Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wpływ surfaktantów na pochłanianie i oddawanie wody przez nawóz ZnIDHA

Januszkiewicz K., Mrozek-Niećko A., Różański J.

Inżynieria i Aparatura Chemiczna

|

2018

|

Nr 2

29--30

PL

Przedstawiono wpływ trzech surfaktantów: poliglukozydu, oksyetylatu alkoholu tłuszczowego i trisiloksanu na szybkość pochłaniania i oddawania wilgoci przez stały nawóz ZnIDHA (chelat cynku i soli sodowej kwasu D,L-asparaginowego). Z przeprowadzonych badań wynika, że trisilokasan oraz oksyetylat alkoholu tłuszczowego wydłużają o kilka godzin czas, w którym nawóz w wilgotnym powietrzu będzie występował w formie stałej. Żaden z użytych surfaktantów nie powodował wydłużenia czasu utrzymywania się wody w nawozie.

EN

The paper presents an influence of three surfactants: polyglucoside, fatty alcohol ethoxylate and trisiloxane on the rate of absorption and moisture removal by ZnIDHA fertilizer (D, L-Aspartic acid, N-(1,2 dicarboxyethyl) disodium salt of Zn). The studies showed that trisiloxane and fatty alcohol ethoxylate extended for a few hours the time in which fertilizer in moist air is present in a solid form. None of surfactants used increased the time of water holding in fertilizer.

2

Wpływ morfologii powierzchni liści pszenicy na czas rozprzestrzeniania się i czas parowania roztworu nawozu ZnIDHA

Januszkiewicz K., Mrozek-Niećko A., Różański J.

Inżynieria i Aparatura Chemiczna

|

2018

|

Nr 3

61--62

PL

Przedstawiono wpływ morfologii powierzchni liści pszenicy na kierunek rozprzestrzenianie się i czas parowania roztworu ZnIDHA z dodatkiem mieszaniny alkilopoliglukozydu i oksyetylatu alkoholu tłuszczowego. Z przeprowadzonych badań wynika, że obecność głębokich bruzd wzdłuż nerwu głównego wywołuje efekt kapilarny podczas rozprzestrzeniania się roztworu nawozu z dodatkiem surfaktantów. Wykazano również, że ze wzrostem stężenia mieszaniny surfaktantów skraca się czas parowania wody z roztworu ZnIDHA i zwiększa powierzchni pokrycia liści nawozem.

EN

The paper presents the effect of wheat leaf surface morphology on the spread direction and evaporation time of ZnIDHA fertilizer solution with the addition of alkylpolyglucoside and fatty alcohol ethoxylate mixture. The research shows that the presence of deep grooves along the main vein causes a capillary effect during the spreading of fertilizer solution with the addition of surfactants. It was also shown that the increase of surfactant mixture concentration caused the reduction of time of water evaporation from ZnIDHA solution and the increase of leaf coverage area.

3

The health protective and energy saving urban environment at the time of climate change

Januszkiewicz K.

Budownictwo o Zoptymalizowanym Potencjale Energetycznym

|

2017

|

nr 2(20)

43--50

EN

With the use of parametric and multi-criteria optimization digital tools, buildings can be designed to respond to various requirements. Recently, an expanded understanding of building performance acknowledges that all factors acting on buildings (climate, energies, information, human agents) are not static and fixed, but rather mutable and transient. This paper explores the possibilities of architectural design to benefit human condition, which encompasses physical and mental wellbeing, environmental quality of life during the Climate Change era. The first part of the paper defines the main factors (such as: lack of green nature and sunlight, noise and pollution) which are influencing the formation of psychological disorder in big cities. The negative impact of these factors is constantly increasing in the time of Climate Change progressing. The second part presents results of the research program undertaken at West Pomeranian University of Technology in Szczecin by author. The program (Climate Change Adapted Architecture and Structure) goes on to attempt to solve the problem through architectural design. This study highlights a social problem, such as mental well-being, resulting from urbanization or effects of the climate change, and serves as a useful background for further research on the possibilities of redefining sustainable and human friendly design.

PL

Cyfrowe narzędzia parametryczne oraz wielokryterialne narzędzia optymalizacyjne sprawiają, że budynki mogą być projektowane w odpowiedzi na różne żądania. Obecnie, w rozszerzonym rozumieniu performance-u budowli przyjmuje się, że czynniki oddziałujące na budynek (klimat, energia, informacja, czynnik ludzki) nie są statyczne i stałe, lecz zmienne i przejściowe. Artykuł przedstawia możliwości projektowania miast z uwzględnieniem tych czynników i wynikające z tego korzyści dla człowieka, zwłaszcza jego zdrowia psychicznego podczas postępującej zmiany klimatu. W pierwszej części artykułu przedstawia się główne czynniki (takie jak: brak zieleni i nasłonecznienia, hałas i zanieczyszczenia), które występują w dużych miastach, a które mają wpływ na stany psychiczne. Wpływ tych czynników nieustannie wzrasta podczas postępujących zmian klimatu. W drugiej części przedstawia się próbę rozwiązania tego problemu przez projektowanie architektoniczne w ramach programu naukowego (Adaptacja architektury i konstrukcji do zmian klimatu) kierowanego przez autorkę w Zachodniopomorskim Uniwersytecie Technologicznym w Szczecinie. Wyniki tych studiów rzucają nowe światło na problem socjalny, a zwłaszcza zapewniania dobrego samopoczucia w środowisku zurbanizowanym w czasie zmian klimatycznych. Otwierają także drogę do dalszych badań nad i w zakresie projektowania przyjaznego człowiekowi miejskiego środowiska zrównoważonego.

4

Curvilinear structural envelops in current architecture

Januszkiewicz K.

Architecture Civil Engineering Environment

|

2017

|

Vol. 10, no. 1

11--16

EN

The paper is focusing on constructing nonlinear shaping of structural envelope in architecture of the digital avant-garde. Digital technologies create new opportunities by allowing construction of complex forms which until recently were difficult to design and build. The first part of the paper presents a concrete structure combined with a system of spatial structure used in constructing complex geometries envelope of The Heydar Aliyev Cultural Centre in Baku (2013). The second part presents how to build curvilinear surfaces with shot crete technology – The EMP in Seattle (2000), The City of Culture in Santiago de Compostela (2010) and The Museum of the History of Polish Jews in Warsaw (2014) will be presented. This study highlights issues of constructing curvilinear building envelops and shows new relationships between geometry and material which are different than before.

PL

Uwagę koncentruje się na budowaniu krzywoliniowych strukturalnych przekryć w architekturze cyfrowej awangardy. Technologie cyfrowe stworzyły nowe możliwości pozwalając na budowę skomplikowanych form, które do niedawna były trudne do zaprojektowania i zbudowania. Pierwsza część artykułu przedstawia złożoną geometrycznie powłokę Centrum Kultury Heydar Aliyev w Baku (2013), która jest strukturą przestrzenną powiązaną z konstrukcją betonową. W części drugiej przedstawia się jak budować krzywoliniowe powierzchnie przy użyciu technologii “shotcrete” – są to EMP w Seattle (2000), Miasto Kultury w Santiago de Compostela (2010) oraz Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie (2005). Studia te objaśniają zagadnienia konstruowania krzywoliniowych powłok budowlanych, a także ukazują nowy związek między geometrią a materiałem, który jest inny niż był do tej pory.

5

A non-linear shaped architecture in urban space

Januszkiewicz K., Kowalski K. G.

Architecture Civil Engineering Environment

|

2017

|

Vol. 10, no. 2

5--11

EN

The paper deals with the modernization and adaptation to the new features of existing objects in the urban fabric. In the twenty-first century the digital design tools, which are interfaced with the production of computer technology, have opened the new opportunities that not only are shaping the architectural objects, but also interferencing in the buildings’ structures. The selected objects are examined, which have been implemented in the European cities centers, and the new design approaches, which are taken to induce the new strong interactive effects, are indicated. The analyzed objects are: the Extention of German Historical Museum (1997–2004) in Berlin, the Weltstadthaus (2003–2005) in Cologne, the King Cross Station (2005–2012) in London, the Palazzo Unione Militare (2010–2013) in Rome, the headquarters of the Pathé Foundation (2006–2014) in Paris. Each of the enumerated examples shows a diverse approach to designing, and what combines them is the use of the digital tools especially the topological ones in the constructing the parametric forms, which reflect the age of digital technologies and the information society.

PL

Opracowanie obejmuje zagadnienia dotyczące modernizacji i adaptacji do nowych funkcji obiektów istniejących w tkance miejskiej. W XXI w. cyfrowe narzędzia projektowania, sprzęgnięte z komputerową technologią produkcji otwarły nowe możliwości nie tylko kształtowania obiektów architektonicznych ale także ingerencji w zastane struktury budowlane. Rozpatruje się wybrane obiekty zrealizowane w centrach miastach europejskich wskazując na nowe podejście projektowe podejmowane w celu wywoływania nowych efektów o silnym oddziaływaniu. Chodzi tu o obiekty takie jak Rozbudowa Niemieckiego Muzeum Historycznego (1997–2004) w Berlinie, Weltstadthaus (2003–2005) w Kolonii, King Cross Station (2005–2012) w Londynie, Palazzo Unione Militare (2010–2013) w Rzymie, siedziba fundacji Pathé (2006–2014) w Paryżu. Każdy z przedstawionych przykładów przedstawia inne podejście do projektowe, a to co jej łączy to wykorzystywanie cyfrowych narzędzi zwłaszcza topologicznych w projektowaniu form będących wyrazem epoki technologii cyfrowych i społeczeństwa informacyjnego.

6

Projektowanie parametryczne oraz parametryczne narzędzia cyfrowe w projektowaniu architektonicznym

Januszkiewicz K.

Architecturae et Artibus

|

2016

|

Vol. 8, no. 3

43--60

PL

Uwagę koncentruje się na projektowaniu parametrycznym z użyciem narzędzi cyfrowych i ich roli w architekturze XXI wieku. Artykuł przedstawia historię rozwoju parametrycznych narzędzi projektowania i ich zastosowania w projektowaniu architektonicznym. Objaśnia, czym jest projektowanie parametryczne, jakimi narzędziami może posługiwać się architekt i jakie może osiągać rezultaty. Obecnie projektowanie parametryczne stało się nowym paradygmatem estetycznym, od którego wymaga się symulowania nowego rodzaju struktur. Projektowanie parametryczne jest tu definiowane jako proces oparty na myśleniu algorytmicznym, który umożliwia wyrażanie parametrów i zasad, przez które są definiowane, kodowane i wyjaśniane związki między zamierzeniem a odpowiedzią projektową. Proces ten znajduje uzasadnienie w projektowaniu architektonicznym wtedy, gdy zachodzi taka relacja pomiędzy elementami projektu, która wymaga manipulowania informacją dotyczącą złożonej geometrii formy i jej struktury. Projektowanie parametryczne nie jest nową koncepcją i zawsze stanowiło części projektowania architektonicznego.

EN

The paper focuses on parametric design with digital tools and their role in architecture of the 21st century. It presents the history of the development of parametric design tools and their application in architectural design. The paper clarifies what is parametric design, what tools can use the architect and what results can achieve. Today, parametric design has become a new aesthetical paradigm: architectonic requirements have stimulated the search for new types of structures. Parametric design is defined as a process based on algorithmic thinking that enables the expression of parameters and rules that, together, define, encode and clarify the relationship between design intent and design response. Parametric design is a paradigm in design where the relationship between elements is used to manipulate and inform the design of complex geometries and structures. Parametric design is not a new concept and has always formed a part of architectural design.

7

Most autostradowy Szejka Zayeda w Abu Zabi – dzieło inżynierii i architektury

Januszkiewicz K., Sołowczuk A.

Inżynieria i Budownictwo

|

2015

|

R. 71, nr 5

227--230

PL

Omawiany most jest najbardziej skomplikowanym obiektem mostowym, jaki udało się do tej pory zrealizować na świecie. Most w pełni odpowiada przyjętej przez rząd Zjednoczonych Emiratów Arabskich wizji zrównoważonego rozwoju Abu Zabi, uwzględniając takie jego elementy, jak środowisko naturalne, rozwój gospodarczy i dziedzictwo kulturowe. Scharakteryzowano oryginalne rozwiązanie architektoniczne i konstrukcyjne mostu.

EN

The Sheikh Zayed Bridge is the most complicated a bridge I did accomplish so far in the world. Bridge fully corresponds adopted by the UAE government’s vision of sustainable development of Abu Dhabi taking account of the elements such as the environment, economic development and cultural heritage.

8

Wielowarstwowe strukturalne „skóry”. Beton-shotcrete jako komponent

Januszkiewicz K.

Archivolta

|

2014

|

nr 4

52--57

PL

Beton jest materiałem kompozytowym złożonym głównie z wody, wypełniacza i cementu. Ludzkość stosowała beton od tysięcy lat. Przykładowo, do dziś przetrwały relikty struktur sprzed ośmiu tysięcy lat, świadczące o stosowaniu betonu w kulturze nabatejskiej. Jednakże rzymski Panteon jest wciąż największą kopułą z niezbrojonego betonu. Beton jest przyjazny dla środowiska we wszystkich stadiach swojego życia, dlatego chętnie jest stosowany w strukturach mających na uwadze zrównoważony rozwój.

EN

The creative potential of digital media, together with manufacturing advances already attained in automotive and shipbuilding industries, are opening up new dimensions in architectural design. CAD CAM technologies create new opportunities by allowing the production and construction of complex which, until recently, were difficult to design and build using traditional construction technologies.

9

THE SHARD najwyższy budynek w Londynie

Januszkiewicz K., Sołkiewicz-Kos N.

Archivolta

|

2014

|

nr 3

24--36

PL

W panoramie i na mapie atrakcyjnych współczesnych obiektów architektonicznych Londynu pojawił się The Shard. Zaprojektowany przez Renzo Piano wieżowiec o ostrych krawędziach wzbijający się na wysokość 310 m stał się nową dominantą i silnym znakiem przestrzeni kulturowej miasta. Oddany do użytku w lipcu 2013 londyński drapacz chmur jest do chwili obecnej najwyższym wieżowcem w Unii Europejskiej, a w Europie ustępuje tylko moskiewskiemu Mercury City Tower, który w listopadzie 2013 osiągnął planowaną wysokość 338 m [...].

EN

More and more frequently, beside historical buildings which are permanently inscribed in the urban fabric of the city, a space appears which is created by contemporary buildings. Their main aim is to increase the area of urban space and to improve living conditions in the city. An attempt to create a user-friendly place, with a program offer meeting the expectations of this growing population, was undertaken by Italian architect Renzo Piano.

10

Powierzchnia jako nowe uwarunkowanie przestrzenne. Struktury pneumatyczne

Januszkiewicz K.

Archivolta

|

2014

|

nr 3

52--58

PL

Cyfrowe techniki modelowania i obliczeń dostarczają dziś niezbędnych narzędzi do projektowania coraz bardziej złożonych membran i struktur napełnianych powietrzem. Wzrasta zatem zainteresowanie architektów wykorzystaniem tych technik w strukturalizowaniu powierzchni obiektów o złożonej geometrii. Wyzwaniem są strukturalne „skóry” o pożądanych zachowaniach dynamicznych i uwarunkowane trwałością materiału. Chociaż stosowanie struktur membranowych w architekturze nie jest nowe, to obecnie powstają nowe rozwiązania techniczne pozwalające na swobodne kształtowanie powierzchni obiektów architektonicznych...

EN

Digital modeling and calculation techniques today provide the necessary tools to design increasingly complex membranes and structures filled with air. Therefore, the interest of architects in the use of these techniques in structuring the surface of objects with complex geometry is increasing. The challenge is the structural “skin” of the desired dynamic behavior, conditioned by the durability of the material. Although the use of membrane structures in architecture is not new, new technical solutions are currently being created, which allow for the free formation of the surface of architectural structures.

11

Powierzchnia jako nowe uwarunkowanie kulturowe. Środowiska immersyjne i projektowanie przeżyć

Januszkiewicz K.

Archivolta

|

2014

|

nr 2

48--53

PL

Dla społeczeństwa informacyjnego, zdominowanego przez media elektroniczne, powierzchnia staje się nowym interfejsem między tym co fizyczne a tym co wirtualne. Z jednej strony ujawnia się zacieranie różnic między kulturą a komercją, a z drugiej wyłania się nowy substrat intelektualny oparty na wiedzy i badaniach naukowych. Przedstawia się dwa aspekty istotne dla filozofii kultury współczesnej, a to środowiska immersyjne i projektowanie przeżyć w odniesieniu do architektury jako nośnika wartości kulturowych. W prowadzonym dyskursie sięga się do kultury mediów i kultury architektury projektowanej w syntetycznych przestrzeniach cyfrowych. Experience Design, przedstawia się jako nowy kierunek twórczy, który opiera się na wiedzy z wielu dyscyplin takich jak psychologii kognitywnej i psychologii percepcji, lingwistyce, poznaniu naukowym, architekturze, projektowaniu środowiskowym, projektowaniu form przemysłowych oraz projektowaniu informacji i komunikacji wizualnej w połączeniu z techniką i technologią.

EN

For an information society, dominated by electronic media, the surface becomes a new interface between what is physical and what is virtual. On the one hand, the blurring of differences between culture and commercialism is being revealed, and on the other - new intellectual substrate is emerging, based on knowledge and research. Two aspects, significant for the philosophy of contemporary culture, are being presented, i.e. immersive environments and Experience Design in relation to architecture as a carrier of cultural values. In the conducted discourse, the culture of media and the culture of architecture designed in synthetic digital spaces are referred to. Experience Design is presented as a new creative trend that is based on knowledge of numerous disciplines such as cognitive psychology and the psychology of perception, linguistics, scientific cognition, architecture, environmental design, industrial design and design of information and visual communication in conjunction with the technique and technology.

12

Powierzchnia jako nowe uwarunkowanie kulturowe. Hiperpowierzchnia i interaktywność

Januszkiewicz K.

Archivolta

|

2014

|

nr 1

46--55

PL

Dla społeczeństwa informacyjnego, zdominowanego przez media elektroniczne, powierzchnia staje się nowym interfejsem między tym co fizyczne, a tym co wirtualne. Z jednej strony ujawnia się zacieranie różnic między kulturą a komercją, a z drugiej wyłania się nowy substrat intelektualny oparty na wiedzy i badaniach naukowych. Przedstawia się dwa aspekty istotne dla filozofii kultury współczesnej, a to hiperpowierzchnię i interaktywność w odniesieniu do architektury jako nośnika wartości kulturowych. W prowadzonym dyskursie sięga się do kultury mediów i kultury architektury projektowanej w syntetycznych przestrzeniach cyfrowych. Przywołuje się koncepcję hiperpowierzchni, na której Stephen Perella odnalazł obszar doznań między tym co realne a wirtualne. Jednak kategorie te, jako aparat poznawczy, nie są dziś wystarczające, gdyż technologie cyfrowe wytwarzają nowe heterogeniczne, interaktywne strefy ludzkiego doświadczenia. Interaktywność zaś rozpatruje się jako zasadniczy katalizator zasad, które rozwarstwiają współczesną komunikację kulturową. Przedstawia się przykłady ukazujące jak multimedialne interaktywne projektowanie wchodzi do strefy publicznej i życia prywatnego. Jak następuje zacieranie się granic między pracą a zabawą, wyszukiwaniem informacji a ich wykorzystywaniem. W konkluzji rozwija się spostrzeżenie, że media cyfrowe i interaktywność powiązane z fizyczną naturą budynku wprowadzają architekturę na nowy poziom złożoności w percepcji jej wartości kulturowych.

EN

For an information society, dominated by electronic media, the surface becomes a new interface between what is physical and what is virtual. On the one hand, the blurring of differences between culture and commercialism is being revealed, and on the other - new intellectual substrate is emerging, based on knowledge and research. Two aspects significant for the philosophy of contemporary culture are being presented, i.e. hypersurface and interactivity in relation to architecture as a carrier of cultural values. In the conducted discourse, the culture of media and the culture of architecture designed in synthetic digital spaces are referred to. Reference is made to the concept of hypersurface, on which Stephen Perella found an area of sensations between the real and the virtual. However, these categories as a cognitive apparatus are insufficient today, because digital technologies create new heterogeneous, interactive areas of human experience. Interactivity is considered to be an essential catalyst for the principles that delaminate contemporary cultural communication. Examples demonstrating how interactive multimedia design enters the area of public and private life have been provided. The blurring of the boundaries between work and play, finding information and its use have been presented as well. In conclusion, it is remarked that digital media and interactivity related to the physical nature of the building bring architecture to a new level of complexity in the perception of its cultural values.

13

Granice ludzkiej wyobraźni. Natura i architektura w dobie technologii cyfrowych

Januszkiewicz K., Szymski A. M.

Archivolta

|

2014

|

nr 2

41--46

PL

Podejmowane są zagadnienia dotyczące relacji pomiędzy Naturą a architekturą w dobie nowych narzędzi projektowania. Wzory, których dostarcza Natura były od zarania dziejów inspirujące dla form budowlanych. Formy te stanowiły rodzaj pomostu pomiędzy człowiekiem a właściwym mu środowiskiem przyrodniczym. Dziś uczymy się od Natury oszczędnego gospodarowania energią i materiałem, odnajdujemy w jej utworach efektywne rozwiązania inżynierskie i wzory struktur dla nowych materiałów budowlanych. A także poznajemy sposoby, w jaki środowiska naturalne i zabudowane mogłyby ze sobą najlepiej współdziałać. Wychodząc z fullerowskiej koncepcji projektowania – tak jak czyni to Natura - dziś sięga po wiedzę z innych dyscyplin (biologia, fizyka), aby objaśniać zasady działania procesów informatycznych imitujących naturalne procesy formotwórcze i adaptacyjne. Procesy te próbuje się zastosować w projektowaniu architektonicznym. W tym kontekście, pojawia sie pytanie o granice ludzkiej wyobraźni.

EN

The issues concerning the relationship between Nature and the architecture in the era of digital design tools. are being dealt with. The patterns provided by Nature have been an inspiration for building forms since time immemorial. These forms have represented a kind of a bridge between men and their natural environment. Today, we learn from Nature about the efficient management of energy and material, we find effective engineering solutions and structural designs for new building materials. The paper presents here how to use digital technologies and techniques to achieve a higher level of functionality and environmental efficiency in architecture. Starting from Fuller’s designing concept, as Nature does, today we use the knowledge from other fields (biology, physics) in order to explain the principles of computer processes which imitate the natural form shaping and adaptive processes. It is attempted to adopt these processes in the architectural design. In this context, the question of the limits of human imagination appears.

14

Dongdaemun Design Plaza & Park w Seulu

Januszkiewicz K.

Archivolta

|

2014

|

nr 2

22--33

PL

21 marca 2014 otwarto w Seulu nowe centrum kulturalne Dongdaemun Projekt Plaza (DDP) projektu Zaha Hadid Architects, które jest pierwszym w Korei Południowej obiektem architektonicznym manifestującym współczesne możliwości technologii cyfrowych. Otwarcie obiektu zbiegło się z inauguracją Koreańskiego Tygodnia Mody (Korean Fashion Week). Dongdaemun Design Plaza (DDP) wraz z Parkiem jest wielofunkcyjnym dystryktem miasta, którego kulminację stanowi największe w kraju Muzeum Wzornictwa oraz centrum wystawiennicze. Projekt ten, jak oświadcza Zaha Hadid, integruje, niemal bezszwowo, park i plac zacierając granice między architekturą a Naturą i tworzy ciągły płynny krajobraz. Kompleks składa się z ośmiu kondygnacji, z których cztery znajdują sie poniżej poziomu placu. Obejmują one funkcje takie jak: galerie, muzeum, przestrzeń wystawiennicza, handel i usługi, biblioteka i centrum edukacyjne. Wyeksponowano także relikty historyczne ujawnione na placu podczas badań archeologicznych. DDP jest pierwszym obiektem architektonicznym, którego projekt realizacyjny został wykonany za pomocą narzędzi cyfrowych zawartych w programie BIM. Program ten był pomocny zarówno przy zdefiniowaniu struktury architektonicznej jak i przy projektowaniu wykończenia wnętrz obiektu, MEP oraz projektowaniu krajobrazu całości zagospodarowania kwartału miejskiego. Fasada składa się z 45 133 elementów o zróżnicowanej wielkości i krzywiźnie. Dzięki takiemu zróżnicowaniu paneli powierzchnia zewnętrzna obiektu osiąga dynamiczne efekty wizualne w zależności od warunków oświetleniowych wnętrza i zewnętrza obiektu.

EN

Inaugurated on 21 March 2014, the Dongdaemun Design Plaza (DDP) by Zaha Hadid Architects provides Seoul with a hub for art, design and technology, plus a landscaped park that serves as a much-needed green oasis, and a public plaza linking the two. The building opened to mark the start of Korean Fashion Week, but is also hosting five art and design exhibitions, alongside a collection of Korean art from the Kansong Art Museum. "The design integrates the park and plaza seamlessly as one, blurring the boundary between architecture and nature in a continuous, fluid landscape," said Zaha Hadid Architects in a statement. The complex is made up of eight storeys, of which four sit above ground level and four are set below the plaza. Facilities include exhibition galleries, convention and seminar rooms, a design museum, and a library and education centre. The DDP is an architectural landscape that revolves around the ancient city wall and cultural artefacts discovered during archaeological excavations preceding DDP's construction. These historic features form the central element of DDP's composition; linking the park, plaza and city together. The building features a shapely facade made up of 45,000 aluminium panels of varying sizes and curvatures. This was achieved using advanced 3-dimensional digital construction services, making DDP the first public building in Korea to utilise the technology.

15

Material, information and formation in parametric design. Experiments in the research laboratory of the students of the faculty of architecture of Poznan University of Technology

Januszkiewicz K., Pawlak J.

Architecturae et Artibus

|

2014

|

Vol. 6, no. 1

19--22

EN

Several experiments combining analog design with digital parametric design have been presented, where the relationship between material properties and the designed shape of an architectural element play an important role. This approach allows to create digital material formations or to structure freeform surfaces, control their tectonics, through parametric modulation. Similar research tasks were initiated in the years 2003-2004 during the classes conducted at the Architectural Associations School of Architecture in London. In Poland, for the first time, making use of that experience, a number of similar teaching experiments were carried out in 2013 under the academic supervision of Krystyna Januszkiewicz and Mateusz Zwierzycki, at the newly established Research Laboratory of the students of the Faculty of Architecture of Poznan University of Technology.

16

A New Polish Architecture after the political and economic changes in 1989. Towards a Critical Regionalism

Januszkiewicz K.

Architecturae et Artibus

|

2014

|

Vol. 6, no. 2

5--25

EN

The new culture of Poland is very much reflected in the design of many of its new buildings that have been completed since the political and economic changes in 1989. The architecture of Poland appears to have lurched from an inappropriate socialist modernism that was so horridly imposed during the communist era to an equally inappropriate post modernist hegemony in the new enterprise culture. In accord with Poland is rejection of the centrally imposed system of building and architecture, and with the greater emphasis on individual initiative in the new culture, it seems a pity that the country should automatically adopt western modes of architectural expression. This paper explores the role critical regionalism could play in the continued development of global-era Polish architecture, and the advancements achieved by those few contemporary Polish architects who have sought to combine modern tastes and techniques with culturally meaningful designs. This paper suggests that with its new found freedom, Poland should be careful that it do not suffer a loss of identity and that in its architecture it should seek a way forward through a Critical Regionalism.

17

Psychospołeczne uwarunkowania sukcesu menedżera

Januszkiewicz K.

Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Łódzka

|

2013

|

z. 50

143--152

PL

Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie wybranych koncepcji psychologii społecznej, jako przykładu, w jakim zakresie wiedza ta, może być użyteczna w pracy menedżera, zwłaszcza w jej szczególnym wymiarze - kierowaniu zespołem. Część tej wiedzy znalazła swoje miejsce w naukach o zarządzaniu już dziś (zachowania organizacyjne), jednak analizując materiały źródłowe i najnowsze wyniki badań, trudno oprzeć się wrażeniu, że jest ona traktowana bardzo powierzchownie i fragmentarycznie.

EN

The purpose of this article is to present selected concepts of social psychology, for example, to what extent this knowledge may be useful in the work of a manager, particularly in its specific dimension - team management. Some of this knowledge has found its place in management sciences today (organizational behavior), but while analyzing source materials and the latest research findings, it is difficult to resist the impression that it is treated fragmentarily and not in-depth.

18

A new polish architecture after the political and economical changes in 1989 towards critical regionalism

Januszkiewicz K.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2013

|

R. 110, z. 2-A

19--45

EN

This paper explores the role critical regionalism which could play a role in the continued development of globalera Polish architecture, and the advancements achieved by those few contemporary Polish architects who have sought to combine modern tastes and techniques with culturally meaningful designs. The new culture of Poland is very much reflected in the design of many of its new buildings that have been completed since the political and economic changes in 1989. The architecture of Poland appears to have lurched from an inappropriate socialist modernism that was so horridly imposed during the communist era to an equally inappropriate post modernist hegemony in the new enterprise culture. This paper suggests that with its new found freedom, Poland should be careful that it doe not suffer a loss of identity and that in its architecture it should seek a way forward through a Critical Regionalism.

PL

Przedstawia się rolę, jaką odgrywa krytyczny regionalizm w rozwoju architektury polskiej po 1989. Zwraca sie uwagę na kierunki twórcze obecne w polskiej architekturze współczesnej po zmianach politycznych i ekonomicznych, będące odbiciem trendów w architekturze światowej. Przeciwstawiając tej tendencji dążenia do zachowania specyficznej odrębności, wskazuje się koncepcję krytycznego regionalizmu jako sposób na zachowanie indywidualizmu wynikającego z położenia geograficznego i specyfiki kulturowej. Rozpatruje się twórczość architektoniczną wybranych projektantów, która wykazuje cechy rozumiane jako świadome podejście uwzględniające dążenia do zachowania tożsamości poprzez rozumienie wartości lokalnych. Krytyczny regionalizm postrzegany jest jako właściwe podejście do tworzenia współczesnej architektury w Polsce.

19

Wrażliwa skóra. Wieże Al Bahar Towers, Abu Dhabi, ZEA

Januszkiewicz K., Zwierzycki M.

Archivolta

|

2013

|

nr 1

10--23

PL

Innowacyjna, dynamiczna fasada Wież Al Bahar otwiera się i zamyka w odpowiedzi na drogę słońca. Ściana zewnętrzna została tak pomyślana aby miejsca pracy mogły być chronione przed uciążliwym nasłonecznieniem utrudniającym uzyskanie komfortowego mikroklimatu wnętrza, gdyż temperatura powietrza w ZEA często osiąga nawet 50o C. Ponadto, w budynkach zastosowano różnorakie rozwiązania poprawiające ich wydajność ekologiczną. Dynamiczna zacieniająca fasada to układ komponentów, które niczym parasolki, mogą się otwierać i zamykać w odpowiedzi na drogę słońca. Każdy komponent posiada własny aktuator, czyli urządzenie mechaniczne, które na podstawie sygnału sterującego wypracowuje sygnał wejściowy do obiektu regulacji. Są to miniaturowe urządzenia mechaniczne, które znalazły się w prętach mocujących komponenty z fasadą. Na odpowiednio zaprojektowanym ruchomym stelażu rozpięta została prześwitująca, samoczyszcząca się membrana ETFE w kolorze piasku pustyni. Inżynierowe z londyńskiego studia Aedas wraz z inżynierami Arup, grupą badawczą Research & Development, opracowali zaawansowane techniki projektowania cyfrowego pomocne w realizacji projektu. Aedas zamówił opracowanie aplikacji do symulowania ruchu osłony w odpowiedzi na zmiany nasłonecznienia w cyklu dobowym. Budynki biurowe Albahar Towers zostały w 2012 zgłoszone do corocznej edycji konkursu organizowanego przez Council on Tall Buildings and Urban Habitat (CTBUH). Zdobyły Nagrodę za innowacje w nowo powstałej kategorii Best Tall Buildings Innowation, a także Wieże Al Bahar były finalistą w kategorii Best Tall Building Middle East & Africa.

EN

The Al Bahar Towers innovative dynamic façade opens and closes in response to the movement of the sun, reducing solar gain by more than 50 percent, creating a more comfortable internal environment for occupants and producing a distinctive external aesthetics which helps to define the building as a gateway to the UAE capital. The façade was conceived as a contemporary interpretation of the traditional Islamic “mashrabiya” a popular form of wooden lattice screen found in vernacular Islamic architecture and used as a device for achieving privacy while reducing glare and solar gain. Completed in June 2012, the 145 meter towers mashrabiya shading system was developed by the computational design team at Aedas. Using a parametric description for the geometry of the actuated facade panels, the team was able to simulate their operation in response to the sun exposure and changing incidence angles during the different days of the year. The screen opperates as a curtain wall, sitting two meters outside the buildings’ exterior on an independent frame. Each triangle is coated with fiberglass and programmed to respond to the movement of the sun. In the evening, all the screens will close. The dynamic translucent mashrabiya is a new branch idiea for glass façade buildings. For the project’s sustainable engineering and sensitive cultural and urban approach, the towers were awarded the 2012 Tall Building Innovation Award by the Council of Tall Buildings and Urban Habitat.

20

Strukturalna „skóra” form swobodnych semi-monocoque i monocoque

Januszkiewicz K.

Archivolta

|

2013

|

nr 4

42--47

PL

Do urzeczywistnienia projektu cyfrowego potrzebne jest techniczne opanowanie materiału, gdyż nowe rozwiązania geometryczne często otwierają drogę do poszukiwań nowych materiałów i vice versa. Wymusza to ustalenie relacji między geometrią form swobodnych a materiałem. Wirtualna powierzchnia swobodna narzuca takie rozwiązania techniczne i materiałowe, które kwestionują dotychczasową logikę myślenia o budynku. Chodzi tu o zasadę łączenia konstrukcji nośnej i „skóry” w jeden tektoniczny element. Taka strukturalna skóra, nie tylko implikuje nowe materiały, ale także geometrię krzywych i fałd, które będą w stanie utrzymać ciągłość „skóry” i wyeliminują system dodatkowych podpór. Strukturalna „skóra” to zintegrowanie powierzchni i struktury w jedno. Strukturalne „skóry” albo „skorupy” zwane monocoque i semi-monocoque udoskonalały się wraz z rozwojem przemysłu lotniczego i samochodowego. Na początku XXI w. następuje integracja różnych gałęzi przemysłu i transfer technologii do architektury okazał się nieunikniony. Adaptując takie rozwiązania, architekci ponownie rozwiązują problemy zależności między porządkiem geometrycznym a złożonością strukturalną formy. Na przykładzie zrealizowanych obiektów przedstawia się różnorakie strategie łączenia struktury i „skóry” w jeden tektoniczny element samonośny.

EN

For the realization of a digital project, technical mastery of the material is needed, as new geometric solutions often pave the way for exploration of new materials and vice versa. This forces to determine a relationship between the geometry of free forms and the material. Virtual free surface imposes such technical solutions and materials which question the current logic of thinking about a building. This is about the principle of combining the load bearing structure and the “skin” into one tectonic element. Such a structural skin not only implies new materials, but also the geometry of curves and folds that will be able to maintain the continuity of the “skin” and will eliminate the system of additional supports. The structural “skin” is the integration of surface and structure into one. The structural “skins” or “shells”, called monocoque and semi-monocoque, have improve with the development of the aerospace and automotive industries. At the beginning of the twenty-first century, an integration of different branches of industry took place. As a result, transfer of technology to architecture proved to be inevitable. By adopting such solutions, architects are again resolving the problems of the relationship between geometric order and structural complexity of forms. The executed objects are examples of various strategies of combining the structure and the “skin” into one tectonic self-supporting element.