Odpady medyczne stanowią zagrożenie dla zdrowia ludzi i środowiska ze względu na swój skład morfologiczny, właściwości fizykochemiczne oraz zawartość mikroorganizmów. Autor w niniejszym artykule przedstawia sposoby ich unieszkodliwiania.
Unieszkodliwianie odpadów komunalnych poprzez ich spalania podlega w krajach Unii Europejskiej przepisom dyrektywy Rady 89/369/EWG oraz dyrektywy Rady 89/429/EWG.
Zgodnie z ustawą z dnia 27 czerwca 1997 r. o odpadach (Dz.U. Nr 96, poz. 592 z póź. zm.) wytwarzający odpady i odbiorcy odpadów są zobligowani do prowadzenia ilościowej i jakościowej ewidencji odpadów.
Rynek finansowania inwestycji proekologicznych, których przegląd daje niniejszy artykuł, staje sie coraz bardziej zróżnicowany, powszechny i ogólnie dostępny. Jest to niezmiernie istotne, biorąc pod uwagę proces integracji Polski z Unią Europejską.
Od 1 stycznia przyszłego roku wejdzie w życie ustawa z 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668). Jedną z ustaw, które nowelizowano jest ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o odpadach (Dz.U. Nr 96, poz. 592). Wprowadzone zmiany dotyczyć będą m.in. wydawania zezwoleń na wytwarzanie odpadów; tym sformułowaniem zastąpiono dotychczasowe brzmienie o zezwoleniu na prowadzenie działalności, w wyniku której powstają odpady.
Działalności człowieka od początku dziejów towarzyszyło powstawanie odpadów. Dynamiczny rozwój przemysłu, wzrost produkcji i zużycia dóbr to bez wątpienia "osiągniecia" XX wieku. Po stronie porażek odnotować można z kolei równie gwałtowny wzrost ilości i różnorodności odpadów, w tym zwłaszcza odpadów z tworzyw sztucznych, które towarzyszą szeroko pojętej konsumpcji.
W stolicy powstaje rocznie ok.600 tys.ton odpadów komunalnych. w artykule przedstawiono problemy związane z utylizacją odpadów komunalnych powstających w gospodarstwach domowych, a także w obiektach użyteczności publicznej.