Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Różne postrzeganie dziedzictwa przemysłowego w procesie rewitalizacji (na przykładzie Łodzi i Zgierza)

Domińczak M.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2006

|

R. 103, z. 8-A

101--108

PL

Łódź to jedno z największych polskich miast (prawie 800 tys. mieszkańców), Zgierz jest jej dużo mniejszym sąsiadem. Obydwa miasta łączy zaś fakt, iż w przeszłości były to centra przemysłu włókienniczego. Ponieważ w Łodzi wciąż znajdują się dziewiętnastowieczne byłe młyny, jej kulturowe dziedzictwo musi być konserwowane i rewitalizowane. Podobna sytuacja istnieje w Zgierzu, gdzie przetrwało wiele drewnianych tkalni. Niniejszy artykuł nie jest porównaniem Łodzi i Zgierza. Jest on raczej przedstawieniem i dyskusją nad problemami, wyzwaniami i oczekiwaniami związanymi z procesem rewitalizacji w tych dwóch bardzo różnych miastach. W małych polskich miasteczkach, takich jak Zgierz (około 60 tys. mieszkańców), główną rolę w rewitalizacji powinny odgrywać lokalne władze, tutaj jest to ważniejsze niż w dużych miastach. Burmistrz lub Rada Miejska powinny zachęcać i angażować ludzi w rewitalizację. W dużych metropoliach (takich jak Łódź) dużo łatwiej jest włączyć bowiem w proces rewitalizacyjny prywatnych inwestorów.

EN

Łódź is one of the biggest cities in Poland (nearly 800,000 population), Zgierz is its much smaller neighbour. In past the two cities were in past cotton industry centers. The nineteen century former mills are exant in Łódź, so their cultural heritage needs to be preserved and revitalized. Similar situation is in Zgierz where a lot of wooden weaver houses survived. This article is not to compare Łódź and Zgierz. It is rather to show and discuss problems, challenges and expectation stemming from the revitalization the process in these quite different cities. In small Polish towns like Zgierz (of about 60,000 inhabitants), the main role in the revitalization development should be played by the local authorities, and it is much more important than in bigger cities. The Mayor or City Council have to encourage and involve people in the revitalization process. In a huge metropolis (like Łódź), it is much easier to have private investors join in the revitalization process.

2

Konstrukcja więźby dachowej kościoła ewangelicko-ausburskiego św. Mateusza w Łodzi (Komunikat)

Domińczak M.

Zeszyty Naukowe. Budownictwo / Politechnika Łódzka

|

2002

|

Z. 53

194-195

3

"Bielnik Kopischa" - uwagi na temat pierwszej manufaktury przemysłowej Łodzi

Domińczak M.

Zeszyty Naukowe. Budownictwo / Politechnika Łódzka

|

2000

|

Z. 52

176-194

PL

Artykuł porusza problem pierwszej w Łodzi manufaktury przemysłowej, wzniesionej z funduszy Rządu Królestwa Polskiego w latach 1824-25. Budowę zakładu bielnikowego rozpoczęto w 1824 roku na terenie doliny rzeki Jasień, na wschód od ulicy Piotrkowskiej, przy Placu Bielnikowym. Wybudowano wówczas kanał wzdłuż rzeki, 32 pola bielnikowe, groble i dom na pomiesz- czenie magla i bielarni. Obiekt wzniesiony w konstrukcji ryglowej miał dwa piętra i dwuspadoy dach przykryty dachówką. Wewnątrz znajdowały się dwa koła wodne napędzające magiel i folusz. Budynek został całkowicie przebudowany w 1860 roku. Z tego pierwszego budynku przemysłowego w Łodzi pozo- stały jedynie mury przyziemia (sutereny) Do chwili obecnej za pierwszy budynek przemysłowy w Łodzi (bielnik rządowy z 1825 roku) uznawano błędnie dom mieszkalny Tytusa Kopischa wzniesiony w 1829 roku. Tytus Kopisch był śląskim przedsiębiorcą, który zakupilł za- kład i rozpoczął inwestycje na jego terenie. Sprowadził nowe maszyny, wyremontował budynki, ale przede wszystkim wybudowal duży budynek mieszkalny, pełniący częściowo funkcję przemysłową. To właśnie ten budynek znajduje się przy ulicy ks.bpa Tymienieckiego 5 w Łodzi. Natomiast pozostałości biel- nika rządowego znaleźć można w budynku obok, należącym do zakładów UNIONTEX.

EN

This article touches a problem of the first industrial workshop in Łódź, which was established by the Government of Kingdom of Poland in 1824-25. One of the first investments in Łódź was began in 1824, in a valley of Jasień river, to the east from Piotrkowska Street. Along the river, a channel was built, as well as 32 bleaching fields, were arranged dams and house for mangling and bleaching. the building was half - tinberd, was had two storeys and pitched roof covered with tiles. there were two low-breast water wheels to propel the mangle and fulling-mill inside. the house, cammonly called "bleachery", was completly rebuilt in 1860. Only basements walls remain from the first industrial building in Łódź. One can find its remains in a building, which belongs to the UNIONTEX Company 7 Tymieniec- kiego Street. By mistake, a huge habitable house, raised in 1829 for Tytus Kopisch, was considered up till now as the first industrial building in Łódź (government bleaching house -built in 1825). Tytus Kopisch was a Silesian entrepreneur , who bought the factory in 1828 and started to invest in Łódź. During next four years, he bought new machines, repaired buildings, but first of all he built a huge eddifice, which was partly used as his hause, and partly for manufacturing. This is the building which still exists at 5 Tymienieckiego Street in Łódź.