Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Synthesis and characterization of binary complexes of furcellaran with gelatin and bovine serum albumin

Jamróz E., Konieczna-Molenda A., Para A.

Polimery

|

2018

|

T. 63, nr 6

416--423

EN

Furcellaran (FUR) complexes with albumin (BSA) and gelatin (GEL) were investigated. The zeta potential (ζ) values of furcellaran, gelatin and their mixtures at weight ratios 2 : 1, 1 : 1, and 1 : 2 (w/w) were measured over a pH range 2.0–10.0. FUR/GEL and FUR/BSA complexes were prepared by the electrolysis of aqueous solutions of both components taken in the 1 : 1 (w/w) ratio. The results of the elemental analysis, FT-IR spectroscopy and thermal analysis confirmed the formation of the complexes. The investigated complexes differed in their susceptibility to enzymatic hydrolysis and solubility. At room temperature, the solubility of FUR/GEL and FUR/BSA complexes was 0.055 ± 0.021 g/100 cm3 H2O and 0.031 ± 0.020 g/100 cm3 H2O, respectively. Different structures of FUR/GEL and FUR/BSA complexes, determined by SEM studies, can explain differences in both solubility and hydrolytic susceptibility. Enzymatic studies showed that the furcellaran/gelatin and furcellaran/bovine serum albumin complexes are biodegradable. The complexes were not physical mixtures of the components.

PL

Badano kompleksy furcellaranu (FUR) z albuminą (BSA) oraz żelatyną (GEL). Wartości zeta potencjału (ζ) furcellaranu, żelatyny oraz ich mieszanin w stosunku masowym 2 : 1, 1 : 1, 1 : 2 określono w zakresie pH 2,0–10,0. Kompleksy FUR/GELoraz FUR/BSA otrzymano metodą elektrosyntezy przy stosunku masowym 1 : 1. Metodami analizy elementarnej (EA), spektroskopii w podczerwieni z transformacją Fouriera (FT-IR) oraz analizy termicznej (DSC, TGA) potwierdzono powstanie kompleksów FUR/GELi FUR/BSA. Otrzymane kompleksy różniły się podatnością na hydrolizę enzymatyczną i rozpuszczalnością. W temperaturze pokojowej rozpuszczalność kompleksów FUR/GELi FUR/BSA wynosiła, odpowiednio, 0,055 ± 0,021 g/100 cm3 H2O i 0,031 ± 0,020 g/100 cm3 H2O. Obserwowana na zdjęciach SEM odmienna struktura kompleksów może tłumaczyć różnice w ich rozpuszczalności oraz podatności na hydrolizę enzymatyczną. Analiza przebiegu hydrolizy wskazywała na biodegradowalność badanych kompleksów. Potwierdzono, że otrzymane kompleksy nie są fizycznymi mieszaninami składników.

2

Ternary potato starch-furcellaran-gelatin film – a new generation of biodegradable foils

Jamróz E., Konieczna-Molenda A., Para A.

Polimery

|

2017

|

T. 62, nr 9

673--679

EN

Foils were prepared from potato starch (S), furcellaran (F) and gelatin (G) (S/F/G foils) using glycerol as a plasticizer. Their mechanical properties, aqueous solubility, water content, water uptake, enzymatic hydrolysis, and thermal (DSC) properties were determined. The 0.16 mm thick foil has ~ 80 MPa mechanical resistance with an elongation at break of 27.8 %. The aqueous solubility and water uptake of the S/F/G foils reached 35 % and 145 %, respectively. The S/F/G foils were susceptible to hydrolysis with polysaccharide enzymes such as glucoamylase and Viscozyme L (a blend of arabanase, cellulase, β-glucanase, hemicellulase and xylanase), as well as trypsin, a proteinase.

PL

Z mieszaniny skrobi ziemniaczanej (S), furcellaranu (F) i żelatyny (G) oraz glicerolu jako plastyfikatora otrzymywano trójskładnikową folię S/F/G. Zbadano właściwości mechaniczne, rozpuszczalność, zawartość wody, wodochłonność, podatność na hydrolizę enzymatyczną oraz właściwości termiczne (DSC) wytworzonej folii. Folia o grubości ok. 0,16 mm wykazywała wytrzymałość mechaniczną ~ 80 MPa, a jej wydłużenie przy zerwaniu wynosiło 27,8 %. Folia S/F/G charakteryzowała się małą rozpuszczalnością (ok. 35 %) i wodochłonnością (ok. 145 %). Zbadano kinetykę reakcji hydrolizy enzymatycznej folii S/F/G w obecności enzymów polisacharydowych: glukoamylazy i Viscozyme L (mieszanina enzymów arabinazy, celulazy, β-glukanazy, hemicelulazy, ksylanazy) oraz enzymu białkowego trypsyny.

3

Wybrane folie polisacharydowe - charakterystyka

Jamróz E., Para A.

Laboratorium - Przegląd Ogólnopolski

|

2016

|

nr 5-6

39--41

PL

Akumulacja znacznej ilości syntetycznych materiałów, które nie ulegają biodegradacji, powoduje wiele poważnych ekologicznych i ekonomicznych problemów. Zbyt duża konsumpcja tych tworzyw powoduje problem ich utylizacji. Po pierwsze, recykling jest bardzo drogi, a po drugie, ich składowanie jest długotrwałe. Ludzie na własną odpowiedzialność i z ogromnymi negatywnymi skutkami dla środowiska palą tworzywa sztuczne. Dlatego biodegradowalne materiały mogą być odpowiednim rozwiązaniem. W niniejszej pracy przedstawiono charakterystykę folii na bazie polisacharydów stosowanych do pakowania i powlekania żywności.

EN

The accumulation of large quantities of synthetic materials which are not biodegradable causes many serious ecological and economic problems. The excessive consumption of these materials results in a disposal problem. Firstly, recycling is very expensive, and secondly, the storage is long-term. Individuals burn plastics on their own and with huge negative consequences for the environment. Therefore, biodegradable materials may be an appropriate solution. In the paper, the characteristics of the films based on polysaccharides used for packaging and coating of food have been presented.

4

Wybrane folie białkowe - charakterystyka

Jamróz E., Para A.

Laboratorium - Przegląd Ogólnopolski

|

2016

|

nr 7-8

34--36

PL

Recykling opakowań z tworzyw sztucznych niesie ze sobą problemy ekonomiczne i techniczne, a ich spalanie bez odzyskiwania energii przyczynia się do zanieczyszczenia środowiska. Dlatego w dalszym ciągu prowadzi się badania nad wykorzystaniem biodegradowalnych polimerów do wytwarzania przyjaznych dla środowiska opakowań. Biodegradowalne materiały mają wiele zalet, w porównaniu do materiałów z tworzyw sztucznych, takich jak: biodegradowalność, biokompatybilność, są również przyjazne dla środowiska. W niniejszej pracy przedstawiono charakterystykę folii na bazie białek, stosowanych do pakowania i powlekania żywności.

EN

The recycling of plastic materials entails economic and technical problems, and their incineration without energy recovery contributes to environmental pollution. Therefore, further studies are conducted on the use of biodegradable polymers for the manufacture of environmentally friendly packaging. Biodegradable materials have many advantages as compared to plastic materials, such as biodegradability, biocompatibility, and are environmentally friendly. The paper presents the characteristics of protein-based films used for food packaging and coating.

5

Selected novel materials from polysaccharides

Fiedorowicz M., Kapuśniak J., Karolczyk-Kostuch S., Khachatryan G., Kowalski S., Para A., Sikora M., Staroszczyk H.

Polimery

|

2006

|

T. 51, nr 7-8

517-523

EN

Blending of starch with some polysaccharide gums can provide complexes improving flow behavior and textural properties of starch pastes. Either deep freezing and thawing or controlled soaking of starch granules in water improves their surface sorption and is making them effective natural microcapsules. The efficient microencapsulation can also be achieved by a rapid microwave heating of granular starch in suspension of the compounds microencapsulation of which is attempted. The microwave heating of starch blended with generated in situ Mg(HSO4)2 as well as Na2SeO3 or Na2SeO4 provided a wasteless, solid state esterification of starch. Magnesium salts of starch sulphate are potential plasticizers for hydraulic binders, and selenated starch can be considered as a source of bioacceptable selenium for yeast and other organisms. The oxidation of starch with periodate with electrochemical recovery of periodate provided an easy access to dialdehyde starch. It was transformed into starch dialdehyde dihydrazone, dioxime, disemicarbazone, and dithiosemicarbazone. These derivatives bind numerous metal ions forming complexes. Dialdehyde starch disemicarbazone applied to a soil contaminated with heavy metals inhibited heavy metal uptake by maize grown on that soil.

PL

Mieszanie skrobi z wybranymi gumami polisacharydowymi [wzory (I)-(V)] prowadzi do powstania kompleksów polepszających płynięcie i teksturę kleików skrobiowych (rys. 1-4). Głębokie zamrażanie i rozmrażanie lub kontrolowane pęcznienie ziarenek skrobiowych w wodzie polepsza ich właściwości sorpcyjne i pozwala wykorzystywać je jako naturalne mikrokapsułki (tabela 1, rys. 5 i 6). Efektywne mikrokapsułkowanie można też osiągnąć przez szybkie ogrzanie ziarenek skrobiowych w zawiesinie związku, który zamierza się mikrokapsułkować (rys. 7). Mikrofalowe ogrzewanie skrobi z generowanym in situ Mg(HSO4)2 jak również z Na2SeO3 i Na2SeO4 prowadzi do jej bezodpadowego zestryfikowania [wzory (V) i (VI)]. Reakcje przebiegają w fazie stałej. Sól magnezowa siarczanu skrobi jest potencjalnym plastyfikatorem zapraw hydraulicznych, a selenowane skrobie mogą być źródłem przyswajalnego selenu dla drożdży i innych organizmów. Utlenianie skrobi perjodanami z równoczesną elektrochemiczną regeneracją perjodanu prowadzi do prostego otrzymania skrobi dialdehydowej, którą następnie przekształca się w dihydrazon, dioksym, disemikarbazon i ditiosemikarbazon. Te pochodne skrobi dialdehydowej tworzą kompleksy wiążąc jony metali ciężkich wychwytywane z roztworów wodnych.

6

Effect of heavy metal lons and their complexons upon growth of entomopathogenic fungus Beauveria bassiana

Para A., Ropek D.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2002

|

Vol. 9, nr 10

1227--1233

EN

Possibility of controlling of negative effect from heavy metal ions upon the growth of entomopathogenic fungus Beaweria bassiana was studied. Disemicarbazone, dithiosemicarbazone, and dioxime of starch dialdehyde were checked as complexons of heavy metal ions. These complexons were practically non-toxic for B. bassiana. and suppressed toxic effects of heavy metal ions expressed as surface growth of that fungus.

PL

Badano możliwość ograniczania negatywnego wpływu jonów metali ciężkich na wzrost grzyba owadobójczego Beauveria bassiana. Disemikarbazon, ditiosemikarbazon i dioksym skrobi dialdchydowej były badane jako substancje kompleksujące jony metali ciężkich. Kompleksony te były praktycznie nietoksyczne dla B. bassiana i ograniczały toksyczny wpływ jonów metali ciężkich na wzrost grzyba.

7

Starch dialdehyde derivatives as novel complexons protecting entomopathogenic nematodes from heavy metals

Para A., Ropek D.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2000

|

Vol. 7, nr 11

1213-1220

EN

High concentrations of Cd(II), Cu(II), Ni(ll), Pb(II), and Zn(II) ions are harmful for Steinernema carpocapsae nematodes. Possibility of reduction of Ibis harm was investigated. Thus, derivatives of starch dialdehyde were applied as ligands of complexes with the above-mentioned ions. Water-insoluble complexes were formed with disemicarbazone (DSC), dithiosemicarbazone (DTSC), dihydrazone (DHZ), and dioxime (DOX) of starch dialdehyde. These complexons protected nematodes from the toxic effect of metal ions in aqueaus solutions. Pathogenicity of the nematodes stored in aqueous solutions of metal ions, in solutions containing corresponding metal complexes, as well as pure complexons was determined based on the invasiveness of the nematodes to test Galeria mellonella caterpillars and in respect to the mortality of these test organisms. It was found that complexons were non-toxic to the nematodes and they could protect them from the toxicity of the metal ions even at high concentrations. dialdehyde starch disemicarbazone, dialdehyde starch dithiosemicarbazone, dialdehyde starch dihydrazone, dialdehyde starch dioxime, metal complexes, natural pesticides

PL

Duże stężenia jonów Cd, Cu(Il), Ni(Il), Pb(ll) i Zn niekorzystnie wpływają na nicienie Steinernema car. pocapsae. Zbadano możliwość ograniczenia tego wpływu przez zastosowanie pochodnych skrobi dialdehydo. wej jako ligandów nierozpuszczalnych kompleksów z tymi jonami. Jako kompleksony zastosowano disemikarbazon (DSC), ditiosemikarbazon (DTSC), dihydrazon (DHZ) i dioksym (DOX) skrobi dialdehydowej. Kompleksony, zmniejszając stężenie jonów metali w roztworze, stanowiły ochronę nicieni przed ujemnym wpływem tych metali. Patogeniczność nicieni przechowywanych w roztworach jonów metali i w roztworach, w których jony metalu związano w nierozpuszczalne kompleksy, określono na podstawie śmiertelności owadów testowych - gąsienic Galeria me/lone/la. Stwierdzono, że użyte kompleksy nie są toksyczne dla nicieni i wykazują działanie ochronne w stosunku do nicieni przechowywanych w roztworach o dużym stężeniu jonów metali ciężkich.