Afryka to kraj kontrastów. Przeciętny odbiorca niewiele wie o jej wspaniałych, lecz często niszczonych walorach przyrodniczych i krajobrazowych. Mało kto również zdaje sobie sprawę z tego, że w Republice Południowej Afryki - najbogatszym państwie na południowym krańcu kontynentu - istnieją duże możliwości rozwoju w dziedzinie architektury krajobrazu.
Norwegia coraz mniej kojarzy się z zimną północą, a coraz bardziej z zapierającymi w piersiach krajobrazami, z wszechobecną dzika przyrodą, nowoczesna technologią i bezpieczeństwem. Kraj fiordów i wikingów ma coraz więcej do zaoferowania, nie tylko dzięki geologicznym procesom, które ukształtowały tak bardzo zróżnicowany teren, lecz również za sprawą harmonijnie wkomponowanych projektów.
Organizmy na Ziemi, aby przetrwać musiały przystosowac sie do nieustannie zmieniającego się środowiska. Dzięki temu natura rozwiązała już wiele problemów, z którymi ludzie wciąż się zmagają. Biomimikra jest dyscypliną, która bada mechanizmy zachodzace w przyrodzie, a następnie przenosi je do naszego ludzkiego świata.
Przyglądając się sytuacji architektury krajobrazu w poszczególnych krajach europejskich, można zauważyć, jak i wiele problemów wiąże się z samą rejestracją, tytułem, edukacja i praktyką zawodową. Znamy to również z własnego doświadczenia.
Aby znaleźć się na rynku pracy także za granicą, warto wiedzieć, jakie organizacje pomagają architektom krajobrazu w zdobywaniu doświadczeń zawodowych. Wśród wielu z nich dwie mają szczególne znaczenie: IFLA i EFLA.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.