Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 2019

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Analiza numeryczna stabilności zespolenia złamania kłykcia kości piszczelowej

Dziergowska Katarzyna, Kudłacik Konrad, Słowiński Jakub J.

Inżynier i Fizyk Medyczny

2019

Vol. 8, nr 6

488--491

Złamanie kłykcia kości piszczelowej jest poważnym urazem, który w obrębie złamań wszystkich kości długich stanowi 1% tego typu uszkodzeń [1], natomiast w obrębie samej kości piszczelowej już 9,2% przypadków [2]. Złamanie takie powstaje w efekcie superpozycji obciążeń działających pionowo wzdłuż osi kości w połączeniu z siłami działającymi ukośnie [3]. Tego rodzaju stan obciążeń jest możliwy do osiągnięcia podczas uprawiania sportu, ale też w efekcie wypadków komunikacyjnych. Liczba urazów i ich lokalizacja są pochodną wzrostu dynamiki życia, wydłużania się średniego wieku oraz aktywnego, nawet pośród seniorów, stylu życia [4]. Złamanie kłykcia zorientowane jest najczęściej po stronie bocznej kości. Znacznie rzadziej, zaledwie w 10-20% przypadków złamanie to przebiega po stronie przyśrodkowej, ale jego konsekwencje są poważniejsze [5]. Kłykieć przyśrodkowy pośredniczy w przeniesieniu 60% ciężaru ciała podczas normalnej aktywności, materiał kostny w jego obszarze charakteryzuje większa gęstość, jak również większy jest sam obszar tej części nasady bliższej kości względem strony bocznej [5]. Kłykieć boczny ze względu na jego umiejscowienie, tj. większą ekspozycję na zewnątrz ciała, znacznie łatwiej ulega uszkodzeniu. Z tego powodu złamania tego typu mogą częściej pochodzić od urazów o niskiej energii i w efekcie nie charakteryzują się dużą liczbą odłamów. Niezależnie od położenia, opisane złamanie bezpośrednio rzutuje na stabilność i ruchomość w stawie kolanowym, a dalej na mobilność pacjenta, w związku z czym jest kluczowe, aby jego stabilizacja mogła zapewnić prawidłowy zrost kostny i powrót do zdrowia [6]. W realizacji tego celu, szczególnie po stronie bocznej kości, najczęściej stosuje się śruby gąbczaste. Implant tego rodzaju stosowany jest powszechnie w wariancie o średnicy 6,5 mm o określonym skoku gwintu. Literatura fachowa porusza tematykę wpływu zastosowania dodatkowej śruby i sposobu jej umieszczenia względem pozostałych śrub [2], [4], [7] oraz dodatkowego użycia płytki [2], [5]-[8] na stabilność zespolenia odłamów kostnych. Brakuje natomiast źródeł, w których analizie poddano by wpływ wymiarów geometrycznych gwintu śruby na parametry istotne dla procesów zrostu kostnego. Postawiony cel obejmował oszacowanie stabilności izolowanego złamania kłykcia bocznego kości piszczelowej AO 4.1.B.1.1 zespolonego za pomocą dwóch śrub gąbczastych jako jednej z zalecanych technik operacyjnych.

Modern noninvasive methods for monitoring glucose levels in patients: a review

Dziergowska Katarzyna, Łabowska Magdalena Beata, Gąsior-Głogowska Marlena, Kmiecik Barbara, Detyna Jerzy

Bio-Algorithms and Med-Systems

2019

Vol. 15, no. 4

art. no. 20190052

This paper presents the current state of the art of noninvasive glucose monitoring. In recent years, we can observe constant increase in the incidence of diabetes. About 40% of all performed blood tests apply to the glucose tests. Formerly, this lifestyle disease occurred mainly in rich countries, but now it is becoming more common in poorer countries. It is related to the increase in life expectancy, unhealthy diet, lack of exercise, and other factors. Untreated diabetes may cause many complications or even death. For this reason, daily control of glucose levels in people with this disorder is very important. Measurements with a traditional glucometer are connected with performing finger punctures several times a day, which is painful and uncomfortable for patients. Therefore, researches on other methods are ongoing. A method that would be fast, noninvasive and cheap could also enable testing the state of the entire population, which is necessary because of the number of people currently living with undiagnosed type 2 diabetes. Although the first glucometer was made in 1966, the first studies on glucose level measurement in tear film were documented as early as 1937. This shows how much a noninvasive method of diabetes control is needed. Since then, there have been more and more studies on alternative methods of glucose measurement, not only from tear fluid, but also from saliva, sweat, or transdermally.