Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Konfrontacja nowych osiedli z historycznie ukształtowaną tkanką miejską ukazuje duże dysproporcje dotyczące jakości przestrzeni. Podstawowym problemem jest utrata tradycyjnej atmosfery miejsc, co stanowi następstwo uniformizacji struktur przestrzennych. Tradycyjne elementy kompozycji miejskiej, takie jak plac i ulica (pełniące także funkcje czynników identyfikacji i krystalizacji społecznej), nie znalazły zastosowania w nowych warunkach przestrzennych, co ma bezpośredni wpływ na jakość przestrzeni; oczywiste staje się spontaniczne pragnienie powrotu oraz poszukiwanie przestrzeni kształtowanych według tradycyjnych zasad kompozycji i zawierających jej podstawowe elementy składowe. Przestrzeń określana do niedawna jako funkcjonalna jest wynikiem niekontrolowanego i niewłaściwego zastosowania teoretycznych zasad funkcjonalizmu, zawartych w Karcie Ateńskiej. Postulowano wtedy odrębność poszczególnych funkcji urbanistycznych, czego efektem stała się wewnętrzna sterylność, zaprzeczająca rozwojowi stosunków międzyprze-strzennych. Tymczasem w wewnętrznej strukturze miasta dochodzi do obustronnego kontaktu przestrzeni tradycyjnej, historycznie ukształtowanej, opartej na wielofunkcyjności, z nowo planowanymi strukturami, które częstokroć ingerująw istniejącą tkankę i prowadzą do obniżenia jej wartości. Próbując zgłębić złożony problem przestrzeni w odniesieniu do definicji określającej harmonie i ład kompozycyjny, warto przemyśleć potrzebę stworzenia pewnej „bazy", skła-dajacej się z tzw. wyznaczników jakości przestrzeni miejskiej. Powinny one uwzględniać cała złożoność tego zagadnienia na wszystkich jego szczeblach, poczynając od szkieletu kompozycyjnego, poprzez pojedyncze elementy wzbogacające „esencje" funkcjonalną, aż do zagadnień związanych z kultywowaniem wartości estetycznych w większych założeniach urbanistyczno-architektonicznych, a także w przestrzeniach indywidualnych. O jakości przestrzeni świadczą wyznaczniki: - tkanki i struktury przestrzeni, - spójności układu tektonicznego, - polaryzacji tkanki i struktury przestrzennej, - hierarchii kompozycyjnej elementów tkanki i struktury przestrzennej, - generowania zasadniczych artefaktów przestrzennych.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.