Celem artykułu jest zasygnalizowanie konieczności wypracowania jednolitej definicji i sposobu obliczania intensywności zabudowy na potrzeby praktyki urbanistycznej. Punktem odniesienia jest definicja intensywności zabudowy, przyjęta w znowelizowanej ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym na tle definicji zaczerpniętych z innych źródeł. Intensywność zabudowy jest parametrem o najdalej idących skutkach w przestrzeni. Właściwe określenie tego wskaźnika umożliwia zachowanie lub kształtowanie ładu przestrzennego. Problemy z definicją, obliczaniem i interpretacją intensywności zabudowy mogą być przyczyną konfliktów społecznych. Błędne ustalenie analizowanego wskaźnika może powodować również skutki finansowe oraz prawne. W związku z planami Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju przewiduje się, że w najbliższym czasie wprowadzony zostanie obowiązek sporządzenia aktów planistycznych w formie baz danych przestrzennych oraz ich publikacji z wykorzystaniem usług danych przestrzennych. Konsekwencją zmiany sposobu sporządzania załącznika graficznego planu miejscowego będzie konieczność stosowania katalogu konkretnych wskaźników. Problemy mogą wynikać nie tylko z nazewnictwa poszczególnych parametrów, ale przede wszystkim ze sposobu ich obliczania. Istnieje pilna potrzeba standaryzacji zakresu danych i sposobu ich przechowywania w bazie danych przestrzennych na potrzeby obliczania intensywności zabudowy. Proponowana przez autorów procedura wspomagająca proces obliczania intensywności zabudowy została podzielona na trzy części. Urbanista, jako osoba odpowiedzialna za realizację planu miejscowego podejmuje kluczowe decyzje oraz wprowadza odpowiednie dane. Zadaniem aplikacji GIS będzie automatyzacja niektórych czynności, natomiast moduł obliczeń intensywności zabudowy pozwoli na wykonywanie odpowiednich działań. Efektem zaproponowanej procedury będzie baza danych przestrzennych rozszerzona o informację dotyczącą: istniejącej intensywności zabudowy, intensywności zabudowy ustalonej w planie oraz weryfikacji wskaźnika istniejącego w odniesieniu do ustalonego w planie.
EN
The article aims to indicate the necessity for developing a unified definition and method of determining development intensity for the purpose of the spatial planning practice. The definition of development intensity specified in the amended Spatial Planning and Development Act serves as a point of reference in relation to the definitions given by other sources. The development intensity is a parameter which inflicts the most significant impact on space. Proper determination of this index allows for retaining or creating spatial order. The difficulties with defining, calculating, and interpreting the development intensity may result in social conflicts. The incorrect determination of the analysed index may also cause financial and legal issues. Following the strategy of the Ministry of Infrastructure and Development, it may be predicted that the obligation will be introduced to develop planning studies as GIS databases and to publish them using spatial data services. The result of changes in developing drawings for local plans will be the necessity to use catalogues with specific indices. Difficulties may arise not only from the nomenclature of individual parameters but, more importantly, from the methods of calculating them. The authors believe there is dire need for standardising the scope of data and the method of storing it in spatial databases for the purpose of calculating development intensity. The procedure proposed by the authors for reinforcing the process of calculating development intensity has been divided into three parts. The urban planner, as the person tasked with realising local plans, makes the key decisions and inputs the appropriate data. The GIS software automates certain activities and the module for calculating the development intensity makes it possible to take relevant actions. The result of the proposed procedure is a spatial database enriched with information about the current development intensity, the development intensity specified in the plan, and the verification of the current index against the one given in the plan.
Współczesny dworzec kolejowy nie może być już traktowany jedynie jako przystanek kolejowy, ale jako punkt integrujący różne środki transportu w formie zintegrowanego węzła przesiadkowego. Tylko całościowe myślenie o transporcie w regionie, czyli również lepsze skomunikowanie kolei z innymi środkami transportu, może przełożyć się na lepsze wykorzystanie komunikacji zbiorowej, lepsze napełnienie pociągów, większą częstotliwość ich przejazdów, a zarazem bardziej efektywne wykorzystanie całego systemu.
Jeśli pasażerski transport kolejowy nie ma być traktowany w Polsce jedynie jako transport niszowy, musi się zmienić filozofia myślenia nie tylko w zakresie modernizacji linii kolejowych, zakupu nowego taboru i kształtowania przyjaznych podróżnym rozkładów jazdy, ale również w zakresie poprawy jakości miejsc oczekiwania na pociągi oraz warunków przesiadki z jednych środków transportu na drugie.
4
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Because chemical and pharmacological studies of Eleutherococcus species growing in Asia showed their biological activity depends on glycosides known as eleutherosides, we used TLC to search for eleutherosides in ethanol extracts of the roots of E. senticosus , E. setchuensis , E. sesiliflorus , E. henryi , E. gracilistylus , and E. divaricatus cultivated in Poland. Eleutherosides B, E, and E 1 were identified in all the roots investigated and isofraxidin was identified in the roots of E. senticosus . Satisfactory separation of the eleutherosides from other components of the extracts was achieved by use of two mobile phases in two-step elution. The identity of the resolved compounds was confirmed by comparing their R F values and UV spectra with those of standards.
5
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Upadek znaczenia dworców kolejowych i ich renesans związany ze skokiem technologicznym w XXI w. kolei dużych prędkości. Przykłady pułapek inwestycyjnych w strategiach narodowych, regionalnych, metropolitalnych i miejskich. Znaczenie lokalizacji dworców i przystanków dla obszarów śródmiejskich. Programy przystosowywania zbędnych terenów kolejowych do nowych funkcji śródmiejskich. Dworce jako katalizatory rewitalizacji struktur miejskich na przykładzie Berlina.
EN
The decline of the railway stations importance as well as their renaissance connected with the technological jump in the XXI century of the high speed railways. Examples of the investment.s traps in the national strategies, regional, metropolitan and municipal. The Significance of the localization of the railway stations and the stops for town centre regions. The Programmes of adjustment of the unnecessary railway terrains to the new town centre functions. The Railway stations as the catalysts of the revitality of the municipal structures on the Berlin example.
6
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Konsekwencje niespójności polskiego prawa planistycznego na różnych szczeblach administracji państwowej w latach 1994-2003. Próby legislacyjnego uporządkowania tego stanu przez nowelizacje ustawy o szczegółowych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych oraz ustawy o transporcie kolejowym. Lokalizacja inwestycji kolejowych ujętych w Narodowym Planie Rozwoju. Inne linie kolejowe. Tereny zamknięte. Inwestowanie w sąsiedztwie terenów kolejowych. Problem niekontrolowanego zabudowywania tych terenów.
EN
The consequences of the incoherence of the Polish site planning law at the different levels of the polity in the years 1994-2003. The attempts of the legislative arrangement of this conjuncture through the revision of the law about the detailed rules of both the preparation and the realization of the investments for domestic roads as well as the law concerning the rail transport. The localization of the railway investments included in the National Development Plan. Other railway lines. The closed areas. The investments in the neighbourhood of the railway grounds. The problem of the building over of these areas without control.
7
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
One of the main determinants of revitalisation according to Integrated Regional Operational Programme (IROP) is public space renovation. It should be noted, that due to this action the monumental tissue is not always rehabilitated. Currently there are more opinions that conservation policy should be liberalised. Demolition of less valuable monumental tissue and its replacement with new structures may be one of the key elements of city.s policy in order to prevent downtown areas from further pauperisation.
8
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
All over Europe we can observe the Renaissance of Train Transport as fast means of public transport. While rail lines are rebuilt, often relocated underground, new valuable downtown areas are possessed (Amsterdam, Hague, Barcelona, Berlin, Stuttgart, Munich). New railway stations are built as well as many old ones are modernised. These stations regain the position of great integration junctions and therefore form structures resembling hypermarkets or cinema complexes. Train station, as the main function of these structures, is only an addition to enormous centres of shopping, entertainment, gastronomy and office, conference and hotel edifices (Euralille in Lille, La Defense in Paris, Charing Cross in London, Gare de Perrache in Lyon, Vasaterminalen in Stockholm, Ostbahnhof and Potsdamer Platz in Berlin, Nyugati in Budapest, Hauptbahnhof Potsdam). In these structures new urban spaces emerge - spaces of travel, that are visited by contemporary citizens more often than public spaces of a traditional city. This space is not available for all, events are controlled and the atmosphere is created beforehand. Cleanness, security, clarity of information, recurrent procedures are to be found here. Architecture of these buildings sufficiently satisfies the need for socially anonymous, thematic and private space that enables passage of many passengers. These new spatial forms need a different designing approach than the traditional one. Major factors of designing integration junctions should be: organising and coordinating passenger and vehicle passage, mutable function, positive cash flow and temporary events. Therefore such architecture ought to be multifunctional, multilayer, convertible, mobile and dynamic in its integrity. Above undertakings have not yet been fully reflected in structures of Polish cities. Although spontaneous and uncontrolled rebuilding of Polish railway stations can be observed since the nineties of XX century, a fully coordinate processes of revitalisation has not yet been founded. Experiences of other European countries described in the article could be used as helpful design advices for polish rail.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.