrzymane SEP zastosowano jako elektrolit i separator w kondensatorze elektrochemicznym. Pojemności właściwe dla kondensatorów elektrochemicznych z SEP mieściły się w zakresie 50–70 F/g.

EN

1-Butyl-3-methylimidazolium trifluoroacetate ionic liq. and ethoxylated bisphenol F diacrylate and ethoxylated bisphenol A dimethacrylate crosslinking monomers (80:20 mass ratio) were used to prep. in situ solid polymer electrolytes by photopolymerization. Ionic cond. of the prepd. electrolyte 1.1–1.6·10-2 S/cm was significantly higher than the ionic cond. of the neat ionic liq. (0.326·10-2 S/cm). The specific capacity of electric double layer capacitors based on electrolyte was 50–70 F/g.

7

Fotopolimeryzacja tiol-en dienów allilowych w imidazoliowych cieczach jonowych

Marcinkowska A., Zgrzeba A., Andrzejewska E.

Przemysł Chemiczny

|

2013

|

T. 92, nr 9

1630-1632

PL

Zaprezentowano badania przebiegu fotopolimeryzacji tiol-en w cieczach jonowych. Określono kinetykę polimeryzacji tiol-en ftalanu diallilu z 1,2-bis(2-merkaptoetoksy)etanem w obecności dwóch imidazoliowych cieczy jonowych: [BMIm][NTf2] oraz [EMIm][NTf2]. Badania kinetyczne uzupełniono o pomiary lepkości oraz oddziaływań międzycząsteczkowych w badanych układach wyjściowych metodą FTIR. Obecność cieczy jonowej w układzie tiol-en powoduje wzrost szybkości i skrócenie czasu reakcji oraz wzrost końcowego stopnia przereagowania.

EN

Diallyl phthalate was photopolymerized with (SHCH2CH2OCH2)2 in two 1-R-3-methylimidazolium bis(trifluoromethylsulfonyl) imides (R = Bu or Et) to study the polymerization kinetics (content 30–90% by mass) in air at 25°C by differential scanning calorimetry. The polymerization occured with higher rates, in shorter time and to higher conversions than that without the ionic liqs. The obsd. effect of ionic liqs. was associated both with intermol. interactions in the ternary system as well as with its viscosity.

8

Fotopolimeryzacja monometakrylanu glikolu polietylenowego w cieczach jonowych z kationem imidazoliowym

Andrzejewska E., Dembna A., Błędniak J., Stępniak I.

Przemysł Chemiczny

|

2013

|

T. 92, nr 9

1570-1572

PL

Zbadano wpływ sześciu cieczy jonowych (IL) z kationem imidazoliowym oraz fosforanu trikrezylu (TCP) jako rozcieńczalnika niejonowego, w stężeniu 50 i 70% mas. na przebieg fotopolimeryzacji monometakrylanu glikolu polietylenowego (PEGMM). Pomimo znacznego rozcieńczenia monomeru powodującego zanik efektu żelu, polimeryzacja w IL przebiegała z wyraźnym wzrostem szybkości, podczas gdy w przypadku polimeryzacji w TCP obserwowano jedynie zanik efektu żelu. Budowa anionu IL wywierała większy wpływ na przebieg fotopolimeryzacji niż długość podstawnika w kationie imidazoliowym. Efektywność przyspieszania polimeryzacji przez IL malała w szeregu: IL zawierające [BF4]- > IL zawierające [ATf]- > IL zawierające [NTf2]- i związana jest z wpływem tych cieczy zarówno na współczynnik szybkości propagacji, jak i terminacji.

EN

Six imidazolium ionic liqs. and a non-ionic tricresyl phosphate were used as diluents (50–70% by mass) for photopolymerization of poly(ethylene glycol) monomethacrylate to det. the reaction kinetics. An increase in the polymerization rate in the ionic liqs. was achieved despite a significant diln. of the monomer. In the nonionic diluent, only a redn. of the gel effect was obsd. Structure of the anions showed a stronger effect on the polymerization rate than the length of the imidazole ring substituents. The obsd. differences resulted from a different influence of the particular ionic liqs. on the increase of the propagation rate coeft. and decrease of the termination rate coeft.

9

A novel functional MgO ∙ SiO2/polyhedral oligomeric silsesquioxane hybrids as an active filler of polypropylene

Ambrożewicz D., Jakubowska P., Kloziński A., Nowacka M., Dudziec B., Andrzejewska E., Jesionowski T., Marciniec B.

Polish Journal of Chemical Technology

|

2013

|

Vol. 15, nr 4

42-48

EN

New organic/inorganic hybrid fillers were obtained by mechanical modification of magnesium silicate with selected polyhedral oligomeric silsesquioxane and characterized afterwards. MgO ∙ SiO2 was precipitated in a water system. The effect of chemical modification of magnesium silicate surface on their physicochemical properties was determined. Functionalization was carried out with the use of different amount of (1-(3-hydroxypropyl)dimethylsiloxy- 3,5,7,9,11,13,15-hepta(isobutyl)pentacyclo-[9.5.1.13, 9.15, 15.17, 13]octasiloxane). The polypropylene composites of 0.5, 1.0 and 1.5 wt.% modified by 10 weight parts by the mass of the filler were also produced. For the obtained polypropylene composites measurements of the tensile strength, Young’s modulus and elongation at break were performed.

10

Polimerowe materiały hybrydowe i kompozytowe zawierające funkcjonalizowane poliedryczne oligomeryczne silseskwioksany (POSS)

Andrzejewska E., Marcinkowska A., Prządka D., Kloziński A., Jakubowska P.

Polimery

|

2013

|

T. 58, nr 10

794--804

PL

Artykuł stanowi przegląd prac prowadzonych w Zakładzie Polimerów Politechniki Poznańskiej w ramach projektu „Silseskwioksany jako nanonapełniacze i modyfikatory w kompozytach polimerowych”. Badania dotyczą modyfikacji funkcjonalizowanymi poliedrycznymi oligomerycznymi silseskwioksanami (POSS) poli(met)akrylanów uzyskiwanych metodą fotopolimeryzacji, poliuretanów otrzymywanych w masie lub w rozpuszczalniku (modyfikacje in situ) oraz poliolefin (modyfikacja w procesie przetwórstwa). Omówiono wpływ dodatku POSS na kinetykę fotopolimeryzacji metakrylanów oraz właściwości fizyczne i mechaniczne otrzymanych poli(met)akrylowych materiałów hybrydowych i kompozytowych, a także na właściwości mechaniczne poliuretanów oraz charakterystykę reologiczną poliolefin.

EN

The paper presents a review of investigations carried out in Polymer Department at Poznan University of Technology within the project „Silsesquioxanes as nanofillers and modifiers in polymer composites”. Research focused on the modification of poly(meth)acrylates obtained by photopolymerization, polyurethanes synthesized in bulk or in a solvent (both in situ modifications) and polyolefins (modification during processing) by functionalized polyhedral oligomeric silsesquioxanes (POSS). The effects of the addition of POSS on photopolymerization kinetics of methacrylates (Figs. 1, 2, 6, 7), physical and mechanical properties of the resulting hybrid and composite poly(meth)acrylate materials (Figs. 3—5, 8), as well as mechanical properties of polyurethanes (Fig. 9) and rheological properties of polyolefins (Fig. 10—12) are discussed.

11

Analiza wpływu rozdzielczości danych źródłowych na jakość produktów fotogrametrycznych obiektu architektury

Markiewicz J.S., Kowalczyk M., Podlasiak P., Bakuła K., Zawieska D., Bujakiewicz A., Andrzejewska E.

Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji

|

2013

|

Vol. Spec.

69--84

PL

Wraz z szybkim rozwojem bezinwazyjnych metod pomiarowych opartych na pomiarze odległości od badanego obiektu zwiększyła się możliwość pozyskiwania danych z większą dokładnością przy jednoczesnym skróceniu czasu pomiaru. Pozwoliło to znacznie poszerzyć efektywność metod fotogrametrycznych w dokumentacji i analizie obiektów dziedzictwa kulturowego, poprzez połączenie danych z naziemnego skaningu laserowego z obrazami. Taka integracja pozwala pozyskać wymagane zwykle w tych zastosowaniach 3D modele obiektów, a także cyfrowe mapy obrazowe – ortoobrazy oraz produkty wektorowe. Jakość produktów fotogrametrycznych jest charakteryzowana zarówno ich dokładnością jak i zasobem treści, tj. liczbą i wielkością zawartych w nich detali. Jest to zawsze zależne od rozdzielczości geometrycznej danych źródłowych. Badania przedstawione w niniejszym referacie dotyczą oceny jakości dwóch produktów, obrazowego - ortoobrazu i wektorowego, wygenerowanych dla wybranych fragmentów obiektu architektonicznego. Danymi źródłowymi są chmury punktów z naziemnego skaningu laserowego oraz obrazy cyfrowe. Oba rodzaje danych zostały pozyskane w kilku rozdzielczościach. Numeryczne Modele Obiektu pozyskane z chmur punktów o różnej rozdzielczości, stanowią podstawę do orientacji zewnętrznej obrazów oraz stworzenia kilku wersji ortoobrazów o różnych rozdzielczościach. Porównanie tych produktów pomiędzy sobą pozwoli ocenić wpływ rozdzielczości danych źródłowych na ich jakość (dokładność, zasób informacji). Dodatkowa analiza zostanie przeprowadzona na podstawie porównania produktów wektorowych, pozyskanych na podstawie wektoryzacji (monoplotingu) ortoobrazów.

EN

Due to considerable development of the non-invasion measurement technologies, taking advantages from the distance measurement, the possibility of data acquisition increased and at the same time the measurement period has been reduced. This, by combination of close range laser scanning data and images, enabled the wider expansion of photogrammetric methods effectiveness in registration and analysis of cultural heritage objects. Mentioned integration allows acquisition of objects threedimensional models and in addition digital image maps – true-ortho and vector products. The quality of photogrammetric products is defined by accuracy and the range of content, therefore by number and the minuteness of detail. That always depends on initial data geometrical resolution. The research results presented in the following paper concern the quality valuation of two products, image of true-ortho and vector data, created for selected parts of architectural object. Source data is represented by point collection in cloud, acquired from close range laser scanning and photo images. Both data collections has been acquired with diversified resolutions. The exterior orientation of images and several versions of the true-ortho are based on numeric models of the object, acquired with specified resolutions. The comparison of these products gives the opportunity to rate the influence of initial data resolution on their quality (accuracy, information volume). Additional analysis will be performed on the base of vector products comparison, acquired from monoplotting and true-ortho images. As a conclusion of experiment it was proved that geometric resolution has significant impact on the possibility of generation and on the accuracy of relative orientation TLS scans. If creation of high-resolution products is considered, scanning resolution of about 2 mm should be applied and in case of architecture details - 1 mm. It was also noted that scanning angle and object structure has significant influence on accuracy and completeness of the data. For creation of trueorthoimages for architecture purposes high-resolution ground-based images in geometry close to normal case are recommended to improve their quality. The use of grayscale true-orthoimages with values from scanner intensity is not advised. Presented research proved also that accuracy of manual and automated vectorisation results depend significantly on the resolution of the generated orthoimages (scans and images resolution) and mainly of blur effect and possible pixel size.

12

Proces fotopolimeryzacji mieszanin akrylan/nanokrzemionka : badany metodami spektroskopii rozproszeniowej

Nowicka A., Ziobrowski P., Szybowicz M., Sądej-Bajerlein M., Andrzejewska E., Drozdowski M.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2012

|

[R.] 18, nr 5

485-488

PL

W niniejszej pracy przedstawiono wyniki badań procesu polimeryzacji inicjowanej promieniowaniem UV mieszaniny akrylanu 2-hydroxyetylu (HEA) zawierającego zdyspergowany nanonapełniacz w postaci hydrofobizowanej krzemionki Aerosil ® R7200. W badaniach wykorzystano metody spektroskopii rozproszeniowej: Brillouina i Ramana. Spektroskopia Brillouiona pozwoliła na określenie zmian właściwości sprężystych w trakcie procesu polimeryzacji dla różnej zawartości krzemionki (nanonapełniacza). Spektroskopia Ramana pozwoliła na monitorowanie procesu fotopolimeryzacji badanych układów. Została ona również wykorzystana do zbadania wpływu tlenu na proces polimeryzacji.

EN

This paper presents the results of the investigation of UV-initiated polymerization of 2-hydroxyetyl acrylate (HEA) containing a nanofiller (modified hydrophilic silica Aerosil ® R7200). The study was performed using scattering spectroscopy methods. Brillouin spectroscopy has been used to estimate changes in elastic properties occurring during the photopolymerization process of formulation containing different nanosilica contents. Raman scattering method was used to follow the photopolymerization process and to study the oxygen effect.

13

Światłoutwardzalne uretanoakrylowe materiały hybrydowe zawierające oktametakryloksypropylooktasilsekwioksan

Marcinkowska A., Andrzejewska E., Prządka D., Zgrzeba A.

Przemysł Chemiczny

|

2012

|

T. 91, nr 9

1873-1875

PL

Otrzymano nowe hybrydowe materiały organiczno-nieorganiczne na bazie żywicy uretanoakrylowej (E230) i oktametakryloksypropylooktasilseskwioksanu (M-POSS), wprowadzonego w ilości 5–35% mas. Utwardzanie mieszanin żywicą E230/M-POSS prowadzono metodą fotopolimeryzacji. Wytworzone materiały charakteryzowały się polepszonymi właściwościami mechanicznymi i fizykochemicznymi w stosunku do polimeru niemodyfikowanego. Zaobserwowano wzrost twardości (maks. o ok. 56%), modułu Younga (maks. ok. 15-krotny), wytrzymałości na rozciąganie (maks. ok. 3-krotny), zwiększenie odporności termicznej oraz zmniejszenie chłonności wody wytworzonych materiałów hybrydowych.

EN

A com. acrylic-urethane resin was reinforced by addn. of octamethacryloxypropyloctasilsesquioxane (5–35% by mass) and UV-cured. The resulting new hybrid org.-inorg. materials were studied for mech. and phys.-chem. properties. An increase in hardness (up to approx. 56%), Young modulus (a 15-fold), tensile strength (a 3-fold) as well as improved thermal resistance and reduced water uptake were obsd. as a result of the reinforcement.

14

Wpływ wstępnej degradacji środowiskowej oraz promieniowaniem UV/VIS na właściwości mechaniczne komercyjnych folii oksybiodegradowalnych

Marcinkowska A., Rozmysłowicz K., Andrzejewska E., Dach J., Pilarski K., Dach J., Pilarski K.

Rocznik Ochrona Środowiska

|

2011

|

Tom 13

1605-1617

PL

W ostatnich latach obserwuje się ciągły wzrost produkcji wyrobów opakowaniowych z tworzyw sztucznych, głównie poliolefin, co przekłada się na wzrost ilości odpadów. Polimery syntetyczne są odporne chemicznie i biologicznie; stąd pod wpływem czynników atmosferycz-nych (promieniowanie UV, tlen, temperatura, wilgoć, zanieczyszczenia środowiska, mikroorganizmy) mogą ulegać jedynie bardzo powolnej degradacji. Biodegradacja może nastąpić dopiero powstępnej degradacji chemicznej prowadzącej do zmniejszenia masy cząsteczkowej i powstania odpowiednich grup funkcyjnych, np. estrowych, kwasowych (degradacja oksydatywna), co czyni wyroby podatnymi na atak mikroorganizmów (biodegradacja). W przypadku poliolefin degradacja polega przede wszystkim na utlenianiu polimeru, najczęściej inicjowanym promienio-waniem UV [1÷7]. Jednakże szybkość degradacji wyrobów opakowa-niowych z poliolefin (toreb, tzw. "foliówek") jest niezwykle mała. Aby zapoczątkować i przyspieszyć degradację oksydatywną, opracowano specjalne dodatki przyspieszające, tzw. prodegradanty. Najczęściej spotykane na rynku polskim dodatki, to tzw. d2w (Symphony Environmental) oraz TDPA (Totally Degradable Plastic Additives, EPI Inc.). Warunkiem ich zadziałania jest napromieniowanie wyrobu światłem UV/VIS. Zgod-nie z informacją producentów, całkowita degradacja powinna zajść w przeciągu ok. 2 lat. W pracy niniejszej podjęto próbę zbadania wpływu naświetlania promieniowaniem UV/VIS oraz czynników atmosferycznych na właściwości mechaniczne pochodzących z różnych źródeł folii z polietylenu, zawierających dodatek prodegradanta. Zmiana właściwości będzie od-zwierciedleniem pojawienia się, przebiegu i szybkości degradacji.

EN

In recent years a continuous increase in the production of plastic packaging, especially polyolefins is observed. This cause an increase in the amount of waste. Synthetic polymers are chemically and biologically resistant, hence under the influence of atmospheric agents (UV radiation, oxygen, temperature, humidity, pollution, microbes) are subject to only very slow degradation. Biodegradation can only occur after the initial chemical degradation leading to a reduction in molecular weight and formation of proper functional groups such as ester, acid (oxidative degradation), which makes plastics susceptible to attack of microorganisms (biodegradation). In the case of polyolefins the degradation consists primarily of oxidation of the polymer, most often initiated by UV radiation [1 ÷ 7]. However, the rate of degradation of polyolefin packaging (bags) is extremely small. To initiate and accelerate the oxidative degradation, special additives were developed to speed up the process, so called prodegradants. In the work the mechanical properties of oxo-biodegradable polyethylene commercial bags containing TDPA (from Symphony Environmental) and d2w (from EPI Inc.) pro-oxidant additives were investigated before and after exposition to environmental degradation and UV/VIS - initiated degradation. For comparison, polyethylene foil without pro-oxidant was also investigated. It was observed that mechanical strength of the samples can improve or worsen during the initial stages of the degradation. In general, the strength at break Fmax, of the samples containing d2w decreases, whereas Fmax, of the samples containing TDPA first increases, and then, after a longer exposition time decreases. This suggests that the initial stages of the degradation (induced by UV/VIS irradiation or atmospheric conditions) run for these two additives with a predominance of other mechanisms. In addition, carbonyl absorption bands in the FTIR spectra appeared only for samples containing prooxidants, which may suggest that under the conditions used such foils degraded to higher degree than those without pro-oxidant.

15

Nanocomposites obtained by photopolymerization of (methacrylate monomer)/(methacrylate functionalized polyhedral oligomeric silsesquioxane) system

Andrzejewska E., Marcinkowska A., Wegner K.

Polimery

|

2011

|

T. 56, nr 1

63-66

EN

Nanocomposites based on a mixture of poly(ethylene glycol) dimethacrylate (PEGDM) with poly(ethylene glycol) monomethacrylate (PEGMM) (mass ratio 1:1) and propyl methacrylate functionalized polyhedral oligomeric silsesquioxane (M-POSS) were obtained by photopolymerization. Both the polymerization kinetics of compositions (with M-POSS contents loadings between 0 and 100 wt. %) and mechanical properties (with M-POSS contents between 0 and 35 wt. %) were investigated. It was found that M-POSS addition accelerates or retards the polymerization, depending on its concentration and reduces double bond conversion, however significantly increases modulus (E), tensile stress (σM) and hardness (H) of the resulting nanocomposite.

PL

Otrzymano nanokompozyty na bazie równowagowej mieszaniny mono- i dimetakrylanu glikolu poli(oksy)etylenowego oraz poliedrycznego silseskwioksanu funkcjonalizowanego grupami metakryloksypropylowymi (M-POSS). Zbadano kinetykę fotopolimeryzacji kompozycji zawierających 0-100 % mas. M-POSS oraz właściwości mechaniczne [wytrzymałość na rozciąganie (σM), moduł (E), wydłużenie przy zerwaniu (εB), twardość wg Shore'a A (H)] produktów zawierających 0-35 % mas. M-POSS (rys. 3). Stwierdzono, że dodatek M-POSS zwiększa szybkość fotopolimeryzacji (Rp) próbek o średnich stężeniach M-POSS (do 15 % mas.), a zmniejsza w przypadku próbek o stężeniach wyższych (rys. 2). Stopień konwersji wiązań podwójnych (pf) maleje ze wzrostem zawartości M-POSS (rys. 2b). Pomimo tego, zaobserwowano wzrost sztywności materiału przejawiający się gwałtownym wzrostem wartości modułu E (w próbce o zawartości POSS wynoszącej 35 % mas. aż 30-krotnym), wzrostem σM (nawet 4-krotnym), spadkiem εB oraz znaczącym wzrostem H (ok. 3-krotnym w próbce o zawartości M-POSS 35 % mas.).

16

Ocena wstępna stopnia rozkładu opakowań jednorazowych oferowanych przez sieci handlowe w procesach kompostowania i fermentacji

Dach J., Pilarski J., Marcinkowska A., Andrzejewska E.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2011

|

Vol. 56, nr 2

32-36

PL

W artykule omówiono badania wstępnej weryfikacji podatności na rozkład opakowań jednorazowych z tworzyw sztucznych, oferowanych na rynku krajowym, na procesy biodegradacji w metodzie odzysku R3, czyli (wg ustawy o odpadach z 2001 r.) recyklingu lub regeneracji substancji organicznych, które nie są stosowane jako rozpuszczalniki (włączając kompostowanie i inne biologiczne procesy przekształcania). Próbki jednorazowych opakowań foliowych poddano badaniom rozkładu w procesie kompostowania i fermentacji metanowej. Wyniki wskazują, że tylko jeden rodzaj badanych opakowań rozkładał się w procesie kompostowania (stopień rozkładu dochodzący do 91%). Dla pozostałych opakowań zanotowano stopień rozkładu poniżej 2,03%, a tylko w jednym przypadku na poziomie 8,5%.

EN

This paper presents the research on non-returnable packings degradation conducted into two environments: aerobic (composting process) and anaerobic (fermentation process). Six non-returnable bags from different, popular commercial networks as well as one typical non-degradable bag (as a control) were tested. The results show that only one from tested bagspassed by deep decomposition process reaching 91% in more wet oxygenic environment. The rest of the bags showed very poor mass losses or did not loss any mass like control samples. During fermentation process, the maximum mass losses reached 8,5% but usually were below 2,1%. Some bags did not notice any mass losses like in the case of control. After both processes, the bag samples (with only one exception) did not show any visible changes of appearance or structure.

17

Trójskładnikowe stałe elektrolity polimerowe zawierające ciecze jonowe

Andrzejewska E., Dembna A., Stępniak I.

Przemysł Chemiczny

|

2010

|

T. 89, nr 11

1392-1395

18

Fotopolimeryzacja: nowe badania, nowe materiały

Andrzejewska E., Marcinkowska A., Podgórska M., Stępniak I., Sądej M.

Polimery

|

2009

|

T. 54, nr 5

327-333

PL

Artykuł stanowi przegląd literaturowy dotyczący reakcji fotopolimeryzacji z wykorzystaniem monomerów sieciujących. Omówiono wyniki nowych badań przebiegu i kinetyki fotopolimeryzacji kompozycji wieloskładnikowych. Przedstawiono również możliwości otrzymywania techniką fotopolimeryzacji mieszanin polimerowych, nanokompozytów oraz stałych elektrolitów polimerowych. Zasygnalizowano kierunki zastosowań reakcji fotopolimeryzacji oraz uzyskanych na tej drodze materiałów polimerowych.

EN

The paper is a review concerning photopolymerization reaction with use of crosslinking monomers. The results of new investigations concerning the course and kinetics of photopolymerization of multicomponent compositions (Fig. 1-3) are discussed. The possibility of preparation of polymer blends, nanocomposites (Fig. 6, 7) or solid polymer electrolytes (Fig. 4, 5) via photopolymerization has been presented as well. The directions of applications of photopolymerization reaction and polymeric materials prepared in this way are also mentioned.

19

Composites of photocured acrylic resins with natural and polymeric fibers

Andrzejewska E., Andrzejewski M., Jęczalik J., Sterzyński T.

Polimery

|

2009

|

T. 54, nr 5

382-385

EN

The aim of this work was to examine a new family of composites based on the matrix produced of photocrosslinked resins filled with various types of natural or highly oriented synthetic thermoplastics fibers, and finally to examine the properties of such composites in comparison with samples produced from neat photocured resins. The matrix of the composites was the UV-cured epoxyacrylate or epoxymethacrylate resin. The isotactic polypropylene (iPP) fibre, modified with ethylene vinyl acetate (EVA) copolymer, or hemp fibre was used as the reinforcement. An increase in certain mechanical properties was reached in most of the composite materials studied. In case of iPP fibres reinforced composites, a brittle to ductile fracture transition was observed.

PL

Celem niniejszej pracy było otrzymanie nowej rodziny kompozytów z matrycą z fotoutwardzalnych żywic akrylanowych, wzmacnianych włóknem naturalnym lub wysokozorientowanym włóknem termoplastycznym oraz zbadanie właściwości tych kompozytów. Matryce kompozytów stanowiły utwardzone promieniowaniem UV żywice epoksyakrylanowe lub epoksymetakrylanowe. Jako wzmocnienie ciągłe zastosowano włókno konopne lub włókno z izotaktycznego polipropylenu (iPP) modyfikowane kopolimerem etylen/octan winylu (EVA). Stwierdzono poprawę pewnych właściwości mechanicznych w większości badanych kompozytów. W przypadku kompozytów wzmocnionych włóknami z iPP zaobserwowano przejście krucho-ciągliwe.

20

Wytłaczanie i utwardzanie światłoczułych kompozycji na bazie akrylanów niemodyfikowanych i modyfikowanych napełniaczami

Andrzejewska E., Andrzejewski M., Długosz M., Jęczalik J., Sterzyński T.

Przemysł Chemiczny

|

2008

|

T. 87, nr 9

959-963