Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Chłodnictwo : organ Naczelnej Organizacji Technicznej

2 2022

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Osobiste modele odczuć cieplnych. Eksperymentalna ocena wpływu masy ciała na odczuwanie komfortu

Lipczyńska Aleksandra, Mishra Asit, Shiavon Stefano

Chłodnictwo : organ Naczelnej Organizacji Technicznej

2022

R. 57, nr 3

12--16

Na całym świecie 39 proc. dorosłych ma nadwagę, 13 proc. jest otyłych, a 9 proc. ma niedowagę. Obecne normy dotyczące warunków cieplnych środowiska wewnętrznego opracowane zostały dla osób o normalnej wadze, mogą zatem ignorować prawie 60 proc. populacji. Może to mieć znaczący wpływ na komfort i produktywność użytkowników obiektów oraz zużycie energii przez budynki. Oprócz tego, wykorzystywane w normach modele odczuć cieplnych (model przewidujący średnią ocenę odczuć cieplnych (Predicted Mean Vote – PMV) oraz modele adaptacyjne) nie nadają się do przewidywania indywidualnych odczuć cieplnych, gdyż opracowane zostały dla średniej populacji i nie uwzględniają indywidualnych czynników. Ponadto, oba modele nie dostosowują się do zmieniających się warunków ani nie uwzględniają nowych czynników, np. zmiany preferencji użytkowników. W pierwszym etapie prac, wykonano badania w komorze klimatycznej mające na celu sprawdzenie czy i w jaki sposób wskaźnik masy ciała (Body Mass Index – BMI) jest powiązany z komfortem cieplnym, odczuciami i preferencjami oraz parametrami fizjologicznymi dla typowych warunków termicznych występujących w pomieszczeniu. W badaniach uczestniczyło 76 osób we wszystkich kategoriach wskaźnika BMI – od 17 do 37 kg/m2. Każdy uczestnik przeszedł te same cztery sesje w różnej, średniej temperaturze operacyjnej: 19,9°C, 22,4°C, 25,3°C i 28,2o°C. Uzyskaliśmy subiektywne informacje zwrotne od uczestników na temat ich wrażeń termicznych i preferencji, wrażeń i preferencji dotyczących wilgotności, oceny komfortu cieplnego i postrzegania jakości powietrza. Zmierzyliśmy również temperaturę skóry, ciśnienie krwi, tętno, poziom glukozy we krwi, wagę, wzrost, obwód talii i bioder oraz skład ciała. Ogólnie rzecz biorąc, nie stwierdzono istotnego wpływu BMI na odczucie termiczne. Jednak uczestnicy z nadwagą i otyłością preferowali niższą temperaturę w porównaniu z uczestnikami z prawidłową wagą i niedowagą, co może wskazywać na praktyczne zastosowanie w strategiach kontroli warunków cieplnych w budynkach.

Czy CO2 może być stosowany jako wskaźnik prawdopodobieństwa zakażenia krzyżowego?

Bivolarova Mariya P., Guo Linxuan, Melikov Arsen K., Lipczyńska Aleksandra, Kierat Wojciech

Chłodnictwo : organ Naczelnej Organizacji Technicznej

2022

R. 57, nr 4

16--20

Zbadano zasadność stosowania CO2 jako wskaźnika prawdopodobieństwa infekcji przenoszonej drogą powietrzną. Pomiary gazu znacznikowego przeprowadzono w laboratorium polowym z dwoma oddychającymi manekinami termicznymi przypominającymi "zainfekowane" i "podatne" osoby siedzące przy biurkach. Pomieszczenie było wentylowane z dystrybucją powietrza mieszającego. Experiments wykonano z trzema szybkościami wentylacji. Gaz CO2 był dozowany do powietrza wydychanego przez manekiny w celu symulacji metabolicznego wytwarzania CO2 przez ludzi. Jednocześnie gaz znacznikowy podtlenku azotu (N2O) był dozowany do powietrza wydychanego przez jeden z manekinów ("zarażona osoba") w celu symulacji emisji wydychanych zakaźnych cząstek. Stężenia CO2 i N2O mierzono w kilku punktach. Prawdopodobieństwo zakażenia obliczono na podstawie stężenia CO2 i N2O mierzonego w powietrzu wdychanym przez narażonego manekina ("osoba podatna"). Wyniki nie potwierdziły, że CO2 może być stosowany jako wskaźnik zastępczy do oceny prawdopodobieństwa zakażenia.

The validity of using CO2 as an indicator of the probability of airborne infection was investigated. Tracer gas measurements were performed in a field laboratory with two breathable thermal manikins resembling "infected" and "susceptible" people sitting at desks. The room was ventilated with mixing air distribution. Experiments were performed with three ventilation rates. CO2 gas was injected into the exhaled air of manikins to simulate the metabolic production of CO2 by humans. Simultaneously, nitrous oxide (N2O) tracer gas was injected into the exhaled air by one of the mannequins ("infected person") to simulate the emission of exhaled infectious particles. The concentrations of CO2 and N2O were measured at several points. The contamination probability was calculated from the concentration of CO2 and N2O measured in the air inhaled by the exposed manikin ("susceptible person"). The results did not confirm that CO2 can be used as a proxy to assess the likelihood of contamination.