Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Porównanie różnych technologii zabezpieczeń antykorozyjnych pod kątem ich trwałości, ekologii i kosztów

Królikowska A., Bonora P. L.

Drogi : budownictwo infrastrukturalne

|

2012

|

Nr 6 (8)

46-55

PL

Przedstawiamy kompleksowy przegląd metod zabezpieczania obiektów stalowych przed korozją. Autorzy ukazują wady i zalety technologii, często popełniane przez wykonawców błędy, a także przeprowadzają analizę kosztów ich zastosowania.

EN

The article presents comprehensive review of methods of protection against corrosion of steel construction. The authors show the advantages and disadvantages of each technology, errors often committed by the contractors and carry out analysis of the cost of each technology.

2

Tendencje rozwoju nowych polimerów

Królikowska A., Bonora P. L.

Ochrona przed Korozją

|

2011

|

nr 9

542-546

PL

Pracując w dziedzinie powłok antykorozyjnych i patrząc na ich błyskawiczny rozwój w ciągu ostatnich lat nie zdajemy sobie jednak sprawy, że jest to jedynie nikła część rozwoju w dziedzinie polimerów. Artykuł przybliża rozwój polimerów do innych zastosowań.

EN

Working in the field of anticorrosive coatings and appreciating their development during last years, we do not take into consideration that it is only the minor part of development in the polymers science. This article aims to allow you the deeper vision of it.

3

Electrochemistry, a tool for the corrosion engineer

Bonora P. L., Królikowska A.

Ochrona przed Korozją

|

2011

|

nr 12

654-658

EN

Electrochemistry is not a primary science, since electricity is a corollary of both chemistry and physics, through thermodynamics and kinetics. Its impact in technology, and in chemical engineering too, is limited to special restricted areas, like electrodeposition, energy storage (with the well known and critical limitations), chlor-soda industry and some electrometallurgy (copper, aluminium etc.), while there is a wide use of electrochemical devices. Provided that corrosion engineering be, outside US, a real profession, corrosion scientists are actually the main copy-writers of electrochemical methods in corrosion research in the laboratory while anticorrosion technologists tend to trust physical and/or mechanical methods both for testing and for monitoring, as well as for forecasting reliability and expectancy of useful service life of structures. Moreover, also in failure analysis often physical, chemical, mechanical test methods are used (SEM, TEM, EDAX etc.) instead of electrochemical ones. International Standards concerning electrochemical testing and monitoring methods are rare, and some of them since long time remained in form of Draft (ISO 16773 1-4 - 2007-2009). The evolution of electrochemical methods in corrosion research is reviewed and some examples of the few instances when electrochemistry is usefully employed in corrosion control on site is described: - corrosion control of steel pipelines through Rp monitoring; - radio-monitored electrochemical noise on US Navy ships; - EIS monitoring on steel bridges; - EIS monitoring of structures underwater; - rebar corrosion monitoring on concrete viaducts.

PL

Elektrochemia sama w sobie nie jest nauką podstawową, jako że występujące w niej zjawisko elektryczności jest bezpośrednio zależne od chemii i fizyki za pośrednictwem termodynamiki i kinetyki. Oddziaływanie elektrochemii na technologię jak i inżynierię chemiczną ogranicza się do kilku obszarów takich jak elektroosadzanie, magazynowanie energii (procesu o powszechnie znanych ograniczeniach), przemysłu chloroalkalicznego oraz elektrometalurgicznego (miedź, aluminium itp.). Elektrochemia znajduje też szerokie zastosowanie w urządzeniach elektrochemicznych. W inżynierii antykorozyjnej naukowcy badający korozję są głównymi autorami metod elektrochemicznych stosowanych w laboratorium do badania zjawisk korozji, podczas gdy technologowie ds. walki z korozją zazwyczaj ufają metodom fizycznym i/lub mechanicznym do badania i monitorowania zjawisk korozji, jak również przewidywania skuteczności i żywotności konstrukcji. Ponadto, w analizie awarii, zamiast metod elektrochemicznych, stosuje się często fizyczne, chemiczne i mechaniczne metody badań (SEM, TEM, EDAX itp.). Rzadko spotykane są też Międzynarodowe Normy dotyczące badań elektrochemicznych i metod monitorowania, a niektóre z nich już dawno zatrzymały się na etapie projektu (ISO 16773 04/01 2007-2009). W pracy przedstawiono ewolucję metod elektrochemicznych stosowanych do badania korozji. Opisano również wybrane przykłady, gdzie elektrochemia jest skutecznie stosowana do kontroli korozji w terenie: - zapobieganie korozji rurociągów stalowych poprzez monitorowanie Rp; - monitorowanie drogą radiową szumów elektrochemicznych na okrętach amerykańskiej marynarki wojennej; - monitorowanie EIS na stalowych mostach; - monitorowanie EIS konstrukcji podwodnych; - monitorowanie korozji zbrojenia na wiaduktach betonowych.

4

Corrosion resistance of intermediate coatings containing micaceous iron oxide of different degree of lamellarity

Bonora P. L., Lekka M.

Ochrona przed Korozją

|

2009

|

nr 6

219-223

EN

Adhesion, electrochemical reactions and barrier properties of a coating on a clean well prepared substrate are the parameters responsible for the extended service life of a structures. The use of micronized MIOx powders is studied to the aim of evaluating the possibility of their use as anticorrosive pigments either in primers or in intermediate both organic and inorganic coatings as partial substitutes of zinc powder. To this aim we compared three types of intermediate coatings containing MICA and two different types of MIOx pigments. The fi rst type of MIOx powder was grade A according to the ISO 10601 having a lamellarity degree of about 80% while the second one was cubic with a lamellarity degree of about 10%. The coating systems are composed by a 50 žm thick epoxy primer and a 120 žm thick epoxy intermediate layer containing 23.4% w/w of MICA powder or 43.3% w/w of the two different types of MIOx pigments. The specimens have been exposed in a humidostatic chamber for 1500 h with controls every 100 h and to cyclic weathering according to ISO 20340 (3 days - salt spray, 3 days - UV, 1 day - 23oC 50% RH) for 8 cycles with controls at the end of each cycle. The specimens have been controlled by visual observation for the presence of pits or blisters and electrochemical impedance spectroscopy (EIS) measurements have been performed on selected samples. At the end of each test also FTIR spectroscopy and colorimetric measurements have been performed in order to evaluate the overall degradation of the resin. The experiments showed that both MIOx pigments offer a much higher protection in comparison to the MICA pigments. The specimens with MICA pigments presented the first pits after 200 h of exposure to the humidostatic chamber and after 2 weeks of cyclic exposure. The high lamellarity of the first type of MIOx leads to a coating with higher barrier properties. The coatings containing the lamellar pigments presented the fi rst pits (detectable by EIS) after 900-1200 h of exposure to the humidostatic chamber and after 5-7 cycles of the cyclic exposure while those containing the cubic pigments presented the first pits after 600-900 h and 2-4 cycles respectively. Also the different photodegradation showed the better barrier properties of lamellar MIOx.

PL

Przyczepność, reakcje elektrochemiczne i właściwości barierowe powłok nałożonych na czyste, dobrze przygotowane podłoże to parametry odpowiedzialne za zwiększenie trwałości konstrukcji. Przeprowadzono badania mikronizowanych proszków błyszczu żelaza (MIOx), w celu oceny możliwości zastosowania ich jako pigmentów antykorozyjnych zastępujących częściowo pył cynkowy w gruntach lub międzywarstwach, zarówno organicznych, jak i nieorganicznych. W badaniach porównano trzy rodzaje powłok międzywarstwowych zawierających mikę (MICA) i dwa różne rodzaje pigmentów MIOx. Pierwszy rodzaj MIOx to gatunek A zgodny z ISO 10601 o zawartości struktur płatkowych ok. 80%, drugi rodzaj badanego pigmentu miał budową sześcienną a zawartość struktur płatkowych wynosiła ok. 10%. Badany system powłokowy składał się z epoksydowej powłoki gruntowej o grubości 50 žm i poksydowej powłoki międzywarstwowej o grubości 120 žm zawierającej 23,4% m/m MICA lub 43,3% m/m dwóch różnych rodzajów MIOx. Próbki eksponowano 1500 h w komorze wilgotnościowej, kontrolując je co 100 h, oraz 8 cykli w komorze do badania odporności na czynniki atmosferyczne zgodnie z ISO 103040 (1 cykl obejmował: 3 dni - natrysk solanki, 3 dni - działanie UV, 1 dzień - 23oC, 50% wilg. wzgl.), kontrolując je na końcu każdego cyklu. Próbki oceniano wizualnie pod kątem obecności wżerów i pęcherzy. Wybrane próbki oceniono ponadto metodą elektrochemicznej spektroskopii impedancyjnej (EIS). Po zakończeniu każdego testu wykonano również badania metodą spektroskopii FTIR i metodą kolorymetryczną, w celu oceny ogólnej degradacji spoiwa. Badania wykazały, że obydwa badane pigmenty MIOx odznaczają się o wiele lepszymi właściwościami ochronnymi niż pigmenty MICA. Na próbkach zawierających pigmenty MICA pierwsze wżery korozyjne pojawiły się po 200 h ekspozycji w komorze wilgotnościowej i po 2 tygodniach badań w warunkach cyklicznych. Duża zawartość struktur płatkowych w pierwszym rodzaju pigmentu MIOx zapewnia otrzymanie powłok o bardzo dobrych właściwościach barierowych. Na powłokach zawierających ten rodzaj pigmentu pierwsze wżery (stwierdzone metodą EIS) pojawiły się po 900-1200 h ekspozycji w komorze wilgotnościowej i po 5-7 cyklach badań w zmiennych warunkach, podczas gdy na powłokach zawierających pigment o budowie sześciennej pierwsze wżery pojawiły się, odpowiednio, po 600-900 h i 2-4 cyklach. Różnice w fotodegradacji spoiwa również potwierdzają lepsze właściwości pigmentów płatkowych MIOx.

5

Uwagi na temat powłok z nanocząstkami

Bonora P. L.

Ochrona przed Korozją

|

2008

|

nr 12

435-439

PL

Nanotechnologie są obecnie przedmiotem wielu prac badawczych. Interesującą i stanowiącą wyzwanie dziedziną zastosowania nanotechnologii jest modyfikacja powierzchni powłok za pomocą nanocząstek. W artykule omówiono dwie dziedziny stosowania nanocząstek: zastosowanie w powłokach organicznych nano-ditlenku tytanu jako fotoreaktywnego pigmentu, w celu uzyskania powierzchni samoczyszczących się i umożliwiających zmniejszenie zanieczyszczenia lotnymi związkami organicznymi (VOC) oraz zastosowanie nanocząstek w powłokach elektrolitycznych, w celu poprawy odporności na korozję i zużycie. Pierwsza część obejmuje przegląd wielu wyników badań laboratoryjnych, mających na celu poprawę fotokatalitycznych właściwości TiO2 i skuteczności jego działania w powłokach. Zasygnalizowano w niej, że próby zastosowania w praktyce opracowanych technologii często nie opierają się na wiarygodnych badaniach wykazujących rzeczywistą skuteczność działania nanocząstek. W drugiej części przedstawiono osiągnięcia w dziedzinie wytwarzania powłok kompozytowych Ni-nano SiC, o zwiększonej odporności na korozję i zużycie, stosowanych w kolejnictwie, okrętownictwie i przemyśle spożywczym.

EN

Nanotechnology is a very up-dated subject of research. An interesting and challenging branch of it concerns surface modifications due to nanoparticles added to surface coatings. The article refers particularly on two approaches to the subject, namely the use of nano titanium dioxide as photoreactive pigment able to self-clean surfaces as well as to reduce VOC pollution, and the use of nanoparticles to improve both corrosion and wear resistance galvanic cotings. As for the fi rst part, a review is presented of the very many results obtained in-vitro aimed to improve the photoreactive properties of TiO2, including the related efficiency tests. On the other hand, the attempts to apply in practice the technology are often realised without a reliable test schedule showing the actual efficiency of the application. The second part shows the achievements obtained producing Ni-nano SiC composite coatings in order to improve both corrosion and wear resistance of industrial objects in use for railways, naval and food industries.

6

Nanotechnologia w powłokach

Bonora P. L., Lekka M., Creazzi L.

Ochrona przed Korozją

|

2006

|

nr 4

130-131

PL

Materiały w skali nano mają inne właściwości od wyjściowego materiału i od proszków rozdrobnionych w skali mikro. Ich duża powierzchnia zmienia ich chemiczne i fizyczne właściwości pozwalając na tworzenie nowych materiałów o lepszych właściwościach optycznych, termicznych, mechanicznych, chemicznych i elektrycznych. Pokazano dwa przykłady powłok z nanocząsteczkami: powłokę metalową z wzmocnieniem ceramicznymi nanocząsteczkami, charakteryzującą się wysoką odpornością na zużycie i korozję oraz fotokatalityczną powłokę na konstrukcje. W szczególności omówiono specyfikę produkcji oraz charakterystykę ceramicznych nanoproszków i ich właściwości w powłoce.

EN

Nanoscaled materials characteristics differ from bulk materials and from micro sized powders. The higher surface area affect their chemical and physical properties, allowing the design of new materials with improved optical, thermal, mechanical, chemical, electrical performances. In this paper, two examples of nanocomposite coatings are described: (i) metallic coatings with ceramic nano- reinforcements, having high resistance both to wear and corrosion, and (ii) photocatalytic coatings for constructions. In particular, the peculiarities in the production and characterization of ceramic nano powders and the properties of the coatings are presented.