Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Adaptacja obiektów sakralnych na kolumbaria jako działanie na rzecz zachowania dziedzictwa religijnego. Przykłady wybranych realizacji z Nadrenii Północnej–Westfalii

Wierzbicka Anna Maria, Arno Maria

Wiadomości Konserwatorskie

2022

Nr 71

65--78

Obiekty sakralne to ważny element dziedzictwa religijnego Europy. Obecnie z powodu laicyzacji i sekularyzacji Europy adaptacja obiektów sakralnych staje się rozpowszechnionym zjawiskiem. Miejsca kultu nie powinny być traktowane wyłącznie w kategoriach funkcji użytkowej. Celem artykułu jest przedstawienie adaptacji budynków sakralnych na kolumbaria jako jednej z możliwości zachowania dziedzictwa religijnego. Taki typ rozwiązania łączy nową funkcję z tożsamością danego miejsca oraz jego wartościami: historycznymi, kulturowymi i sakralnymi. Zastosowanie metody narracyjnej przy analizie tego zjawiska może być jednym z narzędzi poznawczych i krytyki architektury transformacji, które pomoże znaleźć godne nowe przeznaczenie, nie powodując profanacji miejsca o szczególnym znaczeniu religijnym. Metoda narracyjna może być przydatna dla projektantów takich obiektów, gdyż jest narzędziem holistycznym, spajającym nie tylko kategorie estetyczne, lecz także filozoficzne, etyczne i semantyczne.

Religious buildings constitute an important element of Europe’s religious heritage. Due to the current secularization and laicization of Europe, the adaptive reuse of religious buildings is becoming a widespread phenomenon. However, places of worship should not be considered solely in terms of their utilitarian function. This paper aims to present the adaptation of religious buildings to columbaria as a possible method for religious heritage preservation. This type of solution links new function with the place identity and its values: historical, cultural and religious. The application of the narrative method in the analysis of this phenomenon may be one of the cognitive tools and critique of the transformation architecture that will help to find an appropriate new function without profaning a place of special religious importance. The narrative method can be useful for designers of such buildings, as it is a holistic tool that links not only aesthetic categories but also philosophical, ethical and semantic.

New functions of rural sacral buildings in the Groningen province, The Netherlands

Arno Maria

Architectus

2021

Nr 1 (65)

31--38

Religious buildings are an important element of the European cultural heritage. The aim of the article was to show that due to secularization of Europe, adaptation of religious buildings to other functions becomes a necessity. Their owners (Church institutions), architects, conservators and historians are facing the dilemma: how to preserve the building or transform it so that it can have a different function.The article presents the issue of restoration and adaptation of historic sacral buildings to other purposes. Most Western European countries are struggling with the problem of a constantly growing number of unused churches, most of which are historic buildings of high historical and architectural value, but also of cultural and social value. This issue is particularly evident in the Netherlands, where, due to the lack of church-goers and the excessive maintenance cost, churches are purchased by private persons or institutions and transformed into cultural, residential or service facilities. The author presented and discussed the cooperation of the Stichting Oude Groninger Kerken foundation, which, together with architectural studios, provides for abandoned religious buildings in the Groningen province. This cooperation resulted in the creation of many attractive projects for adaptation of old churches. Abandoned and rundown buildings have gained a new life. Three adaptation projects seem particularly interesting: in Garmewolde, Klein Wetsinge and Leegkerk. They were transformed into cultural, tourist, meeting and integration facilities. With their new function, the former churches contribute to the promotion of the province of Groningen, which significantly increases the attractiveness of the region to tourists. In conclusion, it should be emphasized that the adaptation of abandoned sacred buildings is one of the possibilities to preserve the religious heritage for future generations. The optimal solution is to combine the new function with the identity of a given place, its historical, cultural and sacred value.

Obiekty sakralne to ważny element dziedzictwa kulturalnego Europy. Celem artykułu było pokazanie, że z powodu laicyzacji Europy adaptacja obiektów sakralnych na inne funkcje staje się koniecznością. Ich właściciele (instytucje kościelne), architekci, konserwatorzy oraz historycy stają przed problemem, jak zachować obiekt bądź przekształcić go na inną funkcję. W artykule poruszono problem rewaloryzacji i adaptacji zabytkowych obiektów sakralnych do innych celów. Większość krajów Europy Zachodniej boryka się z problemem stale rosnącej liczby nieużytkowanych świątyń, z których większość jest obiektami zabytkowymi o wysokiej wartości nie tylko historycznej i architektonicznej, ale również kulturowej i społecznej. Szczególnie jaskrawo problem ten widać w Holandii, gdzie wskutek braku wiernych i zbyt dużych kosztów utrzymania kościoły nabywają osoby prywatne lub instytucje, by przekształcić je w obiekty kulturowe, mieszkaniowe lub usługowe. Autorka przedstawiła i omówiła współpracę fundacji Stichting Oude Groninger Kerken – opiekującej się opuszczonymi obiektami sakralnymi w prowincji Groningen – z pracowniami architektonicznymi. Współpraca ta zaowocowała powstaniem wielu atrakcyjnych projektów adaptacji dawnych świątyń. Opuszczone i popadające w ruinę kościoły zyskały nowe życie. Szczególnie interesujące wydają się trzy projekty adaptacji: w Garmewolde, Klein Wetsinge oraz Leegkerk. Przekształcono je na obiekty pełniące funkcje kulturalne, turystyczne, miejsca spotkań i integracji mieszkańców. Kościoły w swojej nowej funkcji przyczyniają się do promocji prowincji Groningen, znacznie zwiększając atrakcyjność regionu dla turystów.Podsumowując, należy podkreślić, że adaptacja opuszczonych budynków sakralnych jest jedną z możliwości zachowania dziedzictwa dla przyszłych pokoleń. Optymalnym rozwiązaniem jest połączenie nowej funkcji z tożsamością danego miejsca, jego wartością historyczną, kulturową i sakralną.