Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Systematyka form historyzmu w pracach warszawskiego architekta na przykładzie twórczości Juliana Ankiewicza

Szustakiewicz I.

Kwartalnik Architektury i Urbanistyki

|

2013

|

T. 58, z. 1

57--96

PL

Architekci czynni w XIX wieku w swoich projektach wykorzystywali język formalny, wykształcony w różnych epokach i różnych obszarach geograficznych - historyzm był stylem, zawierającym liczne nurty i odcienie. Styl ten ewoluował. Fazę wczesną charakteryzowało intuicyjne i subiektywne wykorzystywanie wzorów historycznych, co prowadziło do stylowego synkretyzmu i łączenia form o różnorakiej proweniencji. Dojrzały historyzm cechowało dążenie do czystości stylowej i poprawne posługiwanie się motywami dawnej architektury. Okres późny to faza eklektyczna, gdzie w ramach jednej kompozycji stosowano motywy historyczne pochodzące z różnych epok. Artykuł prezentuje dorobek architekta Juliana Ankiewicza w zakresie stosowanych przez niego rozwiązań stylistycznych. Scharakteryzowane zostały dzieła, reprezentujące poszczególne nurty stylowe architektury historyzmu: nurt neorenesansu - reprezentowany w największej liczbie realizacji, nurt arkadowy, neogotyk, neobarok i nurt orientalny. Twórczość Juliana Ankiewicza stanowi odbicie tendencji, kształtujących krajobraz architektoniczny Warszawy w drugiej połowie XIX wieku. Zatem jej analiza przyczynić się może do lepszego rozpoznania cech stylowych warszawskiej architektury historyzmu.

EN

Nineteenth century architects used a formal language developed in the course of many centuries and across many geographical areas - Historicism was a style that encompassed a variety of trends and shades. It evolved. In the early phase, it used historic patterns in an intuitive and subjective manner to merge styles in a syncretic manner and combine forms of different origins. Mature Historicism was characterised by pursuing stylistic purity and appropriate use of historic architectural motifs. The late phase was eclectic and proposed mixing motifs from various periods in one façade. This article is an attempt to present and analyse the legacy of Julian Ankiewicz and study the stylistic solutions he used. The architect’s designs included works which reflected a number of stylistic trends of historicist architecture: the most represented Renaissance Revival, but also Rundbogenstil, Gothic Revival, Baroque Revival and Oriental style. The works of Julian Ankiewicz generally reflect the tendencies that shaped the architectural climate of Warsaw in late 19th century. Analysing them can therefore contribute to better understanding of the stylistic features of historicist architecture of Warsaw.

2

Podstawy warsztatu architekta warszawskiego w XIX wieku

Szustakiewicz I.

Kwartalnik Architektury i Urbanistyki

|

2011

|

T. 56, z. 2

63-74

PL

Na ukształtowanie warsztatu architekta duży wpływ ma proces edukacji i dostępne fachowe publikacje. Artykuł przedstawia możliwości uzyskania umiejętności zawodowych w Warszawie w wieku XIX. Analiza programów edukacyjnych - począwszy od Katedry Budownictwa i Miernictwa na założonym w 1816 roku Uniwersytecie Warszawskim, poprzez tworzony stopniowo od 1826 r. w Instytut Politechniczny, aż po Oddział Budownictwa działającej w 1844 r. Szkoły Sztuk Pięknych pokazuje, że kierunki nauczania architektonicznego w Warszawie, mimo niekorzystnych warunków politycznych, zasadniczo zgodne były z tendencjami ogólnoeuropejskimi. Charakteryzowało je stopniowe odchodzenie od koncentracji na estetycznych aspektach sztuki budowania w stronę solidnego przygotowania technicznego, popartego wiedzą matematyczną i fizyczną. Istotnym narzędziem dla popularyzacji form architektonicznych, a tym samym - doskonalenia warsztatu zawodowego, stały się w XIX wieku publikacje architektoniczne: inwentaryzacje dzieł architektury dawnej, autorskie zbiory projektów, czasopisma. W Warszawie znane były wydawnictwa zachodnioeuropejskie, drukowane były także projekty wybitnych warszawskich architektów i periodyki techniczne, udostępniające swe łamy budowniczym.

EN

The architects' skills were highly influenced by the education process and available publications. The article presents the possibilities of gaining professional skills in Warsaw in the 19th century. The analysis of educational programs - beginning with the Construction and Surveying Faculty at the Warsaw University established in 1816, via the Institute of Technology, gradually created from 1826, to the Construction Department of the School of Fine Arts, operating from 1844, demonstrated that the direction of architecture education in Warsaw were in principle in line with general European trends, despite unfavourable political conditions. They were characterised by a gradual departure from the focus on aesthetical aspects of the construction art towards solid technical preparation supported by knowledge of mathematics and physics. Architectural publications became an important tool to popularise architectural forms in 19th century, and therefore the improvement of professional skills: inventories of the masterpieces of old architecture, authors' collections of designs, magazines. Western European publications were known in Warsaw - the designs of outstanding Warsaw architects were also printed - as well as technical periodicals for which architects wrote.

3

Tematy i rozwiązania funkcjonalne w twórczości warszawskiego architekta Juliana Ankiewicza

Szustakiewicz I.

Kwartalnik Architektury i Urbanistyki

|

2010

|

T. 55, z. 4

49-66

PL

Architekci, rozpoczynający pracę zawodową przed połową wieku XIX i działający w jego trzeciej ćwierci, podejmowali różnorodne tematy funkcjonalne. Zjawisko specjalizacji zawodowej w architekturze, zaznaczone szczególnie w XX wieku, zaczęło się wykształcać dopiero pod koniec drugiej połowy XIX w. Twórczość Juliana Ankiewicza, który projektował obiekty o przeznaczeniu mieszkalnym, budynki użyteczności publicznej, a także o funkcji przemysłowej i sakralnej, jest reprezentatywna dla tego okresu w warszawskiej architekturze. Różnorodność tematów funkcjonalnych, podejmowanych przez Juliana Ankiewicza, jest dobrym świadectwem wielonurtowości warsztatu architekta, czynnego zawodowo do lat osiemdziesiątych XIX wieku. Konieczność sprostania rozmaitym wymaganiom ze strony inwestorów wymagała dużej wiedzy i warsztatowej sprawności. Ułatwienie stanowił tu brak sprecyzowanych standardów w odniesieniu do poszczególnych typów budowli - określone normy, zarówno w budownictwie mieszkaniowym, jak biurowym czy przemysłowym, dopiero się wykształcały. Pozwalało to architektom, działającym w epoce Ankiewicza, na pewną dowolność w rozwiązywaniu rzutów budowli i indywidualne podejście do zagadnienia funkcjonalności i wygody.

EN

Architects beginning their professional career before the first half of the 19th century and operating in the third quarter of that century addressed various functional issues. The phenomena of professional specialisation in architecture, particularly indicated in the 19th century, started to develop only at the end of the second half of the 19th century. The output of Julian Ankiewicz, who designed residential buildings, public utility facilities, and also industrial and sacral buildings, is representative for this period in the Warsaw architecture. The variety of functional topics tackled by Julian Ankiewicz is great evidence demonstrating the multidimensional skills of an architect professionally active up to the eighties of the 19th century. The necessity to comply with various investor requirements demanded vast knowledge and professional competence. Lack of detailed standards in reference to individual types of construction was a facility here - specific standards, both in reference to residential, office or industrial construction, were only developing. This allowed the architects operating in the époque of Ankiewicz for some freedom in solving sections of buildings, and an individual approach to issues of functionality and convenience.

4

Architekt Julian Ankiewicz (1820-1903) - nowe fakty z biografii i ogólna ocena twórczości

Szustakiewicz I.

Kwartalnik Architektury i Urbanistyki

|

2010

|

T. 55, z. 3

26-36

PL

Architekt Julian Ankiewicz był czynny zawodowo w drugiej połowie XIX wieku. Działał głównie w Warszawie - zaprojektował wiele kamienic, a także willi i budynków użyteczności publicznej. Ceniony za życia, później został niemal całkowicie zapomniany. Większość jego dzieł uległa zniszczeniu podczas II wojny światowej, a o nim samym informowały nieliczne, bardzo krótkie biogramy, ograniczające się zasadniczo do ramowych dat życia oraz miejsca urodzenia i śmierci. Dopiero pogłębione badania archiwalne pozwoliły w sposób pełniejszy nakreślić jego sylwetkę i wyjaśniły przyczyny lakoniczności not biograficznych. Księgi metrykalne, zachowane poza Warszawą, zawierają zapisy, świadczące o relatywnie niskim pochodzeniu architekta. Zdobycie znaczącej pozycji zawodowej nie stanowiło dostatecznej rekompensaty w XIX-wiecznym społeczeństwie, toteż Julian Ankiewicz nie przekazał do wiadomości publicznej żadnych danych na ten temat. Celem artykułu jest prezentacja wyników badań nad biografią architekta i nakreślenie możliwie pełnego obrazu jego stosunków rodzinnych, przebiegu działalności zawodowej w charakterze architekta wolnopraktykującego i pracownika urzędów budowlanych, a także prowadzonej przezeń działalności inwestycyjnej.

EN

The architect Julian Ankiewicz was professionally active in the second half of the 19th century. He worked primarily in Warsaw. He designed many tenement houses, villas and public utility buildings. He was highly valued during his life, however later he became almost completely forgotten. The majority of his work was destroyed during the Second World War, and the only information, very short and rare biographical entries, was reduced to his life-span dates, and the place of birth and death. Only in-depth archival research enabled to depict his profile and explain the reasons for laconic biographical entries. Register books, preserved outside of Warsaw, include entries demonstrating the relatively lowly origins of the architect. The achievement of a significant professional position did not constitute a sufficient compensation in 19th century society; therefore Julian Ankiewicz did not provide any relevant data to the public. The goal of the article is to present the results of the research regarding the architect's biography, and to specify the most complete picture possible of his family relations, the course of his professional activities as a freelancing architect and employee of construction offices, and also conducted investments activity.