Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Stosowane powszechnie metody przetwarzania odpadów organicznych stwarzają szerokie możliwości pozyskiwania produktów, które dzięki dużej zawartości substancji odżywczych dla roślin mogą być wykorzystane w rolnictwie do nawożenia. Proces fermentacji metanowej odpadów, którego głównym celem jest wytworzenie biogazu, generuje dodatkowo pozostałości w postaci masy pofermentacyjnej. Wyniki badań potwierdzają pozytywne efekty wprowadzenia pofermentu do środowiska glebowego na plonowanie roślin uprawnych. Równie istotny jest wpływ takich zabiegów na liczebność mikroorganizmów zasiedlających to środowisko i decydujących w dużym stopniu o jego prawidłowym funkcjonowaniu. Celem przeprowadzonych badań była analiza zmian liczebności wybranych grup drobnoustrojów w glebie płowej, wzbogaconej różnymi dawkami pofermentu. Doświadczenie wazonowe prowadzono przez 12 miesięcy. Analizy mikrobiologiczne obejmowały oznaczenie ogólnej liczby drobnoustrojów, liczby promieniowców i grzybów strzępkowych oraz mikroorganizmów o różnych właściwościach enzymatycznych (proteolitycznych, amylolitycznych, celulolitycznych). Uzyskane rezultaty dowodzą umiarkowanego wpływu nawożenia pofermentem na badane grupy drobnoustrojów – wyniki posiewów wykonanych po roku nie wykazały statystycznie istotnego wpływu jego stosowania na ogólną liczbę drobnoustrojów oraz liczbę grzybów i drobnoustrojów o właściwościach amylolitycznych. Istotnie większa liczebność bakterii proteolitycznych i celulolitycznych była efektem aplikacji do gleby wyższej, z dwóch testowanych, dawki pofermentu.
EN
Commonly used methods of organic waste processing create possibilities to obtain products that, due to the high content of nutrients, can be used for agriculture purposes as fertilizers. The process of waste methane fermentation, focused on the biogas production, generates additional residual biomass called digestate. The research confirm the positive effects of digestate on the yield of crops. Equally important is the impact of such treatments on the number of soil microorganisms. The aim of the study was to analyze the changes in the number of selected groups of microorganisms in the soil enriched with different doses of digestate. The experiment was conducted 12 months. Microbiological analyzes included determination of the total number of microorganisms, number of fungi and actinomycetes, proteolytic, amylolytic and cellulolytic microorganisms. The results show a moderate impact on digestate fertilization on the analyzed groups of microorganisms – after a year of experiment the results showed no statistically significant effect of digestate on the total number of microorganisms and the number of fungi and amylolytic bacteria.
2
PL
Określono wpływ różnych związków chemicznych na przeżywalność spor Clostridium sporogenes w masie pofermentacyjnej, powstającej w procesie wytwarzania biogazu. Ze względu na wysoką zawartość składników pokarmowych, zalecane jest rolnicze wykorzystanie tego produktu jako nawozu organicznego. Wprowadzenie pofermentu do gleby jest jednak możliwe tylko wówczas, gdy spełnia on wymagania jakościowe określone przepisami prawa, wśród nich także te dotyczące limitów liczebności określonych mikroorganizmów wskaźnikowych. Uzyskane wyniki dowodzą skuteczności higienizacyjnej nadtlenku wodoru (perhydrolu), wodorotlenku sodu oraz tlenku wapnia w zakresie obniżenia zawartości spor C. sporogenes w pofermencie.
EN
Waste liq. from biomass gasification (digestate) was infected with Clostridium sporogenes spores and then disinfected with H₂O₂, NaOH or CaO under lab. conditions. The use of disinfectants did not result in complete elimination of bacterial spores during exp. NaOH (6%) showed the highest hygienization efficiency.
PL
Celem badań była ocena zanieczyszczeń mikrobiologicznych i chemicznych w środowiskach o wysokim stężeniu pyłu w pomieszczeniach inwentarskich do hodowli drobiu, jak również w elektrociepłowni przetwarzającej biomasę roślinną. Badania obejmowały: charakterystykę badanych środowisk i wytypowanie narażonych stanowisk pracy, ocenę zanieczyszczenia mikrobiologicznego w powietrzu środowisk pracy, pyłu osiadłego, biomasy roślinnej oraz pomiotu drobiowego; ocenę stężenia odorowych związków lotnych w pomieszczeniach inwentarskich. Analizy mikrobiologiczne wykonano metodą hodowlaną, do poboru prób powietrza wykorzystano próbnik MAS 100 Eco, analizy chemiczne przeprowadzono metodą chromatografii gazowej ze spektrometrią mas. Najwyższe stężenie pyłu w powietrzu (0,97 – 1,44 mg/m3) wykryto w pomieszczeniu inwentarskim do hodowli drobiu oraz na stanowisku pracy przy rozładunku biomasy roślinnej w elektrociepłowni. W badanych środowiskach pracy stwierdzono przekroczenie wytycznych WHO dla stężenia pyłu PM2,5 określonego dla 24 godzinnego narażenia. Ogólna liczba mikroorganizmów w powietrzu rozpatrywanych miejsc pracy wynosiła 2,28 × 103 –5,85 × 104 jtk/m3 i nie przekraczała proponowanych limitów dla środowisk o wysokim zapyleniu. Stwierdzono wysokie (2,73×103jtk/g – 5,80×107jtk/g) stężenie potencjalnie chorobotwórczych drobnoustrojów (Enterococcus sp., Salmonella sp. oraz Escherichia coli) w pomiocie drobiowym i pyle osiadłym na fermie drobiu. W pomieszczeniu inwentarskim odnotowano także wysoką koncentrację (542 do 1506 μg/m3) odorowych związków lotnych: amoniaku, trimetyloaminy, dimetyloaminy, kwasu izomasłowego. Ze względu na występowanie wysokiego zapylenia, zanieczyszczenia mikrobiologicznego i chemicznego ferma drobiu oraz elektrociepłownia przetwarzająca biomasę roślinną należą do miejsc pracy, w których występuje zagrożenie dla zdrowia pracowników.
EN
The aim of the study was to evaluate microbial and chemical contamination in environments with high dust concentrations – in poultry breeding farms, as well as in biomass processing power plant. The research covered characterization of tested environments, nomination of working places, evaluation of microbiological air, settled dust, plant biomass and poultry manure contamination; assessment of the volatile odorous compounds concentration. Microbiological analyzes were performed using the air sampler MAS 100 Eco, while chemical analysis with gas chromatography mass spectrometry. The highest airborne dust concentration (0.97 – 1.44 mg/m3) was detected in the poultry breeding farm and in the biomass unloading workplace in the power plant. WHO guidelines regarding concentrations of PM2.5 set for 24-hour exposure were exceeded when it comes to tested environments. The total number of microorganisms in the air was identified at the level of 2.28 × 103 – 5.85×104 cfu/m3 and did not exceed the limits proposed for environments with high dust concentration. High concentration of potentially pathogenic microorganisms (Enterococcus sp., Salmonella sp. and Escherichia coli) was detected in poultry manure and settled dust on a farm (2.73 × 103jtk/g – 5.80 × 107jtk/g). High concentrations of volatile odorous compounds such as ammonia, trimethylamine, dimethylamine, isobutyric acid were also reported in poultry farms (542 to 1506 mg/m3). Due to the high dust concentration as well as microbial and chemical contamination, poultry farm and biomass processing power plant are the workplaces, which can pose a threat to workers’ health.
EN
Survival of bovine enterovirus was studied in animal by-products subjected to sanitization processes. Composting technology and anaerobic digestion under mesophilic (37 °C) and thermophilic (55 °C) conditions were tested in terms of their effectiveness. Viruses were introduced into the biomass in the course of waste treatment processes and virus titres were determined at appropriate time intervals. Technology which allowed the most effective virus elimination, after 2 h, was thermophilic fermentation. During composting, bovine enterovirus survival ranged from 12 to 17 days, whereas the survival time for mesophilic fermentation was 28 days.
5
Content available remote Biodegradacja odpadów tłuszczowych przez wyselekcjonowane szczepy bakterii
PL
Celem pracy było wyselekcjonowanie ze środowiska bakterii zdolnych do degradacji odpadów tłuszczowych różnego pochodzenia (oliwa, olej rzepakowy, smalec). Spośród 186 izolatów wybrano 21 o najsilniejszych właściwościach lipolitycznych. Były one aktywne w szerokim przedziale temperatury i pH, nie działały na siebie antagonistycznie, wobec czego mogłyby wejść w skład kompozytu przyspieszającego degradację odpadów tłuszczowych, np. w procesie kompostowania.
EN
Twenty-one bacterial isolates from soil and compost were obtained by extn. with H₂O and used (also as mixts.) for biodegrdn. of fat wastes. The olive, rapeseed oil and lard wastes were treated with individual composite cultures to detn. their lipolytic activity at pH 5–9 and 28–50°C. The mixed cultures were less active than the individual bacterial isolates. Only the olive oil was better degraded by composites than by pure cultures.
PL
Zbadano skuteczność sanityzacyjną dwóch technologii przetwarzania odpadów mięsnych - kompostowania w bioreaktorze bębnowym i termofilnej fermentacji beztlenowej w bioreaktorze doświadczalnym. W tym celu wykorzystano termooporną bakterię wskaźnikową Salmonella senftenberg W775, którą wprowadzono do nośników imitujących odpady mięsne różnej wielkości i kości, a następnie umieszczono w biomasie reaktorów. Analiza prób odbywała się w różnych odstępach czasowych, w zależności od rodzaju technologii i polegała ona na określeniu liczebności pałeczek i wyliczeniu teoretycznego czasu przeżycia. Przeprowadzone badania pozwoliły określić czas potrzebny do całkowitej inaktywacji indykatorów w poszczególnych metodach degradacji odpadów. Temperatura generowana w trakcie kompostowania wahała się przez większą część procesu w granicach 50-60°C i była wystarczająca do całkowitej inaktywacji bakterii we wszystkich typach nośników w 84. godzinie procesu. Czas przeżycia bakterii w nośnikach kostnych był dłuższy o około 20 godzin, w porównaniu z nośnikami mięsnymi. W przypadku fermentacji termofilnej (55°C) bakterii nie wyizolowano z żadnego nośnika już w 24. godzinie procesu. Najdłużej bakterie przeżyły w mięsie mielonym (31,9 godzin).
EN
The effectiveness of sanitation of two meal waste processing technologies, that is composting in a drum bioreactor and themophilic anaerobic fermentation in a test bioreactor, was evaluated in this study. In order to do this, the thermoresistant indicator bacteria Salmonella senftenberg W775 were introduced Into carriers imitating meat and bonę wastes of various size and then placed in the reactor biomass. The analyses of the samples were performed at different time intervals, according to the type of technology used, and they involved determining the number of bacilli and working out the theoretical time of their survival. The research let us estimate the time needed for the total inactivation of the indicators in particular methods of waste degradation. The temperature generated during composting most frequently ranged from 50 to 60°C (max. 62.9°C) and was sufficient for the complete inactivation of bacteria in all types of the carriers in the 84th hour of the process. The time of bacteria survival in the bone carriers was longer by about 20 hours compared with the meat carriers. During the thermophilic fermentation (55°C), bacteria were not isolated from any carriers as early as in 24th hour of the process. The bacteria survived the longest in minced meat (31.9 hours).
PL
Dimetyloanilina (ksylidyna) jest surowcem wyjściowym stosowanym w syntezie barwników i leków. Znajduje zastosowanie przy produkcji utwardzaczy, przeciwutleniaczy, antyozonantów oraz polimerów. Jest też stosowana w syntezie takich związków organicznych, jak: impregnaty drewna, środki zwilżające włókna, specjalne lakiery, środki pianotwórcze stosowane przy przetwarzaniu rud metali oraz związki kompleksujące metale. Jest też dodawana do benzyn lotniczych. Według kryteriów przyjętych w państwach Wspólnoty Europejskiej, dimetyloanilina należy do klasy związków szkodliwych. Na podstawie wyników 2-letnich badań na samcach i samicach szczurów wykazano, że dimetyloanilina jest związkiem o działaniu rakotwórczym. Brak jest natomiast dostatecznych dowodów na działanie rakotwórcze tego związku na człowieka. Nie wykazano działania mutagennego dimetyloaniliny w szerokim zakresie stosowanych dawek w warunkach in vitro zarówno w obecności frakcji S9 z wątroby szczurów lub chomików, jak i bez jej dodatku. W 1995 r. ACGIH zmieniła klasyfikację dimetyloaniliny i umieściła ją w grupie A3, tj. związków o udowodnionym działaniu rakotwórczym na zwierzęta doświadczalne. Za podstawę ustalenia wartości NDS autorzy dokumentacji przyjęli działanie rakotwórcze dimetyloaniliny, wykazane w wynikach 2-letnich badaniach na szczurach i myszach. Uznano, że występuje tutaj zależność typu dawka- odpowiedź, co może mieć miejsce w przypadku innego mechanizmu działania kancerogennego niż działanie genotoksyczne. Stężenie 250 mg/kg paszy przyjęto za wartość LOAEL. Przyjmując dobowe spożycie paszy przez dorosłego szczura o masie 350 g równe 1/20 jego masy, należy przyjąć, że spożycie wynosiło około 17,5 g paszy, co odpowiada 4,375 mg/szczura, czyli 12,5 mg/kg masy szczura.
EN
Synthetic camphor belongs to terpenes. It is a crystal, solid, transparent substance, with sharp smell. It is used as a raw material in organic synthesis, and as a plasticizer in production of lacquers as well as explosives, including nitroceluloses. It is also used in manufacturing insecticides, anti-mosh and anti-mould substances, tooth powder and some medicines for external use. According to European Community classification, camphor is regarded as a noxious compound. In literature, data concerning subchronic effects of camphor in experimental animals are not available, whereas research concerning acute toxicity are scarce and poorly documented. In experiments on animals embryotoxic or carcinogenic effects of camphor have not been confirmed. Similarly, there is no evidence of carcinogenic effect of camphor on humans. The values of MAC and STEL for camphor have been estimated on the basis of the results obtained by Gronka et al. (1969). The research of these authors became the basis for MAC and STEL in 1986. The authors conducted research on humans employed at manufacturing and packing of synthetic camphor for 2 to 10 months. The research proved that exposure to camphor vapour at concentration of 24 to 43 mg/m3 for 8 hours a day, 5 days a week causes eyes irritation, as well as rhinolaryngitis. In changed conditions, where camphor concentration in the air did not exceed 12.4 mg/m3 (2ppm), only slight irritation of the eyes was observed, which disappeared when the exposure to the compound ceased. Thus, due to lack of other data, we suggest accepting 12 mg/m3 - as MAC value and 18 mg/m3 - as the value of STEL.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.