Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Zakres temporalny uprawnienia do kierowania pojazdem na terytorium Polski w oparciu o prawo jazdy wydane w innym państwie

Duśko Łukasz, Szurman Mateusz

Paragraf na Drodze

|

2020

|

Nr 2

21--30

PL

W ramach ustawy o kierujących pojazdami, polski ustawodawca wprowadził zakres temporalny uprawnienia do kierowania pojazdem w Polsce w oparciu o prawo jazdy wydane za granicą, a respektowane stosownie do postanowień Konwencji genewskiej lub Konwencji wiedeńskiej. Dokumenty te stwierdzają posiadane uprawnienia do kierowania odpowiednim pojazdem wyłącznie w okresie 6 miesięcy od dnia rozpoczęcia przez kierującego stałego lub czasowego pobytu w Polsce. Po upływie tego okresu kierujący nie może powoływać się na wydany za granicą dokument, a co za tym idzie nie ma uprawnień do prowadzenia pojazdu w Polsce. Tak zakreślony termin w znacznym zakresie pozostaje jednak niezgodny z regulacjami międzynarodowymi, które Polska zobowiązała się przestrzegać. Celem niniejszego artykułu jest zatem ocena przyjętych przez polskiego legislatora regulacji prawnych w oparciu o wiążące Polskę umowy międzynarodowe, wskazanie ewentualnych rozbieżności oraz przedstawienie sposobu rozstrzygania kolizji między nimi, tak aby można było w sposób precyzyjny określić czasowe granice uprawnień do kierowania pojazdem na terytorium Polski w oparciu o dokument wydany za granicą.

EN

Under the act on vehicle drivers the Polish legislator introduced the temporal scope of the right to drive in Poland based on the driving licence issued abroad, and respected in conformity of the provisions of the Geneva Convention or the Vienna Convention. These documents ascertain the right to drive the indicated vehicle solely in the period of six months starting on the day of the driver’s permanent or temporary stay in Poland. After the expiry of this period the driver cannot rely on the document issued abroad, which means he/she does not have the right to drive in Poland. Such prescribed time limit, however, is not compatible with the international regulations that Poland is committed to observe. The aim of the present paper is to evaluate the legal regulations adopted by the Polish legislator based on the international agreements binding Poland, to indicate potential inconsistencies and propose a way of resolving the collisions between them so as to define precisely the time limits of the right to drive on the territory of Poland based on the document issued abroad.

2

Stosowanie środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów w przypadku kierowców zawodowych

Szurman Mateusz

Paragraf na Drodze

|

2019

|

Nr 1

25--38

PL

Celem opracowania jest szczegółowa analiza stosowania środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów (art. 42 § 2 k.k.) wobec kierowców zawodowych, dopuszczających się przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. W artykule przedstawiono zarówno poglądy doktryny, jak i rozbieżne stanowiska prezentowane w orzecznictwie sądów powszechnych. Autor formułuje tezę, że okoliczność wykonywania zawodu kierowcy powinna wpływać, w pierwszym rzędzie, na wymagania stawiane takim kierowcom, a także powinna być brana pod uwagę przez sąd na etapie wymierzania kary - a w szczególności orzekania środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów. Autor wskazuje na konieczność wprowadzenia zmian w ustawie karnej, w tym wprowadzenia definicji legalnej kierowcy zawodowego.

EN

The aim of the study is to analyse the use of penal measure of driving disqualification (Art. 42 § 2 Polish Penal Code) applied to professional drivers who commit the crime provided for in Art. 178a § 1 of the Polish Penal Code. The author formulates a thesis that the fact that the accused is a professional driver should be taken into account firstly, at the level of requirements set before the driver, and secondly, when the court imposes a penalty, especially driving disqualification. The article shows divergent views pre¬sented in the jurisprudence of the common courts. The author indicates that changes in the criminal law are needed, including the introduction of a definition of professional driver.

3

Sformułowanie "podczas jazdy” jako okoliczność modalna zakazu korzystania z telefonu przez kierującego pojazdem

Duśko Łukasz, Szurman Mateusz

Paragraf na Drodze

|

2019

|

Nr 4

5--15

PL

Przedmiotem opracowania jest charakterystyka sformułowania „podczas jazdy”, ujętego w art. 45 ust. 2 pkt 1 ustawy - Prawo o ruchu drogowym. Przepis normuje zakaz korzystania przez kierującego pojazdem, podczas jazdy, z telefonu, wymagającego trzymania słuchawki lub mikrofonu w ręku. Analizowane sformułowanie ma szczególne znaczenie w procesie stosowania prawa, gdyż dookreśla przedział czasu, w jakim możliwe jest złamanie wspomnianego zakazu. Dokonana przez autorów krytyczna analiza linii orzeczniczej sądów powszechnych oraz analiza konstruktywna doprowadziły do przedstawienia niespotykanej dotychczas w judykaturze koncepcji wykładni tego przepisu, wykładni uniemożliwiającej przypisanie odpowiedzialności za wykroczenie w przypadkach, gdy korzystanie z telefonu miało miejsce w czasie wymuszonego unieruchomienia pojazdu (przykładowo: w czasie oczekiwania na zmianę sygnału na sygnalizatorze świetlnym, czy podczas stania w „korku”).

EN

The article presents an analysis of the term “while driving” provided for in Art. 45(2)(1) of Act on road traffic, which refers to the ban on using a telephone which requires holding a handset or a microphone while driving. The analysed provision has significant importance in the process of legal application, as it specifies the period of time when it is possible to commit the offence. The authors present a critical analysis of the case law, which has led them to present an unprecedented interpretation of this provision. This new interpretation precludes the possibility to assign the responsibility for the offence when the use of a telephone is limited to a case of a stationary vehicle (e.g. waiting for traffic lights to change or in a traffic jam).