Stale zwiększająca się liczba zakładów radiodiagnostyki przekłada się na większą dostępność do badań z zakresu rentgenodiagnostyki konwencjonalnej, co powoduje zwiększenie liczby wykonywanych zdjęć rentgenowskich, a tym samym wzrost liczby zdjęć odrzuconych i powtórzonych. Celem pracy jest poszukiwanie grup badań obarczonych zwiększonym ryzykiem błędu, a przez to koniecznością ich powtórzenia na podstawie analizy wykonanych i powtórzonych zdjęć rentgenowskich. Przeprowadzonoretrospektywnąanalizę22454zdjęć rentgenowskich wykonanych w latach 2011-2014. Spośród nich wyodrębniono grupę 1101 zdjęć odrzuconych. Wszystkie zdjęcia należące do grupy odrzuconych zostały powtórzone. Następnie zdjęcia te oceniono, dzieląc na grupy ze względu na rodzaj badania i analizując każdą z grup osobno. Zwrócono także uwagę na zależność czasową liczby powtarzanych zdjęć rentgenowskich w kolejnych miesiącach oraz latach okresu objętego analizą. Otrzymane wyniki pozwoliły wyodrębnić rodzaje badań, które mają podwyższone ryzyko przekroczenia zalecanego odsetka zdjęć powtórzonych, co pozwoli na zwrócenie szczególnej uwagi i zachowanie zwiększonej ostrożności podczas wykonywania ich w przyszłości. Kolejnym planowanym przez autorów krokiem jest poszerzenie zebranej bazy danych o badania wykonane do dnia bieżącego i uzupełnienie jej o informacje dotyczące przyczyny odrzucenia zdjęć, co pozwoli na bardziej dogłębną analizę potencjalnych czynników predysponujących do popełnienia błędu.
EN
The constant growth of number of radiology departments means greater availability of conventional X-ray, which increases the amount of X-rays performed, and thus elevate the number of rejected and repeated examinations. The aim of the study was to seek groups of examinations with increased risk of error and therefore the need to be remade on the basis of analysis of performed and repeated x-ray images. A retrospective analysis of 22,454 X-ray images taken in 2011-2014 was performed. Among them a group of 1,101 rejected images was distinguished. All examinations, that have been rejected have been repeated. These examinations were divided into groups according to the type of examination and each group was analyzed separately. Temporal distribution of repeated X-rays in the months and years of the analysis period was noted. The obtained results allowed to distinguished types of studies, which have increased the risk of exceeding the recommended percentage of repeated images. This knowledge will result in special attention and more cautious behavior during examinations in the future. Another step planned by the authors is to widen the database of research done and supplement it with information about the reasons for the rejection of examination, which will allow for more accurate analysis of potential factors predisposing to a mistake.
This article presents an experimental and numerical approach to estimate the ballistic limits of the pistol hollow point bullet of the Action 5 cartridge penetrating a block of substitute biological material using a wide range of bullet velocities. The bullet has an expansion ability enabling it to increase its wound potential in the case of it reaching the specific impact velocity limit. The expansion process of the bullet and the process of the evolution of the temporary cavity in the substitute material is investigated. The influencing factors of the penetration process are also discussed. The aim of the Finite Element Method (FEM) simulation of the penetration process based on experiments are also to estimate the minimal thickness of a substitute material that achieves the maximum expansion effect when impacting an aircrafts fuselage structure by firing on-board. Introduced are three levels of expansion limits defined as the bullet's velocity. The first one is the low expansion limit, when the expansion dimensions of the front part of the bullet reaches the dimensions of the bullet's calibre, followed by the upper expansion limit with the maximum expansion of the bullet, and the destructive expansion limit, when the expanded front part of the bullet is destroyed.
Three methods of calculating 3-D particle size distribution were investigated based on approaches by Sandstróm-Karlsson, Schwartz-Saltykov and Bockstiegel. The experimentally measured area fraction of MC-carbide particles in powder metallurgy steel has been compared to particle volume fraction calculated from 3-D particle size distributions. It was shown that the Schwartz-Saltykov method and Bockstiegel method show differences between measured and calculated particle volume fractions. These differences were related to a class width of 2-D particle size distribution. The Sandstrom-Karlsson method (S-K) can be applied either to ellipsoidal or spherical particles. The result of 3-D volume fraction calculated for spherical particles with S-K method shows a very good agreement with the experimentally measured carbide area fraction.
PL
Analizowano metody: Sandstróma-Karlssona, Schwartza-Sałtykowa oraz Bockstiegela stosowane do wyznaczania rozkładu wymiarów cząstek w przestrzeni 3-D. Porównywano udział powierzchniowy węglików typu MC w stali narzędziowej wykonanej techniką metalurgii proszków zmierzony eksperymentalnie, z udziałem objętościowym obliczonym na podstawie rozkładów wymiarów tych węglików w przestrzeni 3-D. Stwierdzono znaczne różnice między zmierzonym udziałem objętościowym, a obliczonym metodą Schwartza-Sałtykowa i Bockstiegela. Różnice te zależały od szerokości przedziału klasowego rozkładu wymiarów cząstek w przestrzeni 2-D. Metoda Sandstróma-Karlssona (S-K) może być stosowana w przypadku cząstek kulistych oraz elipsoidalnych. Udział objętościowy węglików obliczony na podstawie metody S-K dla cząstek kulistych wykazuje bardzo dobrą zgodność z udziałem powierzchniowym zmierzonym eksperymentalnie.
Coalgebra and coinduction provide new results and insights for modular supervisory control of discrete-event systems (DES), where the overall system is composed of subsystems that are combined in synchronous (parallel) product. Modular supervisory control is studied within the coalgebraic framework. Coinduction has been used to define an operation on languages called supervised product, and synchronous product is defined by coinduction. We have shown recently that the supremal controllable sublanguage of a given language can be defined by coinduction as well. We study the commutativity between the synchronous product and supremal controllable and normal sublanguage. The results guarantee that under the conditions derived in the paper control synthesis can be done locally without affecting the optimality of the solution.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.