Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Powiadomienia systemowe
  • Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
Hydrophobic and superhydrophobic surfaces were field-tested on two locations in a paper machine to see the easy-to-clean property, compared with a reference surface. One test site was near machine wire which was wet place exposed to fibres and wood extracts, and the other was at size roll, where was much drier and surfaces were exposed to glue aerosol. The test period was 16 days. At the end of the field test, all the surfaces were covered with substances collected from the paper machine environment. The surfaces were then washed by pressurized water. For the surfaces tested near the machine wire, the collected substances could only be washed away slightly and therefore no surface was easy-to-clean. However, for the surfaces tested at the size roll, the washed hydrophobic and superhydrophobic surfaces became quite clean. The field-tested surfaces were characterized visually and by stereomicroscopy, scanning electron microscopy and contact angle measurement. The results show that the application of hydrophobic and superhydrophobic surface as easy-to-clean surface depends on the testing location where different types of substances exist. The hydrophobic surface works almost as good as the superhydrophobic surface in size roll to have easy-to-clean property.. Keywords: Hydrophobic, Superhydrophobic, Easy-to-clean, Field test, Paper machine
PL
Powierzchnie hydrofobowe i superhydrofobowe poddano badaniom eksploatacyjnym w dwóch miejscach maszyny papierniczej, aby obserwować cechę łatwości oczyszczania w porównaniu z powierzchnią odniesienia. Jedno badane miejsce znajdowało się w pobliżu prętów maszyny i było mokrym miejscem wystawionym na działanie włókien i ekstraktów drewnianych; drugie badane miejsce znajdowało się przy walcu formatowym, gdzie było bardziej sucho, a powierzchnie były wystawione na działanie aerozolu klejowego. Okres badania wynosił 16 dni. Po zakończeniu badań eksploatacyjnych wszystkie powierzchnie pokryły substancjami zebranymi ze środowiska maszyny papierniczej. Powierzchnie te umyto następnie wodą pod ciśnieniem. W przypadku powierzchni badanych w pobliżu prętów maszyny, zgromadzone substancje można było zmyć tylko częściowo i dlatego żadna powierzchnia nie charakteryzowała się łatwością czyszczenia. Jednakże w przypadku powierzchni badanych przy walcu formatowym, powierzchnie hydrofobowa i superhydrofobowa poddane myciu były całkowicie czyste. Powierzchnie poddane badaniom eksploatacyjnym zostały scharakteryzowane wizualnie, za pomocą mikroskopu stereoskopowego i skaningowego oraz za pomocą pomiarów konta zwilżania. Wyniki pokazują, że zastosowanie powierzchni hydrofobowej i superhydrofobowej jako powierzchni łatwej do oczyszczania zależy od miejsca badania, gdzie występują substancje różnego typu. Powierzchnia hydrofobowa pracuje na wałku formatowym prawie tak samo dobrze jak powierzchni superhydrofobowa, wykazując właściwość łatwości czyszczenia.
EN
By using the sol-gel technique and the liquid flame spray method (LFS), three different iron oxide doped alumina-based catalysts (Catalysts A, B and C) were prepared by using iron nitrate and ferrocene as the iron source. Multiwalled carbon nanotubes were obtained by a decomposition of methane gas over Catalysts A and C, but not over Catalyst B. X-ray diffraction, transmission electron microscopy and the nitrogen adsorption /desorption test were used to compare the three different catalysts and discuss the influence of the different catalysts on the formation of the multiwalled carbon nanotubes.
PL
Wykorzystując technikę zol-żel i metodę rozpylania cieczy w płomieniu (liquid flame spraying, LFS) przygotowano trzy różne katalizatory (Catalyst A, B i C) oparte na tlenku glinu(III) i domieszkowane tlenkiem żelaza(III), przy czym jako źródło żelaza zastosowano azotan żelaza(III) i ferrocen. Poprzez rozkład metanu na katalizatorach Catalyst A i Catalyst C otrzymano wielościenne nanorurki węglowe, natomiast w przypadku katalizatora Catalyst B nanorurki nie powstały. Aby porównać trzy różne katalizatory i przedyskutować ich wpływ na proces powstawania wielościennych nanorurek węglowych wykorzystano rentgenowską analizę dyfrakcyjną, elektronową mikroskopię transmisyjną i badania adsorpcji/desorpcji azotu.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.