Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Urban planning of Khartoum. History and modernity Part II. Modernity

Hassan S.S., Kobylarczyk J., Kuśnierz-Krupa D., Chałupski A., Krupa M.

Wiadomości Konserwatorskie

|

2017

|

Nr 52

140--148

EN

The cosmopolitan centre of Khartoum, built in order to meet the requirements of the British residing there in isolation, was a concept realising the planning vision of a contemporary metropolitan city created on the level differing from the twentieth-century urban-planning principles of the West. Branching off, according to a meticulously planned and controlled scheme, the orthogonal grid of Khartoum with its opposite, chaotic Umm-durman on the other bank of the Nile, within half a century of their existence became proof of the phenomenon which, even today, might be regarded as a utopia. Free from tension, full of cultural contrasts and class differences, the capital of Sudan did not escape the touch of premature old age. A period of prosperity, known from old postcards and sentimental stories, was replaced with another utopia whose vision did not survive the clash with reality. In the second part of work concerning the history and urban development of Khartoum, the Authors presented issues concerning the realisation of urban-planning visions from the 1st and 2nd half of the 20th century. They also drew attention to their consequences and the fact that they constitute a signifi cant legacy for the current generation of urban planners.

PL

Kosmopolityczne centrum Chartumu, zbudowane aby sprostać wymaganiom rezydujących tam w izolacji Brytyjczyków, było koncepcją realizującą planistyczną wizję współczesnego miasta metropolitalnego stworzonego na poziomie nieodbiegającym od dwudziestowiecznych założeń urbanistycznych Zachodu. Rozgałęziająca się według ściśle zaplanowanego i kontrolowanego schematu, ortogonalna siatka Chartumu wraz z zaprzeczającym jej, chaotycznym Umm-durmanem po drugiej stronie Nilu stały się w ciągu półwiecza istnienia dowodem fenomenu, który nawet dziś mógłby być uznany za utopię. Wolna od napięć, pełna kulturowych kontrastów i różnic klasowych stolica Sudanu nie uniknęła dotyku przedwczesnej starości. Czas dobrobytu znany dziś ze starych pocztówek i sentymentalnych opowieści zastąpił czas innej utopii, której wizja nie zniosła zderzenia z rzeczywistością. W drugiej części pracy dotyczącej historii rozwoju urbanistycznego Chartumu autorzy przedstawili problemtykę dotyczącą realizacji wizji urbanistycznych z I i II połowy XX wieku. Zwrócili również uwagę na ich skutki i fakt, że stanowią istotną spuściznę dla współczesnej generacji planistów.

2

Urban planning of Khartoum. History and modernity. Part I. History

Hassan S.S., Elkheir O., Kobylarczyk J., Kuśnierz-Krupa D., Chałupski A., Krupa M.

Wiadomości Konserwatorskie

|

2017

|

Nr 51

86--94

EN

Niniejszy artykuł jest pierwszą częścią opracowania dotyczącego rozwoju przestrzennego Chartumu i podejmuje problematykę genezy oraz historii powstania miasta. Chartum jest stolicą Sudanu oraz głównym ośrodkiem politycznym, handlowym i kulturalnym tego kraju. Miasto, założone w wieku XIX, w miejscu połączenia Białego i Błękitnego Nilu, jest przykładem ciekawej struktury urbanistycznej, złożonej z trzech, niezależnie funkcjonujących ośrodków: Chartumu, Omdurmanu oraz Chartumu Północnego.

3

Hutong. Próby konserwacji w wirach ewolucji Pekinu

Chałupski A.

Wiadomości Konserwatorskie

|

2017

|

Nr 50

7--19

PL

Od czasu upadku ostatniej dynastii Chin oryginalna zabudowa hutongów Pekinu, pochłaniana przez dynamicznie modernizowaną tkankę miejską, ulegała procesowi nieustannej degradacji. W zgiełku radykalnych zmian urbanistycznych, których motorem napędowym była kiedyś ideologia, a współcześnie zysk, zabrakło miejsca dla działań motywowanych potrzebami mieszkańców tradycyjnych domów dziedzińcowych. Mimo wielu katastrofalnych w skutkach przedsięwzięć rozwojowych podejmowano także inicjatywy, które miały szansę złagodzić negatywny efekt gwałtownego przyrostu nowoczesnej tkanki miejskiej – czy wykorzystano zakumulowany w nich potencjał? Jak wyglądał powolny i metodyczny proces usuwania przestarzałych komponentów miasta, mający na celu zaspokojenie potrzeb wzrastającej liczby mieszkańców? Kiedy obserwuje się ocalałe od destrukcji ślady architektury czasów zamierzchłych, rodzi się jeszcze jedno, najważniejsze pytanie – o to, jaka czeka je przyszłość. Przedstawiona w artykule historia i analizy oparte na wybranych materiałach badawczych kreślą podstawy rozumienia problematyki konserwacji tradycyjnej zabudowy w silnie zurbanizowanym środowisku miejskim, a także przedstawiają zarys metodologiczny najnowszych przedsięwzięć stosowanych przez specjalistów, nieobojętnych wobec skarbów historii architektury.

EN

Since the fall of the last dynasty in China, original hutong buildings in Beijing absorbed by dynamically modernized urban tissue have undergone constant degradation. Within the hustle and bustle of radical urban changes, once fuelled by ideology and nowadays by profit, no room has been left for activities motivated by needs of the inhabitants of traditional courtyard residences. Despite numerous developmental undertakings which had catastrophic results, other initiatives that had a chance to alleviate the negative impact of the violent increase of modern urban tissue have also been undertaken. But has the potential accumulated in them been fully used? What did the slow and methodical process of removing outdated city components look like, which was to satisfy the needs of the growing city population? When one observes traces of architecture from the distant past saved from destruction, a more crucial question arises – what future awaits them? The history and analyses presented in the article and based on selected research materials form a basis for understanding the issue of conservation of traditional buildings in the intensely urbanised city environment, and present a methodological outline of the latest enterprises conducted by specialists sensitive to treasures of history of architecture.