Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 33

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
PL
Możliwość lokalizacji zabudowy na terenach rolnych to szczególnie drażliwy temat. Budowa na gruncie rolnym pozwala zmniejszyć koszty inwestycji. Jednocześnie jednak prowadzi to do niekontrolowanej suburbanizacji, generującej ogromne koszty zaopatrzenia w niezbędną infrastrukturę i degradującej krajobraz. Z drugiej jednak strony nadmierne ograniczanie możliwości budowy budynków związanych z działalnością rolniczą znacząco utrudnia, a czasem wręcz uniemożliwia jej prowadzenie.
PL
W polskiej przestrzeni urbanistycznej coraz częściej zwraca się uwagę na konieczność ochrony dziedzictwa urbanistycznego ostatnich dziesięcioleci. Warto zatem przypomnieć, że prawo polskie przewiduje również możliwość ochrony dóbr kultury współczesnej, choć te regulacje prawne dalekie są od wystarczających.
PL
W drugiej połowie 2015 r. weszło w życie szereg przepisów modyfikujących zasady i procedurę sporządzania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Ponieważ są to liczne regulacje, dotyczące odrębnych zagadnień, zasadne jest omówienie najważniejszych zmian.
PL
18 listopada ub.r. weszła w życie Ustawa z 9 października 2015 r. o rewitalizacji (DzU z 2015 r. poz. 1777). Wprowadziła ona liczne zmiany w Ustawie z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (DzU z 2015 r. poz. 199, ze zm., dalej: u.p.z.p.). Oprócz zmian w przepisach związanych bezpośrednio z procesami rewitalizacji wprowadzono również istotne zmiany w regulacjach dotyczących sporządzania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.
PL
Ustawa z 24 kwietnia 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wzmocnieniem narzędzi ochrony krajobrazu („ustawa krajobrazowa") wprowadziła nowy instrument planowania przestrzennego, służący w istocie ochronie krajobrazu. Jest nim audyt krajobrazowy. Akt ten, przyjmowany przez sejmik województwa, ma odegrać istotną rolę w ochronie i kształtowaniu krajobrazu. Jednak zarówno jego charakter prawny i treść, jak i zakładane wprowadzenie budzą liczne wątpliwości praktyczne.
PL
Spośród form ochrony przyrody, ustanawianych zgodnie z Ustawą z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody [tekst jedn. Dz. U. 2015 poz. 1651 ze zm.] szczególne znaczenie w systemie prawnym ochrony krajobrazu odgrywają parki krajobrazowe oraz obszary chronionego krajobrazu. Po pierwsze, obejmują one znaczne obszary. W doktrynie prawa administracyjnego tradycyjnie przyjął się podział na obszarowe formy ochrony przyrody, tj. parki narodowe, parki krajobrazowe, rezerwaty przyrody, obszaru chronionego krajobrazu i obszary należące do sieci Natura 2000) oraz formy indywidualne, a więc zespoły przyrodniczo-krajobrazowe, użytki ekologiczne, stanowiska dokumentacyjne i pomniki przyrody [Lipiński 2010, s. 236; Rakoczy 2009, s. 30; Trzcińska 2009, s. 161]. Za wyodrębnieniem indywidualnych form ochrony może przemawiać m.in. to, że ustawodawca nie przewidział dla tych form ochrony sporządzania planu ochrony ani też tworzenia wokół nich otuliny. W nowszej literaturze podejmuje się jednak próby innej kategoryzacji form ochrony przyrody – można przywołać m.in. podział zaproponowany przez Kistowskiego na formy: wielkopowierzchniowe (parki narodowe i krajobrazowe oraz obszary chronionego krajobrazu) oraz małoobszarowe – czyli pozostałe, przy czym pomniki przyrody z reguły powinny być traktowane jako formy punktowe [Kistowski 2009, s. 27].
EN
The aim of this article is the review of new regulations related to two types of nature conservation forms according to Polish Nature Protection Law: landscape parks and areas of landscape protection. The last amendments provided by “Landscape Protection Law” in 2015, according to these areas more concerned into landscape protection issues. They have also changed the competences of public authority. The most valuable landscapes require special legal measures – such as creation of “landscape protection zones”. Furthermore, self-government administration at voivodeship level is entitled to introduce prohibitions which apply to protected areas.
PL
W poprzednim numerze „Przeglądu Komunalnego” (11/2015) omówiono treść uchwały reklamowej. Równie istotnym zagadnieniem jest dochowanie właściwego trybu przyjęcia tej uchwały.
PL
Jednym z elementów planowania przestrzennego jest wskazywanie terenów przyszłych inwestycji oraz formowanie wskaźników zagospodarowania, w tym intensywności zabudowy. Jednakże w obecnie uchwalanych planach miejscowych nadanie określonego kształtu, wielkości czy rozmieszczenia przyszłych działek może prowadzić do naruszenia zasad ich sporządzania.
PL
Jednymi z ważniejszych zagadnień zawartych w ustawie krajobrazowej jest określanie przez władze gminy zasad lokalizacji reklam, obiektów małej architektury i ogrodzeń. Regulacje te mogą znacząco poprawić wygląd polskiego krajobrazu.
PL
Zarówno miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jak i studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy często są kwestionowane przez zainteresowane podmioty, przede wszystkim właścicieli nieruchomości. Podmioty takie coraz częściej starają się podważyć ustalenia planu lub treść studium przed sądami administracyjnymi. Uprawnienie takie nie jest jednak całkowicie dowolne.
PL
Aktem formalnie rozpoczynającym prace nad miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jest uchwała o przystąpieniu do jego sporządzania. Prawidłowe podjęcie tej uchwały może rzutować nie tylko na racjonalność prac planistycznych prowadzonych przez gminę, lecz również na zgodność z prawem ostatecznej uchwały w przedmiocie takiego planu. Dlatego tak ważne jest odpowiednie przygotowanie i rozpoczęcie prac planistycznych.
PL
Wymóg zapewnienia zgodności miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy jest jedną z podstawowych zasad planowania i zagospodarowania przestrzennego. Wobec skomplikowanej i sformalizowanej procedury planistycznej jego zapewnienie dotyczy jednak nie tylko samej treści dokumentu, lecz również wymogów proceduralnych.
PL
Uwzględnianie wymogów ochrony zabytków jest istotnym elementem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Jednakże uwzględnia się w nim nie tylko zabytki zaliczane do form ochrony zabytków.
PL
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jako powszechnie obowiązujący przepis prawa wpływa na wydawane na późniejszym etapie inwestycyjnym decyzje administracyjne, dlatego bardzo ważne jest określenie, czy jego ustalenia odnoszące się do drzew rzeczywiście gwarantują ich ochronę, a jednocześnie – jak wpływają na możliwości zagospodarowania terenu.
PL
W procedurze sporządzania gminnych aktów planowania przestrzennego bardzo ważną rolę odgrywa proces uzgadniania i opiniowania projektów tych aktów z właściwymi organami. Zapewnia to uwzględnienie specjalistycznych informacji w procedurach planistycznych, a w efekcie podnosi jakość planowania przestrzennego. Specyficznym organem doradczo-opiniującym jest gminna komisja urbanistyczno-architektoniczna.
PL
Z końcem maja br. w systemie prawnym, związanym z planowaniem i zagospodarowaniem przestrzennym, wprowadzono niezwykle istotne zmiany, które – jak się wydaje – nie zostały wystarczająco dostrzeżone. Tymczasem wprowadzają one daleko idące skutki dla postępowań w sprawie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego (m.p.z.p.) oraz wydawanych decyzji o warunkach zabudowy.
PL
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (m.p.z.p.) w założeniu powinien być dokumentem ustalającym zasady zagospodarowania przestrzennego na co najmniej kilka lat, gdyż koszty jego sporządzenia są duże, a procedura – długotrwała. Ponieważ ma on być spójny z innymi dokumentami strategicznymi gminy, powinien gwarantować pewną stałość ustalonych kierunków jej rozwoju. Niestety, są to tylko założenia...
PL
Budowa lub niektóre inne sposoby zagospodarowania terenu na gruncie leśnym nie zawsze muszą wiązać się z dokonaniem zmiany przeznaczenia lasu na cele nieleśne. O rozwiązaniach w tym zakresie traktował poprzedni artykuł („Przegląd Komunalny” 9/2013). Możliwość pominięcia procedury odlesienia, lecz w ograniczonym zakresie, daje też art. 13 ust. 2 Ustawy z 28 września 1991 r. o lasach (t.j. DzU z 2011 r. nr 12, poz. 59).
PL
Zagadnienia dotyczące praw człowieka w kontekście ochrony środowiska zyskują w ostatnim czasie na znaczeniu. Wiąże się to z rozwojem pojęcia praw człowieka, zarówno w doktrynie, jak i orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (ETPC). Związek praw człowieka i ochrony środowiska był wielokrotnie podkreślany na gruncie Europejskiej Konwencji Praw Człowieka i na dobre utrwalił się w doktrynie prawnej.
PL
W procesie tworzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (m.p.z.p.) istotną rolę odgrywają prawne gwarancje udziału społeczeństwa. Poprzez wyrażenie swojego stanowiska zainteresowani umożliwiają władzom gminy zidentyfikowanie ważnych interesów indywidualnych, które powinny być uwzględnione w tworzeniu prawa miejscowego. Pozwala to już na wczesnym etapie wskazać na istniejące w gminie interesy prawne i konflikty przestrzenne.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.