Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Niebo jest ograniczeniem – rozwój technologii betonu spowodowany budową drapaczy chmur

Aïtcin P. C.

Cement Wapno Beton

|

2015

|

R. 20/82, nr 4

209--216

PL

W ciągu ostatnich 50 lat nastąpił wielki rozwój technologii betonu, głównie ze względu na opanowanie jego reologii poprzez zastosowanie domieszek nowych rodzajów. Zmniejszanie stosunku w/c lub stosunku woda-spoiwo (w/b) oznacza gęste upakowanie ziaren cementu w stwardniałym zaczynie cementowym, w związku z czym, wytrzymałość na ściskanie może przekroczyć 100 MPa. Przed rokiem 1970 produkcja betonów o stosunku w/c mniejszym od 0,40 i opadzie stożka 100 mm była niemożliwa. Po zastosowaniu jako plastyfikatorów poli(sulfonianów naftalenowych) i poli(sulfonianów melaminowych) stało się to praktyką codzienną. Równocześnie beton może być pompowany do najwyższego piętra; w trakcie budowy Burj Khalifa w Dubaju beton pompowano do wysokości 586 m. W artykule opisano postęp w budowie drapaczy chmur, poczynając od Water Tower Place (1968) i CN Tower (1973), wybudowanych z zastosowaniem lignosulfonianów, aż do Scotia Plaza (1983), Two Union Square (1989), Petronas Towers (1998), Burj Khalifa (2010), Worli Project (obecnie w budowie), które korzystały już z wyższej klasy betonów, dzięki zastosowaniu poli(sulfonianów).

EN

In the last 50 years the high development of concrete technology occurred, chiefly thanks of the concrete mix rheology control by new kinds of admixtures introduction. The decrease of w/c ratio means the dense packing of cement grains in the hardened paste, which causes the compressive strength increase up to 100 MPa. Before 1970 the concrete production of w/c ratio equal 0.40 and slump of 100 mm was not possible. After introducing of superplasticizers sulphonated melamine and naphthalene formaldehydes it became the everyday practice. Simultaneously this concrete could be pumped to the highest floor; when the Burj Khalif in Dubaj was build the concrete mix was pumped to the height of 586 m. In the paper the process of high-rise buildings realisation was presented, starting from Water Tower Palace [1968] and CN Tower [1973], with the use of lignosulphonates, till the Scotia Plaza [1983], Two Union Square [1989], Petronas Towers [1998], Burj Khalif [2010], Worli Project [now in building], realized with concretes of higher classes, thanks to the new generations of superplasticizers use.

2

Problemy z betonami wysokiej klasy, o niskim w/c

Aïtcin P. C.

Cement Wapno Beton

|

2014

|

R. 19/81, nr 2

127--137

PL

W artykule podano jasny opis skurczu autogenicznego, rozpoczynając od doświadczenia Le Chateliera i prac Powersa. Ten skurcz jest niebezpieczny gdyż może spowodować powstawanie groźnych, wczesnych spękań betonu o małym w/c. Na tej podstawie opisano zagrożenia w przypadku stosowania betonu wysokiej klasy z małym w/c i wyjaśniono konieczność jego wodnej pielęgnacji. Należy szybko rozpocząć pielęgnację mgłą wodną, a po stwardnieniu betonu przejść do pielęgnacji wodnej. Na końcu pielęgnacji należy zastosować warstewkę nie przepuszczającą pary wodnej. Jednak lepiej jest stosować opóźniacz parowania w formie alkoholu alifatycznego, który spłukuje się wodą na końcu pielęgnacji. W przypadku słupów z betonu o małym w/c zaleca się także pielęgnację. Na końcu artykułu opisano wodną pielęgnację wewnętrzną oraz stosowanie ekspansywnych domieszek polecanych przez niektórych naukowców.

EN

The paper gives the very clear presentation of the phenomenon of autogenous shrinkage, starting from Le Chatelier's experiment and Power's works. This shrinkage can cause dangerous early cracks, in low w/c concrete. On this basis the problems with high strength and low w/c ratio concrete are discussed and the necessity of water curing explained. The rapid fogging and, after concrete hardening, the water curing and on the end impervious film application is recommended. However, an evaporation retarder, not a curing membrane, should be preferentially used, in the form of aliphatic alcohols, which is easily washed on the end of curing. For low w/c concrete columns their water curing is also promoted. On the end the internal water curing and the use of expansive admixtures promoted by some researchers, are also presented in the paper.

3

Cementy dzisiaj - betony jutra

Aïtcin P. C., Wilson W.

Cement Wapno Beton

|

2014

|

R. 19/81, nr 6

349--358

PL

W latach dziewięćdziesiątych przemysł betonowy pracował nad opanowaniem wytrzymałości na ściskanie przy stosowaniu superplastyfikatorów, przy jednoczesnym zmniejszeniu stosunku w/c i zwiększeniu rozpływu betonów wysokowartościowych. W pierwszych latach nowego stulecia, specjaliści nauczyli się, jak opanować reologię betonu w celu ułatwienia jego układania. Tak więc obecnie pompowanie betonu wysokowartościowego oraz betonu samozagęszczającego się jest możliwe, nawet do wysokości 600 m bez problemów związanych z wydzielaniem mleczka, segregacji, lub ryzyka zakłócenia pracy pompy. Te bardzo ważne postępy są konsekwencją rozwoju nowej "nauki o betonie", co prowadzi do stopniowego zastępowania stali przez beton, jako materiału najlepiej nadającego się do budowy budynków wysokościowych. Aby zwiększyć obszary zastosowania technologii nowego betonu, wyższe uczelnie powinny obecnie przekazywać tę „naukę o betonie” przyszłym inżynierom. Ponadto, konieczne będzie, aby przemysł cementowy produkował dwa odrębne rodzaje klinkierów dla dwóch różnych rynków nowoczesnych betonów: rynku betonów zwykłych o stosunku w/c większym od 0,50 i rynku betonów wysokowartościowych, o małym stosunku w/c pomiędzy 0,30 a 0,40. Oczekuje się, że nowy rynek będzie się rozwijał, ponieważ betony wysokowartościowe lepiej spełniają warunki zrównoważonego rozwoju i ich produkcja jest związana z mniejszą emisją dwutlenku węgla, w porównaniu do betonów zwykłych, jak to wykazano w niniejszej pracy.

EN

In the nineties, the concrete industry learned how to master compressive strengths by using superplasticisers to simultaneously decrease the w/c ratio and increase the slump of high performance concretes. During the first years of this new century, researchers learned how to master the rheology of concrete in order to facilitate its placing. Thus, it is now possible to pump high performance concrete and self-compacting concrete up to 600 m without any problem of bleeding, segregation or risk of blocking the pump line. These very important progresses are the consequence of the development of a new science of concrete, which is leading to progressive replacement of steel by concrete as the best-suited material for construction of high-rise buildings. To increase field implementation of the new concrete technologies, the Universities now need to teach the science of concrete to the future engineers. Also, it will be necessary that the cement industry produces two distinct types of clinker to deserve the two different markets of modern concretes: the market of ordinary concretes having a w/c ratio greater than 0.50 and the market of high performance concrete having a low w/c ratio between 0.30 and 0.40. This new market is expected to expend because high performance concretes are more sustainable and they generate lower carbon footprints than ordinary concretes, as demonstrated in this paper.