The article analyses the permeability of ground surface in order to implement artificial surface infiltration and groundwater recharge by means of surface spraying near the well field, from where groundwater is pumped using a collection gallery in the fluvial gravel terrace. The artificial groundwater recharge project was implemented in order to deal with the periods of drought and related lack of water to be pumped from the fluvial terrace. The area of interest was divided into quasi-homogeneous blocks of surface permeability. Surface spraying was applied in the permeable quasi-homogeneous block. The other low permeable quasi- homogeneous blocks were unsuitable for the application of spraying and groundwater recharge. In the research, two methods were applied to evaluate the ground surface permeability. The first method was in-situ measurements of surface permeability using a two-cylinder infiltrometer in a regular network of points near the collection gallery (drainage channel). The second method was used to evaluate the ground permeability based on soil grain-size curves, where the soil samples were drawn from the same network of points as in the first method. It showed that the majority of the area of interest is sufficiently permeable for the puposes of artificial groundwater recharge, except for three polygons, where the soils were low permeable and where ponds used to occur in the past. Based on the study, surface spraying using water from nearby ponds was applied via an irrigation system, which resulted in increased groundwater levels. In the future, artificial infiltration and groundwater recharge may be applied in analogous geological conditions.
PL
W artykule przedstawiono analizę wpływu oprysków rolniczych na wody powierzchniowe i infiltrację do gruntów w strefie ochronnej wód obszaru Rožnov pod Radhoštěm (Czechy), gdzie wody są odprowadzane do rzeki. Projekt sztucznego dostarczania wód do wód gruntowych został wdrożony, aby rozwiązać problem małej ilośi wód w okresach suszy. Obszar zainteresowania podzielono na quasi-homogeniczne bloki o okreslonej przepuszczalności powierzchni. Natryskiwanie powierzchniowe zastosowano w przepuszczalnym quasi-homogenicznym bloku. W badaniach zastosowano dwie metody oceny przepuszczalności powierzchni gleby. Pierwszą metodą były pomiary percepcji powierzchniowej in-situ za pomocą dwu-cylindrycznego infiltrometru w regularnej sieci punktów w pobliżu miejsca nawadniania (kanał odwadniający). Drugi sposób zastosowano do oceny przepuszczalności gruntu w oparciu o krzywe wielkości ziarna gleby, gdzie próbki gleby pobrano z tej samej sieci punktów jak w pierwszej metodzie. Wykazano, że większość badanego obszaru jest dostatecznie przepuszczalna dla sztucznego uzupełniania wód podziemnych, z wyjątkiem trzech wielokątów, gdzie gleba była słabo przepuszczalna i gdzie kiedyś występowały stawy. Na podstawie przeprowadzonych badań zastosowano natryskiwanie powierzchniowe przy użyciu wody z pobliskich stawów za pomocą systemu nawadniającego, co spowodowało zwiększenie poziomu wód gruntowych. W przyszłości sztuczne infiltracje i uzupełnianie wód gruntowych mogą być stosowane w analogicznych warunkach geologicznych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.