Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!
Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Analysis of Child Marriage and Related Policies in Indonesia: Sustainable Development Issue

Duadji Noverman, Tresiana Novita

Problemy Ekorozwoju

2022

Vol. 17, nr 1

101--113

Child marriage is a prevalent social problem in developing countries, including Indonesia, and its implementation has been prohibited in all regions of Indonesia. The revision of the marriage law that lifts up the minimum age limit for child marriage and the implementation of the child protection policy does not inevitably guarantee that the practice of child marriage can be avoided. The research objective of this study was to analyze the success of the factors and the effectiveness of the implementation of policies on handling the practice of child marriage in achieving sustainable goals in Indonesia. Data collection was performed using a profile approach utilizing data from the National Development Planning Agency of 2016-2019, desk review of the literature, and stock-taking of relevant research studies. Moreover, the effectiveness of policy implementation is assessed using a contingency analysis of the factors of policy commitment and government capacity. The results showed that the effectiveness of policy implementation from the factor of policy commitment was performed through the integration of the goals of SDGs into the national strategy for preventing child marriage, enforcement of main policy changes, mapping of regional-based issue trends and root causes, mapping of regional-level derivative policies issued before main policy revision changes, harmonization and synchronization of various policies through derivative policies, planning and development at the regional and village levels. Adjustment in the factor of implementation capacity of policy is indicated by institutional convergence and synergy of various parties, including learning from various good practices in the regions. The contingency matrix-based policy application model for handling the practice of child marriage will be effective if it utilizes a progressive model.

Małżeństwa zawierane przez dzieci są powszechnym problemem społecznym w krajach rozwijających się, w tym w Indonezji, choć ich wprowadzanie zostało zakazane we wszystkich regionach kraju. Zmiana prawa małżeńskiego, która podnosi dolną granicę wieku dla małżeństw dzieci, oraz wdrożenie polityki ochrony dzieci nie gwarantuje uniknięcia praktyki małżeństw dzieci. Celem badawczym niniejszego opracowania jest analiza sukcesu czynników i skuteczności wdrażania polityk dotyczących postępowania z praktyką małżeństw dzieci w kontekście osiągania zrównoważonych celów w Indonezji. Zbieranie danych przeprowadzono z zastosowaniem podejścia profilowego, wykorzystując dane z Narodowej Agencji Planowania Rozwoju z lat 2016-2019, przegląd literatury i inwentaryzację badań naukowych. Ponadto skuteczność realizacji polityki oceniono za pomocą analizy czynników zaangażowania politycznego i zdolności rządu. Wyniki pokazały, że skuteczność wdrażania polityki na podstawie czynnika zaangażowania politycznego została dokonana poprzez integrację celów SDGs z krajową strategią zapobiegania małżeństwom dzieci, egzekwowanie głównych zmian polityki, mapowania regionalnych trendów problemowych i przyczyn źródłowych, mapowania polityk pochodnych na poziomie regionalnym wydanych przed zmianami głównej rewizji polityki, harmonizacja i synchronizacja różnych polityk poprzez polityki dotyczące instrumentów pochodnych oraz planowanie i rozwój na poziomie regionalnym i wsi. Na dopasowanie czynnika zdolności wdrożeniowej polityki wskazuje zbieżność instytucjonalna i synergia różnych stron, w tym uczenie się na bazie różnych dobrych praktykach w regionach. Oparty na matrycy kontyngencji model stosowania polityki w odniesieniu do praktyki zawierania małżeństw dzieci będzie skuteczny, jeśli będzie wykorzystywał model progresywny.

Cantrang: A Dilemma in Policy Implementation (Case in Lampung Bay, Indonesia)

Febryano Indra Gumay, Supono, Damai Abdullah Aman, Hardian Debi, Winarno Gunardi Djoko, Tresiana Novita

Problemy Ekorozwoju

2021

Vol. 16, nr 1

133--142

Cantrang is a section of seine nets which has been banned in all regions of Indonesia. However, this policy can stir to pros and cons due to implementation. The purpose of this study is to analyze the success of the stage and the effectiveness of policy implementation on cantrang prohibition in Lampung Bay, Indonesia. Data were collected by interview, observation, and documentation studies, next the policy implementation was reviewed by the marketing policy studies then for further analyze was using ambiguity-conflict matrix. The result of this research shows the unsuccessful of the policy marketing on implementing cantrang prohibition policy from policy acceptance side and policy adoption, also on readiness strategy side is failed. Fisher community do not fulfil the policy and not become a part of it, hesitancy of local government as an executor of the policy, vertical conflict between fisherman and government. The analysis of ambiguity-conflict matrix gives the choice of effectiveness politic model implementation and experimentation, replace the administrative policy implementation. Effective but non-destructive fishing gear can be encouraged to be developed by the government through studies that involving all stakeholders including fisherman and academics. The government is also expected to replace the prohibition policy with a regulatory policy on the cantrang construction and capture area arrangement. In addition, the government is expected to create legal certainty in the field, so it may minimize the fisherman’s conflicts and opposition to cantrang prohibition policies.

Kantrang to sieć trałowa, której użytkowania zakazano we wszystkich regionach Indonezji. Jej wdrażanie ma jednak tak wady, jak i zalety. Celem niniejszej pracy jest analiza sukcesu i skuteczności wdrażania polityki dotyczącej zakazu kantrangu w zatoce Lampung w Indonezji. Dane zebrano na podstawie wywiadów, obserwacji i badań dokumentacji, a następnie wdrożenie polityki zostało przeanalizowane z pozycji polityki marketingowej, po czym do dalszej analizy wykorzystano macierz niejednoznaczności-konfliktu. Wyniki tych badań pokazują, że marketing dotyczący wdrażania polityki zakazu kantrang od strony jej akceptacji i przyjęcia, a także od strony gotowości jej wdrażania, nie powiódł się. Społeczność rybacka nie realizuje polityki i nie staje się jej częścią, samorząd jako wykonawca polityki także zawodzi, następuje wertykalny konflikt między rybakami a rządem. Analiza macierzy niejednoznaczności konfliktu wskazuje na możliwości poprawy skuteczności wdrażania modelu politycznego i przygotowania nowej polityki administracyjnej. Rząd może zachęcać do opracowywania skutecznych, ale nieniszczących narzędzi połowowych opracowanych z udziałem wszystkich zainteresowanych stron, w tym rybaków i naukowców. Oczekuje się również, że rząd zastąpi politykę zakazową polityką regulacyjną dotyczącą dopuszczalnych form budowy sieci kantrangu i jej zdolności połowowych. Ponadto oczekuje się, że rząd stworzy skuteczne prawa w tej dziedzinie, dzięki czemu zmniejszeniu ulegnie zakres sprzeciwu wobec polityki zakazu kantrangu.