Ograniczanie wyników
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available remote Węgiel - źródło informacji o wieku znalezisk
PL
Ważną częścią dziedzictwa kulturowego są zabytki kultury materialnej budzące zainteresowanie już od niepamiętnych czasów. Zainteresowaniu towarzyszyło powstanie historii sztuki i archeologii, rozwój badań historycznych czy ugruntowanie się koncepcji muzealnictwa. W badaniach zabytków często wykorzystywane jest promieniowanie jonizujące. Najpowszechniej stosowaną metodą wykorzystującą naturalne zjawiska promieniotwórcze jest datowanie, czyli badanie wieku obiektów różnego rodzaju znalezisk archeologicznych, obrazów i innych dzieł sztuki [1]. W przypadku znalezisk pochodzenia organicznego podstawową metodą jest metoda radiowęglowa opierająca się na pomiarze zawartości izotopu węgla 14C w badanych próbkach. Izotop ten powstaje w wyniku reakcji jądrowych zachodzących w atmosferze na skutek działania promieniowania kosmicznego. Wszystkie organizmy żywe w trakcie swojego istnienia wymieniają z otoczeniem węgiel, w którym pewną część stanowi promieniotwórczy izotop 14C. Poziom tego izotopu w żywym organizmie jest stały, natomiast w martwych szczątkach organicznych jego ilość zmniejsza się zgodnie z prawem połowicznego zaniku (5730 lat). Stąd można wyznaczyć ile czasu minęło od śmierci organizmu. Radiowęglowa metoda datowania opiera się na podstawowym założeniu, że stężenie węgla 14C w atmosferze było stałe na przestrzeni wieków. Tymczasem podlegało ono niewielkim zmianom na skutek m.in. zmian aktywności Słońca i pola magnetycznego Ziemi, prób jądrowych przeprowadzanych w ostatnim stuleciu czy emisji CO2 ze spalania paliw kopalnych, które nie zawierają izotopu 14C [2, 3]. Z tej racji metoda jest silnie zależna od kalibracji. Radiowęglową metodą datowania można określić wiek próbek mających nawet ok. 50 tys. lat [4]. Daje możliwość datowania materiałów, których czasem moglibyśmy nie podejrzewać o to, że zawierają węgiel. Datuje się nią m.in. węgiel drzewny, drewno, ziarna, kości, poroża, rogi, skórę, glebę, ceramikę, malowidła naścienne, tkaniny, papier, pergamin, szczątki ryb i owadów, pyłek roślin, wodę, muszle czy stal [5]. Metoda została wykorzystana do datowania Całunu Turyńskiego przez trzy laboratoria – z Arizony, Oxfordu i Zurychu jak również do datowania grobów komorowych z wczesnośredniowiecznego cmentarzyska w Sowinkach w Wielkopolsce [2, 6]. Wykorzystano ją również w datowaniu wielu naskalnych malowideł oraz płaskorzeźb znalezionych m.in. w jaskini Chauveta czy w Abri Castanet [7, 8]. Datowanie radiowęglowe pozwoliło również określić rok śmierci Otzi’ego – najstarszego prehistorycznego Europejczyka, którego zamarznięte ciało znaleziono w Alpach [9].
PL
W niniejszej pracy zbadano zawartość chromu w wodzie surowej pochodzącej ze zbiornika wodnego w Dobczycach oraz w wodzie przefiltrowanej i uzdatnionej z zakładu uzdatniania wody Raba w Dobczycach. Celem eksperymentu było również określenie zawartości chromu w złożu wykorzystywanym podczas procesu filtracji wody. Analizę ilościową wykonano za pomocą dwóch metod: atomowej spektrometrii absorpcyjnej (ASA) oraz spektrofotometrii UV/Vis. Pierwsza metoda została zastosowana do obliczenia ogólnego stężenia chromu w próbkach natomiast druga umożliwiła zbadanie zawartości chromu (VI).
EN
For the purposes of this thesis the content of chromium in raw water from Dobczyce lake as well as in filtered and treated water from water treatment plant - Raba localized in Dobczyce, has been investigated. The another purpose of this experiment was to determine the content of chromium in the filter bed used during the process of water filtration. The quantitative analysis had been performed by two methods: Atomic Absorption Spectrometry (ASA) and UV/Vis spectroscopy. The first method has been applied for determination of total concentration of chromium in the specimens whereas the second one enabled us to study the concentration of chromium (VI).
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.