Lokomotywy znajdują wiele zastosowań, a ich konstrukcja jest uzależniona od określonych wymagań związanych z obsługą pociągów osobowych i towarowych, jak również od warunków eksploatacji. Zasadnicze parametry lokomotywy to: prędkość maksymalna, moc znamionowa, zasilanie (spalinowe lub elektryczne), układ osi (np. Bo'BO' Co'Co'), skrajnia, szerokość toru, nacisk na oś itp. Ponadto lokomotywy elektryczne charakteryzują się napięciem zasilania z sieci trakcyjnej. W Europie napięcie to może wynosić 11 kV AC, 15 kV AC, 25 kV AC, 750 V DC, 1,5 kV DC lub 3 k DC. Wyróżnia się lokomotywy jednosystemowe eksploatowane na torach zasilanych siecią trakcyjną o jednym napięciu oraz lokomotywy wielosystemowe eksloatowane na torach zasilanych zarówno prądem zmiennym, jak i prądem stałym. Poza wymienionymi wymaganiami technicznymi, lokomotywy muszą także spełniać określone warunki handlowe i eksploatacyjne. Wysoki poziom niezawodności i dostępności lokomotywy jest równie ważny, jak niskie łaczne koszty eksploatacji, w tym mały pobór enegrii.
Powstanie Unii Europejskiej i jej obecne rozszerzenie na wschód spowodowało znaczne zmiany w europejskim kolejnictwie. Impulsem napędowym tych przemian była wolna konkurencja, powstała na tej rozszerzonej europejskiej sieci kolejowej. Zaostrzone współzawodnictwo między róźnymi systemami transportowymi, np. transportem drogowym a kolejowym, zmusza do znalezienia nowych rozwiązań, pozwalających na zmniejszenie kosztów, a tym samym poprawę konkurencyjności kolei [1]. Należy pamiętać, że w dzisiejszej Europie granice państw tracą znaczenie, pozwalając optymalizować drogi komunikacji. Takie nowe środowisko działania operatorów kolejowych zmienia również wymagania stawiane przemysłowi zaopatrującemu kolej, między innymi producentom lokomotyw.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.