Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Polimery

1 2023

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

The use of chitosan as an effective carrier of theophylline – an anti-asthmatic drug

Aziz Noor Firas, Hussein-Al-Ali Samer Hasan, Ghareeb Mowafaq Mohammed, Nashwan Nashwan Abdallah

Polimery

2023

Vol. 68, nr 3

157--168

In order to solve the problem of frequent drug dosing and increase its effectiveness, theophylline (THP) was deposited on chitosan nanoparticles (CSNPs). THP-CSNPs nanocomposites with the composition of 50, 75, 100 or 150 mg of chitosan (CS) and 25, 50, 75, 100 or 200 mg of tripolyphosphate (TPP) at pH 4.0, 5.0, 6.0 and 6.5 were prepared, and a constant weight of THP of 100 mg. The nanocomposites were characterized by X-ray diffraction (PXRD), field emission scanning electron microscopy (FE-SEM), and Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR). The rate of drug release was also tested. The Minitab 18 program was used to analyze the results. The independent variables were the CS, TPP, and pH, while loading efficiency, zeta potential, and particle size were the dependent variables. The nanocomposites successfully transported and protected the drug, providing its sustained release.

W celu rozwiązania problemu częstego dawkowania leku i zwiększenia jego efektywności teofilinę (THP) osadzono na nanocząstkach chitozanu (CSNPs). Przygotowano nanokompozyty THP-CSNPs o składzie 50, 75, 100 lub 150 mg chitozanu (CS) oraz 25, 50, 75, 100 lub 200 mg trójpolifosforanu (TPP) przy pH 4,0, 5,0, 6,0 i 6,5 oraz stałej masie THP wynoszącej 100 mg. Nanokompozyty charakteryzowano za pomocą dyfrakcji promieniowania rentgenowskiego (PXRD), skaningowej mikroskopii elektronowej z emisją polową (FE-SEM), spektroskopii w podczerwieni z transformacją Fouriera (FTIR). Zbadano również szybkość uwalniania leku. Do analizy wyników wykorzystano program Minitab 18. Niezależnymi zmiennymi były CS, TPP i pH, podczas gdy wydajność ładowania, potencjał zeta i wielkość cząstek były zmiennymi zależnymi. Nanokompozyty z powodzeniem transportowały i zabezpieczały lek, zapewniając jego przedłużone uwalnianie.